Τουλάχιστον ας γνωρίζουμε...

Ημέρες μνήμης Γενοκτονιών...

Η μεγαλύτερη γενοκτονία στην ανθρώπινη ιστορία

δεν συνέβη στη ναζιστική Γερμανία, αλλά σε αμερικανικό έδαφος

100 εκατομμύρια ντόπιοι Αμερικάνοι σφαγιάσθηκαν

και στερήθηκαν την πατρίδα τους

Διαβάζω ένα - εδώ και ημέρες - προωθημένο μήνυμα: Η φοβερότερη γενοκτονία όλων των εποχών δεν έχει ακόμη αναγνωρισθεί. Συνήθως ούτε καν πάει το μυαλό μας, γιατί κανείς δεν μιλάει πια γι' αυτήν!

Σε 100.000.000- ναι, σωστά έγραψα το νούμερο, δεν μπέρδεψα τα μηδενικά!!!- αυτόχθονες Ινδιάνοι δολοφονήθηκαν ή εξοντώθηκαν μέσα σε 40 χρόνια από τους κονκισταδόρες της αμερικανικής ηπείρου με τις ευλογίες της Καθολικής Εκκλησίας η οποία μάλιστα για να καθησυχάσει συνειδήσεις "εφηύρε" την κατωτερότητα των Ινδιάνων, "δεν ήταν ακριβώς ανθρώπινα όντα" !!!!!

Μπορείτε πολλά συγκλονιστικά να βρείτε εδώ.

Κι ύστερα, επειδή έλειπαν τα εργατικά χέρια, άρχισε το δουλεμπόριο και η εξόντωση των εκατομμυρίων Αφρικανών.

Για να στηθεί το καπιταλιστικό "θαύμα" Αμερικής-Ευρώπης, αυτό το οποίο κι εμείς απολαύσαμε και απολαμβάνουμε, αλλά και του οποίου είμαστε πλέον τα επόμενα θύματα, θυσιάστηκαν με μαρτυρικό θάνατο ή μαρτυρική "ζωή" εκατομμύρια άνθρωποι.

Για το χρυσό και το ασήμι, για τα διαμάντια, για τη ζάχαρη και το βαμβάκι, για τον καφέ των Ευρωπαίων χύθηκε πολύ αίμα, προκλήθηκε άπειρος πόνος.... 

Και δυστυχώς η ιστορία συνεχίζεται. Οι υπανάπτυκτες χώρες ζουν σε μια διαρκή σκλαβιά, σε μια διαρκή απόλυτη φτώχεια για να ζουν πλουσιοπάροχα οι προηγμένες. Για να μη λείπει τίποτα από την βολεμένη ζωή τους....

Δεν μπορούμε να ζούμε αμέριμνοι! Δεν μπορούμε να διαγράφουμε τον πόνο τόσων ψυχών! Δεν μπορούμε να ζητούμε συνεχώς περισσότερα για μας αχόρταγα, άπληστα και ανευχαρίστητα! 

Τουλάχιστον ας γνωρίζουμε. Τουλάχιστον ας αναγνωρίζουμε... Τουλάχιστον ας πονούμε λίγο κι εμείς... 

.

Αυτά τα αναπαυτικά κρεβάτια ας τα φέρνουμε λίγο στο νου μας,

όταν θέλουμε να γκρινιάξουμε για τις δικές μας ανάγκες και δυσκολίες....