Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Θέλω...

Με αφορμή τη γιορτή της μητέρας...




Σ΄αγαπώ και τρομάζω!
Δεν ξέρω πώς να σου φερθώ.
Φοβάμαι να μη σε συνθλίψω.
Θέλω μόνο να σε ποτίζω με λίγο νερό δροσερό,
να σε βλέπω ν΄ανεβαίνεις ψηλά, να ομορφαίνεις.
Θέλω να σε στρέφω στο φως
να το δέχεσαι μέσα σου, όπως μπορείς,
να γίνεται λάμψη στην ψυχή και στα μάτια σου.
Θέλω να σε χαίρομαι από απόσταση
όχι μέσα στη σφιχτή αγκαλιά μου.
Θέλω να σου μιλώ κι εσύ να 'χεις αντίλογο,
λόγο και στόχο δικό σου.
Θέλω να σου δείχνω ένα δρόμο,
αλλά εσύ να παλεύεις ν' ανοίξεις
το ολόδικό σου στενό μονοπάτι.
Θέλω να σε βλέπω τα φτερά σου ν' ανοίγεις
και να φεύγεις μακριά.

Σ' αγαπώ και τρομάζω!
Σ' αγαπώ κι αποτραβιέμαι,
μη σου κρύψω τον ήλιο,
μη σου λιγοστέψω τον αέρα που αναπνέεις.

Αν με χρειαστείς, θά 'μαι δίπλα σου.
"Ψιθυριστά" φώναξέ με.

3 σχόλια:

  1. Εύγε στις μητέρες που έτσι σκέφτονται τα παιδιά τους. Χρόνια πολλά, και καλή ανάρρωση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Olá!

    Belas palavras e pensamentos!

    Seu blog tem muita realidade

    e palavras que nos fazem refletir!

    Congratulations!

    do Brasil.............a Friend???

    ΑπάντησηΔιαγραφή