Πρώτοι Χαιρετισμοί

  

Πρώτοι Χαιρετισμοί!

Μια ανάσα άνοιξης κι ελπίδας!

Σε πείσμα της "μούχλας" και της "παγωνιάς" που μας έζωσαν για μήνες, ανέτειλε το έαρ. Πρώτα το γλυκύ έαρ της πίστης μας. Μα είναι κοντά και το έαρ της φύσης.

Σήμερα μας περίμενε η Παναγιά στην εκκλησία μ' ανοιχτή αγκαλιά. Μας έσφιξε γλυκά στα στήθη της μαζί με τον Υιό της και μας ψιθύρισε στο αυτί: 

"Μη σκιάζεστε! Κάντε κουράγιο! Εγώ θα είμαι δίπλα σας όπως πάντα. 

Όπως ήμουν δίπλα στους Χριστιανούς του Βυζαντίου τότε που οι Άβαροι κι οι Πέρσες κι οι Ρως κι οι Βούλγαροι κι οι Άραβες κι οι Τούρκοι σφυροκοπούσαν την Αυτοκρατορία. Τότε που έκαναν οι Χριστιανοί ολονυκτίες ακάθιστες και συνέθεταν προς τιμήν μου ύμνους, κοντάκια, κανόνες...

Όπως τότε που όλα τα ΄σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά! Θυμάστε πόσο κοντά ήμασταν τότε! Και πόση δύναμη παίρνατε απ' αυτή την αγαπητική σχέση; Ήμουν σ΄όλα τα σπίτια. Πάντα προστρέχατε στο εικόνισμά μου κι αποθέτατε σε μένα τον πόνο, την απελπισία, τους φόβους σας. Κι εγώ ως Γοργοεπήκοος άκουγα και μετέφερα τις έμπονες προσευχές σας στον Υιό και Θεό μου. Δεν σας πρόδωσα ποτέ! Αλλά κι εσείς μπορεί να μην είχατε λάδι για το φαγητό, αλλά βρίσκατε λάδι για το καντήλι μου. Αξημέρωτα σηκωνόσασταν για να τρέξτε στους ναούς και στα άπειρα ξωκλήσια που αφιερώσατε στη χάρη μου. Με παιδεμούς και βάσανα, αλλά και μια πίστη αξιοθαύμαστη στήσατε μοναστήρια για μένα στις πιο απόκρημνες πλαγιές, σε μέρη απάτητα και τα συντηρήσατε με στερήσεις και κίνδυνο της δικής σας επιβίωσης. Κι όταν ήρθε η ώρα του ξεσηκωμού σας πάνω στον Επιτάφιό μου ορκιστήκατε και την λαμπρή ημέρα του Ευαγγελισμού μου διαλέξατε για τον ιερό σας όρκο «Ελευθεριά ή θάνατος»...

Ήμουν μαζί σας και στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας. Σας σκέπασα και σας φύλαξα από τα ιταλικά βλήματα κι από τις αφάνταστες κακουχίες. Αλλά κι εσείς με τιμήσατε με αγάπη, αφοσίωση, με ύμνους, με ευγνωμοσύνη...

Ελάτε και σήμερα. Ελάτε κοντά μου χωρίς δυσπιστία, χωρίς δισταγμούς. Δώστε μου τις αγωνίες σας και θα πρεσβεύσω για σας στον Υιό μου. Θα σας χαρίσει τη δική Του ειρήνη την υπερέχουσα πάντα νουν. Στην απελπισία σας θα απαντήσω με ελπίδα. Θα διαλύσω τους φόβους σας. «Ει ο Θεός υπέρ ημών, ουδείς καθ΄ημών». Ο Θεός ήρθε. Είναι εδώ στα χέρια μου. Ο Αχώρητος παντί χωρά στην αγκαλιά μου. Και μου έδωσε το δικαίωμα, το αξίωμα, τη χάρη να μεσολαβώ για σας. Είμαι η πρέσβειρά σας, η σύμμαχός σας, η υπέρμαχος στρατηγός...» 

Αυτά μας ψιθύρισε απόψε η Παναγιά, η Μάνα μας, κι η καρδιά μας ζεστάθηκε, ο νους μας φωτίστηκε και τα χείλη μας έψαλαν με νόημα: 

«Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια αναγράφω σοι, Θεοτόκε...»