Προεόρτια

    

    Χωρίς να το πολυκαταλάβουμε φτάσαμε κιόλας στο κατώφλι των Χριστουγέννων.
Μόλις δυο εβδομάδες μας χωρίζουν.
     Δεν θ'αναφερθώ ούτε στις χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις, ούτε στην προετοιμασία του σπιτιού, ούτε στα δώρα. Όλα αυτά, λόγω των οικονομικών δυσκολιών, αισθάνομαι πως ατονούν.
Φαίνεται πως επιτέλους -εξ ανάγκης- θα κάνουμε αυτό που έπρεπε και στον καιρό της ευημερίας να είχαμε κάνει: Αντί να ανταλλάσσουμε μεταξύ μας δώρα παραπανίσια, αντί να ντύνουμε χριστουγεννιάτικα τα σπίτια μας, αντί να αλληλοταϊζόμαστε οι χορτάτοι, να προσφέρουμε τα απολύτως αναγκαία σε όσους τα στερούνται.
    Ενόψει λοιπόν των Χριστουγέννων αναζητώ κάτι που θα με προετοιμάσει εσωτερικά για την μεγάλη εορτή. Να με ηρεμήσει, να με παρηγορήσει, να με παρακινήσει να σηκώσω το βλέμμα μου ψηλά προς τα εκεί όπου καλούμαι να πορευθώ και να φθάσω.Τι πιο κατάλληλο από την υμνολογία της εκκλησίας μας, που από την 21η Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων, άρχισε να γίνεται χριστουγεννιάτικη;
    Θα ψάξω στο Μηναίο του Δεκεμβρίου, στα προεόρτια, να βρω ύμνους χριστουγεννιάτικους να γλυκαθεί η ψυχή μου. Όποιος θέλει ας με ακολουθήσει. (Η μετάφραση, ως εικός, δεν μπορεί να είναι κατά λέξιν).

    "Ἀχώρητε φύσει, Χριστὲ Βασιλεῦ, πῶς μικρὸν σε εἰσδέξεται Σπήλαιον; πῶς φάτνη σε δυνήσεται χωρῆσαι, Ἰησοῦ; Μητρὸς ἐξ ἀπειράνδρου σαρκὶ ἐπιδημοῦντα εἰς τὰ ἴδια, ὅπως τοὺς ξενωθέντας σώσῃς, Κύριε". 

    Εσένα που εκ της φύσεώς Σου είσαι αχώρητος, Χριστέ Βασιλέα μας, πώς θα σε υποδεχθεί ένα μικρό σπήλαιο; Πώς μια φάτνη μπορεί να Σε χωρέσει, Ιησού; Προερχόμενος από Μητέρα, που δεν εγνώρισε άνδρα, λαμβάνεις την ίδια με μας σάρκα για να μας σώσεις, Κύριε, εμάς που αποξενωθήκαμε από την θεότητα.

 

    "Ἀμνὰς τὸν ποιμένα προῆλθε τεκεῖν, εὐτρεπίζου τὸ ἅγιον Σπήλαιον. Ποιμένες, ἐπισπεύσατε Ποιμένα καὶ Ἀμνὸν τεχθέντα θεωρῆσαι, οἱ Μάγοι μετὰ δώρων, εὐτρεπίσθητε τοῦτον ὡς Βασιλέα προσκυνῆσαι σαρκί". 

    Η προβατίνα έρχεται να γεννήσει τον βοσκό! Άγιο Σπήλαιο, προετοιμάσου, ευτρεπίσου. Εσείς ποιμένες, ελάτε γρήγορα να αντικρύσετε ως νεογέννητο αυτόν που είναι συγχρόνως και βοσκός και πρόβατο! Κι εσείς Μάγοι, ελάτε με τα δώρα σας και προετοιμαστείτε να προσκυνήσετε ως Βασιλέα Αυτόν που καταδέχθηκε να λάβει σάρκα.

    "Εἶδες τὴν ἡμῶν ὀδύνην καὶ κάκωσιν οἰκτίρμον, Χριστέ, καὶ οὐ παρεῖδες ἡμᾶς· ἀλλ' ἐκένωσας σεαυτὸν μὴ ἐκστὰς τοῦ Γεννήτορος καὶ ἐσκήνωσας εἰς μήτραν ἀπειρόγαμον, ἥτις ἀνωδίνως τέξεσθαι σὲ σαρκὶ ἐν Σπηλαίῳ προέρχεται". 

    Είδες, εύσπλαχνε Κύριε, τον πόνο και την ταλαιπωρία μας και δεν μας προσπέρασες. Αλλά, χωρίς να απομακρυνθείς από τον Πατέρα Σου, άδειασες τον εαυτό Σου από τη θεότητα και εγκαταστάθηκες στη μήτρα παρθένου γυναικός, η οποία πορεύεται και πλησιάζει στο Σπήλαιο για να Σε γεννήσει, χωρίς τις φυσικές ωδίνες της γέννας, ως άνθρωπο με σάρκα. 

    "Ὄρη καὶ βουνοί, πεδία καὶ φάραγγες, λαοὶ καὶ φυλαί, ἔθνη καὶ πᾶσα πνοή, ἀλαλάξατε εὐφροσύνης ἐνθέου πληρούμενα· ἦλθε πάντων, ἐπεδήμησεν ἡ λύτρωσις, Λόγος τοῦ Θεοῦ ὁ ἄχρονος ὑπὸ χρόνον δι' οἶκτον γενόμενος". 

    Ψηλά βουνά και λόφοι, πεδιάδες και φαράγγια, λαοί και φυλές της γης, όλα τα έθνη κι όλες οι ζωντανές υπάρξεις, φωνάξτε από χαρά, όλοι γεμάτοι από θεϊκή ευφροσύνη. Ήλθε, έφτασε η λύτρωση όλων μας. Ο Λόγος του Θεού που είναι άχρονος -δεν έχει αρχή και τέλος, είναι αΐδιος, είναι έξω από το χρόνο - μπήκε στο χρόνο το δικό μας από την πολλή Του ευσπλαχνία και αγάπη για μας. 

   
    Μια μικρή γεύση του μεγαλείου στο οποίο καλούμαστε εκ μέρους της θεϊκής Αγάπης και Μεγαλειότητος να συμμετάσχουμε εμείς οι μικροί και τιποτένιοι...
    Έχουμε πολλά ακόμη θαυμάσια να δούμε μέσα στην χριστουγεννιάτικη υμνολογία μας...