Κάποτε αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω κάτι για τον "φιλάνθρωπο ουρανό της Ελλάδας" και να ευχαριστήσω το Θεό που μας χάρισε αυτή τη γωνιά της γης. (Ο φιλάνθρωπος ουρανός μας)
(Βέβαια κάποιες φορές σκάνε και στα κεφάλια μας μετεωρολογικές βόμβες και θρηνούμε κατεστραμμένες περιουσίες ή τραυματίες και -ευτυχώς- πολύ σπάνια νεκρούς. Αλλά οι συνήθεις κλιματολογικές συνθήκες στον τόπο μας είναι ήπιες και φιλικές προς τον άνθρωπο, τα ζώα, τα φυτά).
Το πόσο φιλάνθρωπος είναι για μας ο "ουρανός" θα το αντιληφθούμε καλύτερα αντιδιαστέλλοντάς τον με τον αφρικανικό "ουρανό" όπως μας τον περιγράφει στο παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο του "Έβενος, το χρώμα της Αφρικής" ο Ρίσαρντ Καπισίνσκι:
"Ο Αφρικανός αισθάνεται μονίμως απειλούμενος. Σ' αυτή την ήπειρο η φύση παίρνει τόσο τερατώδεις και επιθετικές μορφές, φοράει τόσο εκδικητικές και τρομακτικές μάσκες, στήνει στον άνθρωπο τέτοιες παγίδες και ενέδρες, που αυτός ζει συνεχώς με το αίσθημα της ανασφάλειας για το αύριο, μέσα στο φόβο και τον τρόμο. Όλα εδώ εμφανίζονται σε μεγεθυμένη, αχαλίνωτη, υστερικά υπερβολική μορφή. Όταν έχει καταιγίδα, οι κεραυνοί τραντάζουν όλο τον πλανήτη και οι αστραπές ξεσκίζουν τον ουρανό. Όταν κάνει κατακλυσμό, από τον ουρανό πέφτει ένα συμπαγές τείχος νερού, που σε λίγο θα μας πνίξει και θα μας θάψει στη γη. Όταν έχει ξηρασία, δεν απομένει ούτε σταγόνα νερού και πεθαίνουμε από τη δίψα. Τίποτα εδώ δεν απαλύνει τις σχέσεις φύσης-ανθρώπου, δεν υπάρχει κανένας συμβιβασμός, ενδιάμεσες καταστάσεις-κλιμακώσεις. Όλη την ώρα μόνο πάλη, μάχη, αγώνας ζωής και θανάτου. Ο Αφρικανός είναι ένας άνθρωπος που από τη γέννηση ως το θάνατό του βρίσκεται στο μέτωπο, παλεύοντας με την ιδιαίτερα εχθρική φύση της ηπείρου του. Το ίδιο το γεγονός ότι ζει και επιβιώνει είναι η μεγαλύτερη νίκη του".
Πάντα απορούσα γιατί οι Αφρικανοί υστερούν τόσο πολύ στην πρόοδο σε σχέση με τους λαούς άλλων περιοχών της γης και ηπείρων. Και βέβαια πολλά έχουν λεχθεί και γραφεί και για την αποικιοκρατία, για την καταλήστευση του φυσικού της πλούτου που συνεχίζεται και σήμερα από τις πολυεθνικές, για το δύσβατο του εδάφους, τις πολύ κακές συγκοινωνίες, για τις αντιμαχόμενες φυλές και φατρίες, για φριχτούς και αέναους εμφυλίους, για την έλλειψη παιδείας,κτλ.
(Όλα παρατίθενται με εξαιρετικό τρόπο σ' αυτό το βιβλίο
"Έβενος, το χρώμα της Αφρικής" του Ρίσαρντ Καπισίνσκι , εκδόσεις Μεταίχμιο).
Πλημμυρισμένη έρημος
Νομίζω ωστόσο πως η πιο καθοριστική αιτία είναι το κλίμα και φυσικά και το φυσικό περιβάλλον που οφείλεται κι αυτό στο κλίμα.
Γι' αυτό δεν είναι αυτονόητο κι ας μην περνάει απαρατήρητο το δώρο που λέγεται "εύκρατο μεσογειακό κλίμα"!
(Οι ενδιάμεσες κακοκαιρίες, όπως η αποψινή, είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα).
*Αναζητήστε αυτό το βιβλίο και διαβάστε το. Ο Καπισίνσκι είναι Πολωνός δημοσιογράφος. Διασχίζει την Αφρική -πάλιν και πολλάκις προς όλες τις κατευθύνσεις και με κάθε μέσον- εκτιθέμενος σε άπειρους κινδύνους κάθε λογής. Ζει όλες τις εθνικές επαναστάσεις στα νεοϊδρυόμενα αφρικανικά κράτη. Περιγράφει άριστα και προσπαθεί να ερμηνεύσει όσα διαδραματίστηκαν στη Μαύρη Ήπειρο στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Κάνει διαχρονικές ευστοχότατες παρατηρήσεις για τις δυσκολίες, τις ομορφιές, τις ιδιαιτερότητες της ζωής στην Αφρική).
