Όλβιος τάφος!
εν εαυτώ γαρ δεξάμενος ως υπνούντα τον Δημιουργόν,
ζωής θησαυρός θείος αναδέδεικται
εις σωτηρίαν ημών των μελωδούντων:
Λυτρωτά, ο Θεός ευλογητός ει!
Πλούσιος και καλότυχος τάφος!
Δέχτηκε μέσα του σαν να κοιμόταν τον Δημιουργό
και αποδείχτηκε θησαυροφυλάκιο
που ασφάλιζε μέσα του την όντως Ζωή.
Κι όλα έγιναν για τη σωτηρία ημών που ψάλλουμε:
"Θεέ και Λυτρωτή μας ας είσαι ευλογημένος!"
Ο Χριστός είναι στον τάφο,
αλλά προμηνύεται ήδη η Ανάσταση.
Η προσμονή του θριάμβου και της χαράς
απωθούν ραγδαία τη θλίψη.
"Ου γαρ καθέξει τύμβος αυτοζωίαν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου