Καγώ αναπαύσω υμάς

Άκουγα σήμερα στο Ευαγγέλιο 
τα τόσο παρηγορητικά λόγια του Χριστού: 

"Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι 
καγώ αναπαύσω υμάς. 

Μάθετε απ' εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία ... 

ο ζυγός μου χρηστός εστί και το φορτίο μου ελαφρύ". 

Ποιος άλλος μας καλεί με τόση γλυκύτητα 

και μας υπόσχεται ξεφόρτωμα και ανάπαυση της ψυχής μας; 

Από όλες τις μεριές μας φορτώνουν βάρη. 

Αισθανόμαστε σαν υποζύγια με ανελέητους αφεντάδες.

 Κι όμως Κάποιος μας συμπονά 
και το μόνο που ζητά είναι να πάμε κοντά Του 

κι Αυτός τα αναλαμβάνει όλα. 

Γιατί είμαστε τόσο διστακτικοί; 

Γιατί δεν ανταποκρινόμαστε με ζήλο κι αποφασιστικότητα 
στο κάλεσμά Του; 

Γιατί μένουμε μακριά Του ταλαίπωροι και κουρασμένοι;

Μια απόφαση χρειάζεται, μια αρχή μια κίνηση της ψυχής μας προς τη μετάνοια, 

προς το δρόμο που μας φέρνει κοντά Του...

 

 "Χριστός η Χώρα των ζώντων"

"Η Ζωή και η Ανάστασις ημών"