Χρυσάνθη, η Υπατία

Το όνομά της δεν ακούστηκε ούτε στα πολύ ψιλά των ειδήσεων. Η ειρηνική αποχώρηση των τριακοσίων μεταναστών-απεργών πείνας από τη Νομική παρουσιάστηκε ως κατόρθωμα του Υπουργού και της Πρυτανείας.
Το υπέροχο νεοκλασσικό κτίριο στο οποίο μετοίκησαν ανήκει στην ΚΥΡΙΑ Χρυσάνθη Ρουτζούνη και το σύζυγό της, ιδιοκτήτη της Κapa-research, οι οποίοι προσεφέρθησαν να φιλοξενήσουν αυτό το πλήθος όχι σε ένα σπίτι απλά "υπάρχον" - που τους βρέθηκε - αλλά σε ένα αληθινό παλάτι, σε λειτουργία, με πλήθος αντικειμένων τεράστιας αξίας.
Αυτή η ίδια η ΚΥΡΙΑ Χρυσάνθη ούσα παιδοχειρουργός δούλευε επί πολλά χρόνια στο Δημόσιο και στο ΙΚΑ αφιλοκερδώς. Μετά το φοβερό σεισμό στην Αϊτή πέταξε με δικά της έξοδα και άπειρη προσωπική ταλαιπωρία για να βρεθεί δίπλα στα σεισμόπληκτα παιδιά της Αϊτής τα οποία κατά δεκάδες φρόντιζε πρόθυμα και ταπεινά -όπως μαρτυρεί συνάδελφός της- κάθε μέρα για πολλές ημέρες. Και σε πόσα άλλα έργα αγάπης θα έχει δηλώσει "παρούσα"! Σίγουρα μόνο ο Θεός γνωρίζει.
"Για να μην αιματοκυλιστεί πάλι η Αθήνα!" δυο υπέροχοι άνθρωποι παραχώρησαν το σπίτι τους. Και είμαι σίγουρη πως οι ίδιοι δεν θέλησαν ν' ακουστούν τα ονόματά τους.
Μένω άφωνη από το μεγαλείο αυτών των ανθρώπων. Εύχομαι να τους χαρίζει ο Θεός πλούτο. Γιατί απέδειξαν ότι ξέρουν πολύ καλά να τον διαχειρίζονται.

(*Κάποιοι μιλούν για παζαρέματα και συναλλαγές. Δεν πιστεύω ότι θα μηχανευόταν ο κ. Ρουτζούνης και η σύζυγός του να ωφεληθούν οικονομικά μ' αυτόν τον τρόπο. Θα δέχονταν πολλοί από εμάς να φιλοξενήσουν έστω και έναν μετανάστη, έστω και με κάποια αποζημίωση;)

Ποια γλώσσα μιλάτε στο σπιτικό σας;

Το σπιτικό λειτουργεί "άψογα". Όλα είναι τακτοποιημένα. Κάθε τι στη θέση του καθαρό και περιποιημένο κι ό,τι χρειαστεί στην ώρα του καμωμένο. Όλα είναι "άψογα", αλλά κρύα και βουβά. Δεν εκδηλώνονται συναισθήματα, δεν ακούγονται λόγια στοργικά και τρυφερά, τα βλέμματα είναι αυστηρά, από άδειες καρδιές.
Καλύτερα αναπαύεται καθένας στο δωμάτιό του. Να ασχολείται μ' ό,τι θέλει, ν' ακούει τη μουσική που θέλει, να βλέπει το έργο που θέλει, να χάνεται στο internet και να μιλά με τα πέρατα της οικουμένης γιατί δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τον διπλανό του.
Οι συνεννοήσεις γίνονται πιο σίγουρα με σημειώματα. Παντού είναι κολλημένα χαρτάκια για να γίνονται όλα στην ώρα τους. Μην ξεχαστεί τίποτα. Και βέβαια ο απαραίτητος έλεγχος. Έλεγχος και παρατηρήσεις για να μην ξαναγίνουν λάθη. Δεν πρέπει να γίνονται λάθη και παραλείψεις. Πρέπει όλα να προλαμβάνονται, να προϋπολογίζονται, γιατί είναι δύσκολη έως αδύνατη η ανοχή και η συγνώμη.
Οι Κυριακές και οι γιορτές είναι δυσβάσταχτες. Ο ελεύθερος χρόνος θέλει καλή διάθεση για να κυλήσει. Ευκολότερες είναι οι καθημερινές που είναι γεμάτες έγνοιες κι απασχολήσεις.
Σ' αυτό το σπιτικό ίσως ομιλείται η γλώσσα της λογικής, της δικαιοσύνης, της προνοητικότητας, της νοικοκυροσύνης, της τάξης και της οργάνωσης.
Δεν ομιλείται και δεν ακούγεται η γλώσσα της αγάπης.
Το πιο τραγικό είναι ότι δεν μαθαίνεται η γλώσσα της αγάπης.
Η γλώσσα της αγάπης μαθαίνεται όταν είναι η μητρική μας γλώσσα.
Αν δεν είναι η μητρική, πώς θα την μάθουν τα παιδιά που ζουν και μεγαλώνουν εντός της;
Αν το επιθυμήσουν, πρέπει να την διδαχτούν σαν την ξένη γλώσσα. Να βρουν καλό δάσκαλο, να μάθουν λεξιλόγιο, κανόνες γραμματικής και συντακτικού, να μάθουν προφορά, να διαβάσουν βιβλία. Και πάλι δεν θα την μιλήσουν ποτέ σαν την μητρική τους. Πόσος αβέβαιος κόπος θα χρειαστεί για κάτι που θα 'πρεπε να είναι ολότελα φυσικό κι αυτονόητο! Να το δεχόμαστε μέσα μας μαζί με τον αέρα που αναπνέουμε και να το δίνουμε κι εμείς απλά, αβίαστα, κι αυτονόητα.
Σε πόσες οικογένειες άραγε είναι η αγάπη μητρική γλώσσα;