Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Χριστουγεννιάτικες ευχές



Εύχομαι να γίνουν τα φετινά Χριστούγεννα
"αρχή παλιννόστησης του αλήτη νου μας
προς τον Ποιητή και Σωτήρα μας,
που για μας τους ανόητους κι αμετανόητους
δέχθηκε να ντυθεί την πολύπαθη και πολύμοχθη σάρκα μας
και να φανερωθεί ως βρέφος 
τεχθέν και ανακλιθέν σε φάτνη αλόγων".

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Χριστούγεννα


                                                 
                                                   

Μη δεν μπορούσε σαν Θεός να γεννηθεί
σ' ένα πανέμορφο παλάτι,
τα Χερουβίμ να Τον υπηρετούν,
ανάστατη γι' Αυτόν να τρέμει όλη η πλάση;

Μη δεν μπορούσε σαν Θεός
τη φοβερή Του δύναμη στα σύμπαντα να δείξει,
κι ο άνθρωπος, το πλάσμα Του,
σιωπηλός κι εκστατικός να πέσει να Τον προσκυνήσει;

Μη δεν μπορούσε σαν Θεός
τις εξουσίες του κόσμου αυτού να αφανίσει,
άρχοντες, βασιλιάδες, στρατηγούς
μ' ένα Του νεύμα διά παντός να καταργήσει;

Στ' αλήθεια -ποιος θα τό 'λεγε! -
στ' αλήθεια δεν μπορούσε!
Η αγάπη Του η άπειρη, η ακατάληπτη
η αγάπη Τον εμπόδιζε, η αγάπη Τον κρατούσε,
η αγάπη Τον ταπείνωσε!

Για μας τους άσημους θνητούς, 
τα χωματένια σκεύη,
σάρκα εντύθη χοϊκή κι ως βρέφος εσπαργανωμένο
στην αγκαλιά της Παναγιάς μας ώφθη.

Αγάπη ανώτερη απ' τη δύναμη, που τον Θεό ταπείνωσες,
έλα και βρες μας, φώλιασε στην άφιλη ψυχή μας.
Αλλοίωσε την ύπαρξη, κατάργησε τα πάθη
και μην αφήσεις ίχνος, σπιθαμή του εγωισμού
να κυβερνά, να διαφεντεύει τη ζωή μας!

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Δώρα πτερόεντα (διασκευή από το ομώνυμο διήγημα του Αλ. Παπαδιαμάντη με ...άλλη εξέλιξη))




Ξένος στον κόσμο και τη σάρκα, κρύβοντας τις φτερούγες του, ο θεϊκός Άγγελος κατέβηκε από τα ύψη του ουρανού την παραμονή των Χριστουγέννων. Έφερνε δώρα από τα άνω Βασίλεια για τους κατοίκους της πρωτεύουσας. Ήταν ο καλός άγγελος της πόλης.
Τα δώρα του ήταν ζωή αληθινή και δύναμη ψυχής και θεϊκή γαλήνη και φωτεινό καθάριο βλέμμα. Αυτά τα δώρα ήθελε να χαρίσει σε όλους όσοι θα τα δέχονταν πρόθυμα, σε όλους όσοι θα δέχονταν τον ίδιον με λαχτάρα, σαν να περίμεναν με βεβαιότητα τον ερχομό του. Κι έπρεπε τα δώρα να βρουν αποδέκτη σήμερα.
Με την άυλη ύπαρξή του κινήθηκε γρήγορα πάνω από την πόλη. Διάλεξε ένα πλούσιο αρχοντικό για να κάνει την πρώτη του επίσκεψη. Όλα ήταν τέλεια, η αρχιτεκτονική του σπιτιού θαυμάσια, ο κήπος του «ένα ποίημα», το εσωτερικό του άψογα φροντισμένο. Στραφτοκοπούσε από την πολυτέλεια. Οι ένοικοί του όμως ήταν βλοσυροί, αδιάφοροι, ανέλπιδοι. Ανία και ψεύτικη ζωή, ερμητικό κλείσιμο στον εαυτό τους και θυμό διάβασε στις ψυχές τους. Ο Άγγελος πήρε τα ουράνια δώρα του κι έφυγε βιαστικός κι απορημένος: «Μα, γιατί δεν ήταν ευτυχισμένοι, αφού τα είχαν όλα; Γιατί ήταν θυμωμένοι;».