Σάββατο 7 Αυγούστου 2010
Λίγες φωτογραφίες από την Πόλη
Το Σαράι Μπουρνού, το ακρωτήριο όπου καταλήγει το ιστορικό κέρας της βυζαντινής Πόλης. Δεσπόζουν τα παλάτια Τοπ-Καπ(ου) του Σουλτάνου Μωάμεθ Β΄του Πορθητή. Η θέα από εκεί είναι ασύλληπτη. Εδώ συναντώνται ο Μαρμαράς, ο Βόσπορος και ο Κεράτιος. Πάντα φυσά θαλασσινό αεράκι. Οι μεγάλες σημαίες απαντώνται σε πολλά σημεία της Τουρκίας.
Περνάμε κάτω από την πρώτη κρεμαστή γέφυρα του Βοσπόρου, έργο Ιαπώνων οι οποίοι πραγματοποίησαν με διαφορά 25 αιώνων το όνειρο του Ξέρξη. Το πλεονέκτημα της γιγαντούπολης: Η απόσβεση στα τεράστια συγκοινωνιακά έργα γίνεται σε ελάχιστο χρόνο και τα κέρδη των κατασκευστικών εταιριών και του κράτους είναι τεράστια.
Το εσωτερικό του Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Πασά-Μπαξέ. Έγινε πλήρης ανακαίνιση χάρη στην ακούραστη φροντίδα του Θανάση Αγγελίδη. Όλα αστράφτουν φρεσκοβαμμένα και συντηρημένα. Οι ελάχιστοι εναπομείναντες Ρωμιοί κάνουν ό,τι μπορούν. Η ολιγανθρωπία όμως πληγώνει. Δύο άνθρωποι διπλασιάσαμε το εκκλησίασμα. Στην επόμενη γενιά τι θα γίνει;
Ο κήπος του Ναού με το καμπαναριό. Μια όαση πράσινου και γαλήνης σε μια φτωχική γειτονιά. Όταν του το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις του ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έρχεται χωρίς επισημότητες και πολυάνθρωπες ακολουθίες να περάσει λίγες ήσυχες στιγμές και να πιει ένα τσάι σ' αυτή την πανέμορφη γωνιά.
Τα όμρφα παραθαλάσσια σπίτια του Νηχωριού. Πολλά ήταν ρωμέικα όταν το Νηχώρι φιλοξενούσε κυρίως Έλληνες μέχρι τη δεκαετία του '60.
Ένα κιόσκι-ιχθυοπωλείο δίπλα στο Βόσπορο. Τα ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά είναι πολύ δελεαστικά.
Στο Αγίασμα της Αγίας Παρασκευής στο Νηχώρι αρκετοί Ρωμιοί περιμένουν τον Πατριάρχη που θα τελέσει την Παράκληση στην Αγία. Όλα πολύ περιποιημένα και κεράσματα και μουσική με μια λατέρνα και χορούς είχε το πρόγραμμα, αλλά μας τα χάλασε μια καλοκαιρινή μπόρα.
Ο Πατριάρχης έρχεται κι όλος ο κόσμος προσβλέπει σ' αυτόν σαν σε Μεσσία. Μετά την Παράκληση αντί άλλου λόγου διάβασε ένα ωραίο κείμενο -δεν ανέφερε τον συγγραφέα-που μιλούσε για το πόσο σαγηνευτική είναι η Πόλη και για τους μόνιμους κατοίκους της, Ρωμιούς, αλλά και για κάθε Έλληνα. Πράγματι η Πόλη μας μαγεύει και μας πιάνει στα δίχτυα της ακαταμάχητης γοητείας της (μοναδικές φυσικές ομορφιές, εναλλαγή τοπίου, έργα ανθρώπινα, ιστορία, θρύλοι, πολιτισμοί τόσο διαφορετικοί που συνυπάρχουν κτλ).
*Η συνέχεια στο επόμενο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου