Η θλίψη πρόξενος αγαλλίασης και ελευθερίας!

"Η αμαρτία είναι συνδεδεμένη με την ευχαρίστηση, που σημαίνει ότι αυτός που αμαρτάνει δίνεται στην αμαρτία, αρέσκεται στην όποια αμαρτία. Ακόμη και την ώρα που κανείς θυμώνει και είναι σε άσχημη κατάσταση, έχει μια άγρια χαρά, νιώθει μια ηδονή. Και η ηδονή που προέρχεται από την αμαρτία, την όποια αμαρτία, δεν βγαίνει, αν δεν θλιβεί κανείς.
Το πάτημα των ελαιών λέγεται σύνθλιψη. Συνθλίβονται, πιέζονται  οι ελιές, τα σταφύλια και ό,τι άλλο για να βγει από μέσα το περιεχόμενό τους. Ακόμη και το γάλα για να βγάλει το βούτυρο, θέλει χτύπημα. Έτσι και ο άνθρωπος χρειάζεται να συνθλιβεί, να χτυπηθεί. Εκεί βγαίνει το βούτυρο, το λάδι, εδώ βγαίνει η αμαρτία. Το αποτέλεσμα είναι ότι λυτρώνεται η ψυχή από την αμαρτία, ελευθερώνεται. Και χαίρεται και αγάλλεται η ψυχή, διότι δεν έχει πια το φαρμάκι της αμαρτίας μέσα της".
(Από ομιλία του π.Συμεών Κραγιόπουλου. Συμπληρώνονται αύριο δύο χρόνια από την κοίμησή του).