Ένας θησαυρός της πατρίδας μας -αγνοημένος μάλλον και περιφρονημένος- είναι τα πανέμορφα ορεινά χωριά της. Για πολλοστή φορά βεβαιωθήκαμε γι' αυτό στην εκδρομή μας στα Αμπελάκια το περασμένο Σάββατο. Ο φθινοπωρινός ήλιος ήταν φιλικός συνοδοιπόρος μας, οι εκδρομείς κεφάτοι και φιλομαθείς και η περιήγησή μας στο ιστορικό χωριό του Κισσάβου -και όχι μόνο- μας ενθουσίασε.
Παναγία η Αμπελακιώτισσα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής
Στον αυλόγυρο της Αγίας Παρασκευής μια παρέα εκδρομέων
Από τα Αμπελάκια του Κισσάβου φαίνεται απένατι, στον Κάτω Όλυμπο, η Ραψάνη,
άλλο περίφημο και πανέμορφο αρχοντοχώρι.
Πρέπει οπωσδήποτε κάποια στιγμή να το επισκεφθούμε.
Ο επίσκοπος Ρωγών Ιωσήφ που βρήκε τραγικό τέλος στην Έξοδο του Μεσολογγίου ή καταγόταν από τα Αμπελάκια ή υπηρέτησε εδώ ως ιερέας. Βρήκαμε την προτομή του σε δύο σημεία του χωριού. Εδώ βρισκόμαστε στον αυλόγυρο του Αγίου Γεωργίου.
Το εξαιρετικό τέμπλο του Αγίου Γεωργίου
Η υπομονή, το μεράκι, η άψογη αισθητική χαρακτηρίζουν τα έργα των Ελλήνων διαχρονικά...
Πόσων ετών να είναι ο γερο-πλάτανος πίσω από το ιερό του Αϊ-Γιώργη!
Ο σχισμένος του κορμός μας κάνει να μετράμε κάποιες εκατοντάδες...
Ο παππούς στη γωνιά του με το τσιμπούκι του...
Η γιαγιά απέναντί του... τα χέρια γνέθουν το μαλλί, τα πόδια κουνούν τη σαρμανίτσα όπου κοιμάται το μωράκι... Για τη γυναίκα δεν υπάρχει ξεκούραση ...οι δουλειές είναι άπειρες. Δεν μιλάμε για σήμερα, αλλά μέχρι δυο γενιές πριν , τότε που όλα έπρεπε να γίνουν με τα χέρια και με άπειρο κόπο...
(Οι σκηνές από το πλούσιο και πολύ κατατοπιστικό Λαογραφικό Μουσείο των Αμπελακίων)
Το Μουσείο στεγάζεται σε διατηρητέο αρχοντικό.
Τοίχοι και ταβάνια μαρτυρούν τον πλούτο και το γούστο των δημιουργών του.
Λαδοφάναρα, φλασκί για το νερό και δοχείο μεταφοράς φαγητού (τάπερ) πάνω στο ράφι.
Κεντημένα ασπρόρουχα!!! Κόπος άπειρος κι ασύλληπτος για μας, από χέρια άξια κι ευλογημένα!
Κι όμως έχει λείψει στις μέρες μας η χαρά της δημιουργίας τέτοιων αριστουργημάτων!
Το αρχοντικό του Γεωργίου Μαύρου ή Σβαρτς, όπως τον έλεγαν οι Γερμανοί,
επιβλητικότατο στην είσοδο του χωριού καλωσορίζει τους επισκέπτες!
Παντού, όπου κοιτάξεις, όμορφα δρομάκια πλακόστρωτα κι ανθοστόλιστα.
Οι ορτανσίες ευδοκιμούν ιδιαιτέρως.
Ακολούθησε η επίσκεψή μας στη Μονή Τιμίου Προδρόμου Ανατολής στα 1100 μέτρα πάνω στον Κίσσαβο. Μετά από πανέμορφη διαδρομή μέσα σε δάσος με έλατα και καστανιές ...
βρήκαμε τη Μονή που φιλοξενεί μοναχές από όλον τον κόσμο και είναι μια πρότυπη και
απολύτως αυτάρκης βιολογική γεωργοκτηνοτροφική μονάδα.
Κάναμε το γύρο του Κισσάβου. Οι ανατολικές του πλαγιές κατάφυτες. Λίγες πορτοκαλοκόκκινες πινελιές μας προϊδέασαν για τη φθινοπωρινή του ομορφιά. Βλέπουμε τις πανέμορφες παραλίες του Αγιόκαμπου και της Βελίκας που το καλοκαίρι σφύζουν από ζωή, τώρα έρημες και λίγο μελαγχολικές.
Κάνουμε στο πούλμαν την Παράκληση στην Παναγία μας.
Με παιχνίδια, συζητήσεις και προτάσεις για την επόμενη εκδρομή
παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής.
Ευλογημένο δώρο του Θεού κι αυτή η "εκδρομική" ευκαιρία!
