Χριστούγεννα στο κρεβατάκι της εντατικής...

Πόσο μου μοιάζει το κρεβατάκι της εντατικής

μ' εκείνου του Σπηλαίου το παχνί ...

Κι εύχομαι και προσεύχομαι θερμά 

να βρίσκεται εκειδά σιμά η Παναγιά...

Στην αγκαλιά της ο μικρός μας Κωνσταντής

να γεύεται τα μητρικά τα χάδια και τη ζεστασιά...

Και πώς παρακαλώ, να 'ρθουν κοντά του αγγελούδια,

να ξελαφρώσουν με παιχνίδια και τραγούδια

του αγαπημένου βρέφους μας τον πόνο και την μοναξιά...

*Βαθύτατα ευγνώμων και συγκλονισμένη από την "καταιγιστική" περιπέτεια της υγείας του μικρού μας Κωνσταντίνου και την θαυμαστή ως τώρα εξέλιξη... Ευχαριστώ απ΄την καρδιά μου τον Θεό που μας τον χάρισε για μια ακόμη φορά, αλλά  και τους φωτισμένους γιατρούς, τον αδελφό  μας Γιάννη Παπαγιάννη που από το Κάνσας της Αμερικής έκανε διάγνωση, τον κ.Αυξέντιο Καλαγκό που τον χειρούργησε αστραπιαία, τον κ.Γιαννόπουλο στο ΑΧΕΠΑ που παρέλαβε τον μικρό σε οριακή κατάσταση και κυριολεκτικά τον άρπαξε από του Χάρου τα δόντια, όλους όσοι νοιάστηκαν και νοιάζονται ιατρικά αλλά και τους εκατοντάδες φίλους και πνευματικούς αδελφούς που έχουν στήσει εκστρατεία προσευχής. 

Εύχομαι να μας χαρίζει ο νεογέννητος Χριστός ζωή, αλλά την όντως Ζωή, και πολύν πόθο για Εκείνον. 

"Χριστός ετέχθη!", αδελφοί μου!