Βήματα στα πάτρια Προποντίδας και Κωνσταντινουπόλεως

Κάτι μας τραβάει κάθε τόσο προς την Ανατολή.
Βρεθήκαμε πριν λίγες μέρες με γκρουπ φίλων και γνωστών στα νότια παράλια της Προποντίδας, στην Προύσα και φυσικά στην Πόλη που, ακόμα και χωρίς βασιλείς, είναι η Βασιλεύουσα της καρδιάς μας.
Δεν θα αποφύγω τον πειρασμό να αναρτήσω μερικές φωτογραφίες.
Αρχίζω από την Τρίγλια της Προποντίδας.

 

Το ελληνικό σχολείο της Τρίγλιας, ένα εντυπωσιακό κτίριο.

Το μέγεθος και η αίγλη του, παρά την εγκατάλειψη των ενενήντα χρόνων, μαρτυρούν τον πλούτο της πόλης και την αγάπη των κατοίκων της στην παιδεία και στα παιδιά τους.

Κοιτάμε εντυπωσιασμένοι το σχολείο, ενώ πάνω από τα κεφάλια μας είναι ένα επίσης πανέμορφο ελληνικό σπίτι, ευτυχώς καλοδιατηρημένο. 

 Όπου δεις γούστο και  μεράκι, 

ξέρεις ότι πέρασε ελληνικό χεράκι...

 Χαρακτηριστική αρχιτεκτονική 

με σαχνισί σε κάθε όροφο.

 Ο ναός του Αγίου Στεφάνου που σήμερα είναι το τζαμί της Τρίγλιας.

 Μερική άποψη της Τρίγλιας και 

του ναού του Αγίου Στεφάνου από ψηλά.

Ευτυχώς ο ναός έχει καθαρισθεί 

και συντηρηθεί πολύ καλά η τοιχοποιία του.

 Το καθολικό της Μονής Παντοβασίλισσας, ερειπωμένο.

Μπήκαμε χάρη στην αποφασιστικότητα του Τούρκου ιδιοκτήτη του χώρου, ο οποίος είχε δώσει τα κλειδιά του ναού σε κάποιο παλικάρι που εκείνη την ώρα απουσίαζε από το χωριό. 

Χωρίς να διστάσει έσπασε με σκεπάρνι την κλειδαριά 

και μας πέρασε μέσα στο Ναό λέγοντας: 

"Ήρθατε τόσοι άνθρωποι από την άλλη άκρη και 

θα φύγετε άπρακτοι; Ντροπή!" 

Τον ευχαριστούμε ιδιαίτερα.

 Όμορφες φατσούλες χαριτωμένων παιδιών. 

Μοιάζουν τόσο πολύ με τα δικά μας! 

Επιμειξίες αιώνων μας έχουν φέρει φυλετικά τόσο κοντά. 

Μας χωρίζουν η θρησκεία και η γλώσσα και 

τα πολιτικά παιχνίδια των ισχυρών.

Ας καλλιεργήσουμε αυτά που μας συνδέουν 

κι ας δώσουμε στα παιδιά μας 

μέλλον ελπιδοφόρο με συνεργασία και 

καλές σχέσεις των δύο λαών.

 Η βρύση του χωριού κοσμείται από μια επιτύμβια 

αρχαιοελληνική πλάκα.

Στα μικρασιατικά χώματα βρίσκεις ζωντανό 

τον ελληνικό, τον ελληνιστικό, 

το ρωμαϊκό, τον βυζαντινό, τον οθωμανικό 

και το ρωμέικο πολιτισμό. 

Μπλέκονται, αλληλοτροφοδοτούνται, διαδέχονται, 

αλληλοεπηρεάζονται, αντιγράφονται, 

συντίθενται και προχωρούν...

"Φως ιλαρόν...", ομορφιά και γαλήνη 

στα δαντελωτά ακρογιάλια της Προποντίδας

*Θα συνεχίσουμε με φωτογραφίες άλλων όμορφων κι αγαπημένων τόπων.