Ο ηγαπημένος

Ο πιο τρυφερός μαθητής του Χριστού!
Τον ακολουθεί από την αρχή του κηρυκτικού Του έργου εμπνεόμενος από την προτροπή του πρώτου του δασκάλου, του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου: «Ίδε ο αμνός του Θεού!».
"Ραββί, πού μένεις;" ρωτά τον Ιησού και στην απάντησή Του "Έλα να δεις" εγκαταλείπει τα πάντα και γίνεται ο "ηγαπημένος".
Παρών σε όλα τα θαύματα, σε όλες τις περιοδείες του  Χριστού, στα κηρύγματα, στις προσευχές Του. Παρών στη Μεταμόρφωση και στον Μυστικό Δείπνο. Παρών στη δίκη του Χριστού και στη Σταύρωση. Δεν παίρνει τα δακρυσμένα μάτια του από τον Κύριό του και αξιώνεται να "πάρει "τη φροντίδα της μητέρας του Κυρίου. "Ιδού η μήτηρ σου- Ιδού ο υιός σου!". Πριν ξεψυχήσει στο σταυρό ο Χριστός του παραδίδει τη Μητέρα Του. Κι ο Ιωάννης την τιμά με πολλή στοργή κι αγάπη ως την Κοίμησή της.

Κι ύστερα αρχίζει η απίστευτη περιπέτεια της αποστολικής του δράσης.

Το ναυάγιο, η θαυμαστή διάσωση αυτού και του μαθητή του Πρόχορου, η Έφεσος, η ταπεινωτική εργασία στο λουτρό της Ρωμάνας, η ανάσταση του Δόμνου και του Διουσκουρίδη, η"αναμέτρηση" με τη θεά Άρτεμη και το ιερατείο της, η εξορία στην Πάτμο, η εξοντωτική και θριαμβευτική συνάμα αντιπαράθεσή του προς τον μάγο Κύνωπα, η Αποκάλυψη του Θεού στο φοβερό σπήλαιο, η επιστροφή στην Έφεσο, η συγγραφή του Ευαγγελίου του, η θαυμαστή μετάστασή του. 

Άπειρη αγάπη, άπειρα θαύματα, άπειρος κόπος και ταλαιπωρία για την αγάπη του Χριστού!!

Είναι ο πρώτος Θεολόγος και συνάμα ο ένθερμος κήρυκας της αγάπης.
Από τα Αναγνώσματα του Εσπερινού της εορτής του (Α΄Καθολικής επιστολής Ιωάννου) κάνω ένα μικρό απάνθισμα θεολογίας και αληθινής αγάπης:
"Πᾶν πνεῦμα, ὃ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν. Καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι".
Κάθε πνεύμα που ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός έλαβε σάρκα, δηλαδή είναι Θεάνθρωπος, είναι εκ του Θεού και κάθε πνεύμα που δεν ομολογεί τον ενανθρωπήσαντα Ιησού Χριστό, δεν είναι εκ του Θεού. Το αυθεντικό κριτήριο της ορθοδόξου πίστεως: πίστη στον θεάνθρωπο Χριστό (Αρειανοί, χιλιαστές κτλ. έχουν κατακριθεί πολύ πριν από την εμφάνισή τους)
"Ἀγαπητοί, εἰ οὕτως ὁ Θεὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ἀλλήλους ἀγαπᾶν".
Αν τόσο πολύ μας αγάπησε ο Θεός, οφείλουμε κι εμείς να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Έχουμε χρέος αγάπης προς τους αδελφούς μας.
 "Ἀγαπητοί, ἐὰν τις εἴπῃ, ὅτι ἀγαπᾷ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύτης ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ὃν ἑώρακε, τὸν Θεόν, ὃν οὐχ ἑώρακε, πῶς δύναται ἀγαπᾶν";
Εάν κάποιος πει ότι αγαπά τον Θεό, αλλά μισεί τον αδελφό του, είναι ψεύτης. Αυτός που δεν αγαπά τον αδελφό του, τον οποίο βλέπει, πώς είναι δυνατόν να αγαπάει τον Θεό που δεν τον έχει δει;
Ακλόνητο επιχείρημα. Η αγάπη είναι απτή, είναι προσωπική σχέση, δεν είναι αόριστη θεωρία.
 "Πᾶν τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Θεοῦ, νικᾷ τὸν κόσμον, καὶ αὕτη ἐστίν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν". 

'Ο τι προέρχεται, γεννάται από τον Θεό, νικά τον κόσμο. Κι αυτή είναι η νίκη που νίκησε όλο τον κόσμο, η πίστη μας. Στα χρόνια του Ιωάννη (1ος αιώνας)  δώδεκα απόστολοι και οι μαθητές τους και βοηθοί τους, φτωχοί, πλάνητες, αμόρφωτοι, άσημοι, καταδιωκόμενοι από την εγκόσμια εξουσία και από τα ιερατεία των Ιουδαίων και Εθνικών, με μόνο όπλο την ισχυρότατη πίστη στην Ανάσταση του Χριστού και το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, νίκησαν-άλλαξαν όλο τον κόσμο! Κι αυτή η ρήση του Ιωάννη δικαιώθηκε στη θαυμαστή πορεία της Εκκλησίας στους αιώνες.

Ο Ιωάννης "πλήρης ὢν τῆς ἀγάπης, πλήρης γέγονε καὶ τῆς θεολογίας"
Μήπως το πρώτο προϋποθέτει το δεύτερο;

Ας τον παρακαλούμε να σπεύσει να μας λυτρώσει 

εμάς τον αναπολόγητο λαό και να μεσιτεύει σ'Αυτόν, 

πάνω στου οποίου το στήθος έγειρε με αγάπη, 

να διώξει μακριά μας το επίμονο νέφος των εθνών (εχθρών) 

και να μας δωρήσει την ειρήνη Του και το μέγα έλεος.

Άγιε Ιωάννη, πρέσβευε υπέρ ημών.

"Απόστολε, Χριστώ τω Θεώ ηγαπημένε, 
επιτάχυνον, ρύσαι λαόν αναπολόγητον. 
Δέχεταί σε προσπίπτοντα, 
ο επιπεσόντα τω στήθει καταδεξάμενος,
όν ικέτευε, Θεολόγε, 
και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι, 
αιτούμενος ημίν ειρήνην, και το μέγα έλεος".