Απόδοση σήμερα του Πάσχα!

"Τὴν ἄμετρόν σου εὐσπλαγχνίαν, 

οἱ ταῖς τοῦ ᾍδου σειραῖς συνεχόμενοι δεδορκότες, 

πρὸς τὸ φῶς ἠπείγοντο, Χριστέ, ἀγαλλομένῳ ποδί, 

Πάσχα κροτοῦντες αἰώνιον."

Ένα τροπάριο από τον αναστάσιμο κανόνα 

που ψάλαμε πάλι σήμερα, τελευταία φορά για φέτος 

(Απόδοση σήμερα του Πάσχα) 

που έχει μεν μια δυσκολία στην κατανόηση, 

αλλά είναι εξαιρετικά εκφραστικό. 

Μια αρκετά ελεύθερη μετάφρασή του θα ήταν:

Είδαν ολοφάνερα την απερίγραπτη ευσπλαχνία σου,

όσοι ήταν έγκλειστοι κι αιχμάλωτοι στον Άδη,

και χορεύοντας έτρεχαν, Χριστέ, προς το Φως,

υποδεχόμενοι με ζητωκραυγές το αιώνιο Πάσχα!

Φανταστείτε: 

Μια κατασκότεινη σπηλιά -το βασίλειο του Άδη! 

Μέσα σ' αυτήν αιώνες τώρα σέρνονται ανθρώπινα σκέλεθρα 

δεμένα μεταξύ τους σε σειρές! 

Σκοτάδι κι απελπισία: Θάνατος! 

Και ξαφνικά: Φως!!! 

Η σπηλιά γεμίζει φως και ζεστασιά και γλυκύτητα! 

Οι αλυσίδες σπάζουν! 

Κι οι φυλακισμένοι -τι πιο φυσικό!- τρέχουν βιαστικοί, 

σπρώχνονται προς το Φως στην είσοδο της σπηλιάς, 

υποδεχόμενοι με ζητωκραυγές το αιώνιο Πάσχα, 

την διάβαση, το πέρασμά τους στην αιώνια ζωή και χαρά! 

Η ισχύς του Άδου συντρίβεται! 

Ο Χριστός ανίσταται και συνανιστά πάντας. 

Ανάσταση!!! 

Ανάσταση του Χριστού, 

Ανάσταση των ανθρώπων! 

Ανάσταση του σύμπαντος κόσμου!

"οι ταις σειραίς συνεχόμενοι...."