Ελεύθεροι Πολιορκημένοι

Δεν ξεπεράστηκε ποτέ η φράση-τίτλος του Διονυσίου Σολωμού.
Είναι συγκλονιστική.
Εμπεριέχει όλο τον αγώνα και τη θυσία των πολιορκημένων Μεσολογγιτών που έγιναν σύμβολο ελευθερίας τόσο στους τραγικούς μήνες της πολιορκίας όσο και κυρίως την τραγικότερη ώρα της Εξόδου.

Ας μου επιτραπεί κάτω από τον ίδιο τίτλο να στεγάσω την αδέξια δική μου κατάθεση...

 


Στον ήσυχον Κήπον των Ηρώων
σαν μπεις προσκυνητής,
σιώπα...
Θυμήσου την ηρωική αντίσταση
μιας φούχτας πολιορκημένων
πίσω απ΄το τείχος πού 'μοιαζε με φράχτη...
Θυμήσου του πολεμιστή τον όρκο
για τη λευτεριά...
Θυμήσου την πείνα την ακρότατη,
της μάνας της Μεσολογγίτισσας
το στεγνωμένο δάκρυ...
Θυμήσου την απόφαση για Έξοδο,
που πάει να πει για βέβαιο θάνατο...
Θυμήσου τη νύχτα εκείνη την ασέληνη,
πώς έκοβαν των Τούρκων τα σπαθιά,
τα γιαταγάνια, τα τρυφερά παιδιά,
τις δόλιες μάνες...
Θυμήσου του γερο-Καψάλη
την απεγνωσμένη κίνηση
προς το δοχείο με τη μπαρούτη...
Σιώπα...και θυμήσου...
Κι εκεί, στον Τύμβο των Ήρώων,
γονάτισε κι άναψε το κεράκι σου
και πες το "Κύριε ελέησον"
για τους αθάνατους νεκρούς,
τους Πολιορκημένους, που κέρδισαν με θάνατο
τη Λευθεριά για να ...μας την χαρίσουν.