Στη μακρινή βασανισμένη Αϊτή, στην οποία στρέψαμε όλοι το ενδιαφέρον και τη συμπόνοια μας τις δυο τελευταίες εβδομάδες -πριν από τις οποίες πολλοί δεν γνώριζαμε ίσως με βεβαιότητα πού ακριβώς βρίσκεται - οφείλουμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ", που μπορούμε έμπρακτα σήμερα να το εκφράσουμε.
"Είναι η πρώτη χώρα που αναγνώρισε δια του προέδρου της Boyer την Ελληνική Επανάσταση στις 15 Ιανουαρίου 1822. Απέστειλε έγγραφο στην ελληνική επιτροπή του Παρισιού απαντώντας στην αίτηση των Κοραή, Πίκκολου και Βογορίδη στο οποίο ανάγγελλε την αναγνώριση της ελληνικής Προσωρινής Διοίκησης και ευχόταν την επιτυχία της Επανάστασης. Παρά τη φτώχεια της απέστειλε στον Κοραή είκοσι πέντε τόνους καφέ για να εκποιηθούν και με τα χρήματα να αγορασθούν όπλα για τον δικό μας αγώνα.
Επίσης εκατό εθελοντές, μαύροι στρατιώτες ξεκίνησαν από την Αϊτή για την Ελλάδα, για να πολεμήσουν στο πλευρό των Ελλήνων. Δεν έφθασαν όμως ποτέ. Πιθανόν να σφαγιάσθηκαν από τους Γάλλους αποικιοκράτες". (Τάσος Βουρνάς, Ιστορία της νεότερης Ελλάδας, Αθήνα, Εκδόσεις Τολίδης, σελ.94)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου