Λίγη ιστορία

 Ενδιαφέρον το σημερινό μάθημα ιστορίας που μας πρόσφερε η επίσκεψή μας στο Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων στο χωριό Γέφυρα δίπλα στον ποταμό Αξιό, και πολύ επίκαιρο μια που είμαστε κοντά στην επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης μας από τον τουρκικό ζυγό. Μας ξεναγεί ο ευγενής οπλίτης Χ., μορφωμένο και συμπαθέστατο παλικάρι. Σταχυολογώ μερικά ελάχιστα σημεία της ξενάγησης. Τα περισσότερα μπορείτε να τα δείτε-ακούσετε αυτοπροσώπως. Ανοιχτό τα πρωινά, 9.00-14.00.

ΣΥΝ ΘΕΩ γράφει στην προμετωπίδα του κεντρικού κτιρίου. Κάποτε οι Έλληνες ζητούσαμε την βοήθεια του Θεού. Τον βάζαμε Μπροστάρη!!!

Το ιστορικό κτίριο, βίλα του Γιακό Μοδιάνο χτισμένη το 1906, φιλοξένησε το Επιτελείο του ελληνικού στρατού μετά την διέλευση του Αξιού ποταμού στις 24 Οκτωβρίου του 1912. Εδώ διεξήχθησαν οι διαπραγματεύσεις -αρκετά σκληρές- για την παράδοση της Θεσσαλονίκης μεταξύ του διοικητή της πόλης, Χασάν Ταχσίν Πασά και του διαδόχου αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου. Μετά από δύο αποχωρήσεις του Πασά από τις διαπραγματεύσεις η παράδοση υπογράφηκε στις 26 Οκτωβρίου. Οι Θεσσαλονικείς ευγνωμονούμε και τον Άγιό μας για την μεσιτεία του.

Αναπαράσταση των διαπραγματεύσεων σε μια από τις αίθουσες του Μουσείου

Το δωμάτιο όπου φιλοξενήθηκε ο Αρχιστράτηγος



Τραγικό πρόσωπο ο Ταχσίν Πασάς. Συνθηκολόγησε άνευ όρων και παρέδωσε την Θεσσαλονίκη και 25.000 αιχμαλώτους στον ελληνικό στρατό. Καταδικάστηκε από τους Οθωμανούς ερήμην εις θάνατον ως προδότης. Προστατευόμενος του Ε.Βενιζέλουκ Σχολής των Ιωαννίνων. Η ελληνική του παιδεία τον ώθησε να προκρίνει την παράδοση της Θεσσαλονίκης στους Έλληνες και όχι στους Βουλγάρους. Η γυναίκα του ήταν εξισλαμισμένη Ελληνίδα και ο γιος του γνωστός ζωγράφος, ο Κενάν Μεσαρέ.

Ο Κενάν Μεσαρέ

Υπήρξε υπασπιστής του πατέρα του. Ήταν παρών στις διαπραγματεύσεις παράδοσης της Θεσ/νίκης και συνέταξε το Πρωτόκολλο παράδοσης στα γαλλικά. Μιλούσε άπταιστα αλβανικά, τουρκικά, περσικά, αραβικά, γαλλικά και ελληνικά. Μετά τον πόλεμο παρέμεινε στη Θεσσαλονίκη και πήρε ελληνική υπηκοότητα. Αργότερα μετοίκησε στα Γιάννενα. Αποτύπωσε στα έργα του τοπία της λίμνης Παμβώτιδας. Υπήρξε ο εικονογράφος της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων, ενώ δούλεψε και στην χαρτογράφηση των νέων συνόρων της Ελλάδας.

Στις 18 Οκτωβρίου ο υποπλοίαρχος Νικόλαος Βότσης, κυβερνήτης  τορπιλλοβόλου, με τη βοήθεια δύο Ελλήνων ψαράδων από την Κατερίνη που γνώριζαν καλά τον Θερμαϊκό εισέδυσε με μυστικότητα και μαεστρία στο ναρκοθετημένο λιμάνι της Θεσσαλονίκης χωρίς να γίνει αντιληπτός και έβαλε από απόσταση 150 μ. δύο τορπίλλες κατά του τουρκικού θωρηκτού Φετίχ Μπουλέντ που βυθίστηκε παρασύροντας στον υγρό τάφο τον ιμάμη του πλοίου και τους ναύτες του. 

Το κατάρτι του Φετίχ Μπουλέντ έγινε ο ιστός της σημαίας του Λευκού Πύργου

Η ναυμαχία της Έλλης, η τεράστια νίκη του ελληνικού στόλου υπό τον Παύλο Κουντουριώτη εναντίον του Τουρκικού λίγο έξω από τα στενά του Ελλησπόντου. 

Ο Ελληνικός στόλος με ορμητήριο το λιμάνι του Μούδρου της Λήμνου -η οποία πρώτη ελευθερώθηκε από τους Τούρκους- απελευθέρωσε το Άγιον Όρος, τη Θάσο, τη Σαμοθράκη, την Ίμβρο, την Τένεδο, τον Άγιο Ευστράτιο, τη Μυτιλήνη, τη Χίο. Ο τουρκικός στόλος παρέμενε στα στενά χωρίς να επιχειρεί έξοδο στο Αιγαίο. Στις 3 Δεκεμβρίου του '12έγινε η μεγάλη ναυμαχία της Έλλης, η οποία έκρινε την κυριαρχία στο Αιγαίο με την συντριβή του τουρκικού στόλου και τον αποκλεισμό του θαλάσσιου δρόμου για τον τουρκικό στρατό προς ενίσχυση των μαχομένων  της Μακεδονίας και Θράκης.

Όπλα, χάρτες και απεικονίσεις μαχών, πορτρέτα των πρωταγωνιστών των Βαλκανικών πολέμων, στρατιωτικές φορεσιές Ελλήνων, Τούρκων, Σέρβων, Βουλγάρων, Μαυροβουνίων, περιγραφές των συγκρούσεων σε στεριά και θάλασσα και πολλά λαογραφικά στοιχεία, όπως η κουζίνα της εποχής με το τζάκι, το νεροχύτη, τα ράφια της, το δωμάτιο υπηρεσίας, η παγωνιέρα, δύο τουαλέτες με νιπτήρες πορσελάνης, έναν μεγάλο καθρέφτη γαλλικό στην είσοδο ο οποίος λένε πως ράγισε αιφνιδίως και άνευ προφανούς λόγου την ημέρα που δολοφονήθηκε ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ και πολλά πολλά άλλα μπορεί κανείς να δει στην περιήγηση. 

Μια βουτιά στο παρελθόν, ένα βύθισμα στο χρόνο είναι όλο το σκηνικό. Γίνονται και προβολές για τα γκρουπ των επισκεπτών.

Μόλις μπαίνουμε στη βίλα Μοδιάνο, δηλαδή στο Μουσείο βρισκόμαστε σε μια εσωτερική αυλή η οποία δίνει φως σε όλα τα δωμάτια και κοσμείται μ' αυτό το μικρό σιντριβάνι.

Πληροφοριακά αναφέρω πως μια άλλη έπαυλη της οικογένειας Μοδιάνο στην παραλιακή λεωφόρο στεγάζει το Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας.

Ο Σαούλ Μοδιάνο -πατέρας του Γιακό- ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος ιδιοκτήτης ακινήτων σε όλην Οθωμανική αυτοκρατορία.

 

 

Στον περίβολο του Μουσείου μια ενδιαφέρουσα πυργοειδής κατασκευή κεντρίζει το ενδιαφέρον μου.

 

Είναι ένας περιστερώνας για τα ταχυδρομικά περιστέρια του στρατού

Το εσωτερικό του περιστερώνα με τα πολλά σημεία κουρνιάσματος των περιστεριών

 

Περιστέρια: Οι προπάτορες των drones!!!!!!

(Διαβάστε το κείμενο, πολύ ενδιαφέρον)

Αρκετά έγραψα. Τα υπόλοιπα θα τα γνωρίσετε από κοντά με μια επίσκεψή σας!!!