(Βέβαια κάποιες φορές σκάνε και στα κεφάλια μας μετεωρολογικές βόμβες και θρηνούμε κατεστραμμένες περιουσίες ή τραυματίες και -ευτυχώς- πολύ σπάνια νεκρούς. Αλλά οι συνήθεις κλιματολογικές συνθήκες στον τόπο μας είναι ήπιες και φιλικές προς τον άνθρωπο, τα ζώα, τα φυτά).
Το πόσο φιλάνθρωπος είναι για μας ο "ουρανός" θα το αντιληφθούμε καλύτερα αντιδιαστέλλοντάς τον με τον αφρικανικό "ουρανό" όπως μας τον περιγράφει στο παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο του "Έβενος, το χρώμα της Αφρικής" ο Ρίσαρντ Καπισίνσκι:
"Ο Αφρικανός αισθάνεται μονίμως απειλούμενος. Σ' αυτή την ήπειρο η φύση παίρνει τόσο τερατώδεις και επιθετικές μορφές, φοράει τόσο εκδικητικές και τρομακτικές μάσκες, στήνει στον άνθρωπο τέτοιες παγίδες και ενέδρες, που αυτός ζει συνεχώς με το αίσθημα της ανασφάλειας για το αύριο, μέσα στο φόβο και τον τρόμο. Όλα εδώ εμφανίζονται σε μεγεθυμένη, αχαλίνωτη, υστερικά υπερβολική μορφή. Όταν έχει καταιγίδα, οι κεραυνοί τραντάζουν όλο τον πλανήτη και οι αστραπές ξεσκίζουν τον ουρανό. Όταν κάνει κατακλυσμό, από τον ουρανό πέφτει ένα συμπαγές τείχος νερού, που σε λίγο θα μας πνίξει και θα μας θάψει στη γη. Όταν έχει ξηρασία, δεν απομένει ούτε σταγόνα νερού και πεθαίνουμε από τη δίψα. Τίποτα εδώ δεν απαλύνει τις σχέσεις φύσης-ανθρώπου, δεν υπάρχει κανένας συμβιβασμός, ενδιάμεσες καταστάσεις-κλιμακώσεις. Όλη την ώρα μόνο πάλη, μάχη, αγώνας ζωής και θανάτου. Ο Αφρικανός είναι ένας άνθρωπος που από τη γέννηση ως το θάνατό του βρίσκεται στο μέτωπο, παλεύοντας με την ιδιαίτερα εχθρική φύση της ηπείρου του. Το ίδιο το γεγονός ότι ζει και επιβιώνει είναι η μεγαλύτερη νίκη του".
Πάντα απορούσα γιατί οι Αφρικανοί υστερούν τόσο πολύ στην πρόοδο σε σχέση με τους λαούς άλλων περιοχών της γης και ηπείρων. Και βέβαια πολλά έχουν λεχθεί και γραφεί και για την αποικιοκρατία, για την καταλήστευση του φυσικού της πλούτου που συνεχίζεται και σήμερα από τις πολυεθνικές, για το δύσβατο του εδάφους, τις πολύ κακές συγκοινωνίες, για τις αντιμαχόμενες φυλές και φατρίες, για φριχτούς και αέναους εμφυλίους, για την έλλειψη παιδείας,κτλ.
(Όλα παρατίθενται με εξαιρετικό τρόπο σ' αυτό το βιβλίο
"Έβενος, το χρώμα της Αφρικής" του Ρίσαρντ Καπισίνσκι , εκδόσεις Μεταίχμιο).
Πλημμυρισμένη έρημος
Νομίζω ωστόσο πως η πιο καθοριστική αιτία είναι το κλίμα και φυσικά και το φυσικό περιβάλλον που οφείλεται κι αυτό στο κλίμα.
Γι' αυτό δεν είναι αυτονόητο κι ας μην περνάει απαρατήρητο το δώρο που λέγεται "εύκρατο μεσογειακό κλίμα"!
(Οι ενδιάμεσες κακοκαιρίες, όπως η αποψινή, είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα).
*Αναζητήστε αυτό το βιβλίο και διαβάστε το. Ο Καπισίνσκι είναι Πολωνός δημοσιογράφος. Διασχίζει την Αφρική -πάλιν και πολλάκις προς όλες τις κατευθύνσεις και με κάθε μέσον- εκτιθέμενος σε άπειρους κινδύνους κάθε λογής. Ζει όλες τις εθνικές επαναστάσεις στα νεοϊδρυόμενα αφρικανικά κράτη. Περιγράφει άριστα και προσπαθεί να ερμηνεύσει όσα διαδραματίστηκαν στη Μαύρη Ήπειρο στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Κάνει διαχρονικές ευστοχότατες παρατηρήσεις για τις δυσκολίες, τις ομορφιές, τις ιδιαιτερότητες της ζωής στην Αφρική).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου