Ζώντας στην Εκκλησία

Είμαι βαπτισμένος-η  Χριστιανός-ή  Ορθόδοξος. Βαπτίσθηκα όταν ήμουν βρέφος. Κάποιοι άλλοι, οι γονείς μου, αποφάσισαν για μένα. Η απόφασή τους ωστόσο δεν είναι δεσμευτική. Η Βάπτιση μου έδωσε τη δυνατότητα να είμαι τέκνον Θεού, υιός-θυγατέρα και κληρονόμος της Βασιλείας Του, αλλά η δική μου βούληση, ο δικός μου πνευματικός αγώνας θα ενεργοποιήσει αυτή τη δυνατότητα. Έλαβα το Άγιο Πνεύμα με το Μυστήριο του Χρίσματος. Σαν σπίθες φωτιάς ενυπάρχουν μέσα μου τα χαρίσματά Του, αλλά οι σπίθες θα γίνουν φλόγα καθαρτική και φωτιστική μόνο αν συνειδητά αγωνιστώ γι' αυτό. Πώς;

Μόνο αν ζω μέσα στην Εκκλησία του Χριστού ως ζωντανό  μέλος της. Όταν εκκλησιάζω τη ζωή μου, την κάθε στιγμή της ζωής μου, την χαρά και τον πόνο μου, την πτώση και την ανόρθωσή μου, την κάθε δυσκολία, το πένθος και τη θλίψη μου. Όταν ζω στον χρόνο, στον τόπο και κυρίως στον τρόπο της Εκκλησίας. Στην Εκκλησία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνες. Εδώ θα βρω την αληθινή τροφή, το ουράνιο μάνα, τον Άρτο της ζωής. Εδώ τον λόγο τον αναγεννητικό και ωφέλιμο, τον ενυπόστατο Λόγο του Θεού που μιλάει στην καρδιά μου και αλλάζει το είναι μου. Εδώ θα βρω τον οδηγό μου, τον πνευματικό μου. Εδώ θα βρω τα αδέλφια μου, τους πνευματικούς μου αδελφούς με τους οποίους μας ενώνει η βαθύτερη και στενότερη εξ αίματος συγγένεια, αυτό το Αίμα του Κυρίου μας. Εδώ θα κλάψω αποθέτοντας το βάρος των αμαρτιών μου και θα λάβω την άφεση σκυμμένος-η κάτω από το πετραχήλι του πνευματικού μου. Εδώ θα ζητήσουμε ευλογία και ευχή για να ανοίξουμε το σπιτικό μας. Εδώ θα ακουμπήσουμε τα παιδιά μας για να τα ασφαλίσουμε από τους κινδύνους που τα περιζώνουν. Εδώ θα χαρούμε με την αγνότερη χαρά στις πανηγύρεις και τις μεγάλες Εορτές που είναι η απαντοχή της ψυχής μας, τα φιλόξενα πανδοχεία στην μακρά οδό της ζωής μας. Εδώ θα προφυλαχθούμε από τους λύκους των αιρέσεων. Εδώ θα βιώσω ήπια και γλυκά, με πίστη στην αθανασία και ελπίδα αναστάσεως τον θάνατο των δικών μου προσώπων. Εδώ θα προσδοκώ και τον δικό μου θάνατο, όχι ως ένα τέλος οδυνηρό και απεφευκτέο, αλλά ως ένα ποθούμενο πέρασμα-Πάσχα προς την Βασιλεία του Θεού.

Η Εκκλησία είναι η Κιβωτός που μας ασφαλίζει, είναι το λιμάνι που μας διαφυλάσσει, είναι το θεραπευτήριο που εγγυάται την ίασή μας, είναι η μήτρα στην οποία κυοφορούμαστε για να γεννηθούμε στην αιωνιότητα.