Η δωρεά της
αθανασίας και της αιωνιότητας στους ανθρώπους είναι η μέγιστη, η ακρότατη πράξη
αγάπης του Θεού προς τους ανθρώπους και παρουσιάζεται από κάποιον σύγχρονο γέροντα
με την εξής παραβολή:
«Κάποιοι
αξιολύπητοι, ελεεινοί εγκληματίες δικάζονται με βαριές κατηγορίες. Βρίσκεται
ένα βασιλόπουλο που θυσιάζεται γι’ αυτούς, σηκώνει επάνω του τα εγκλήματα και
την βαριά τους καταδίκη, τους απαλλάσσει, τους γλιτώνει από τα ισόβια δεσμά σε
φριχτή φυλακή. Αλλά δεν σταματά εκεί. Τους πλένει, τους καθαρίζει, τους φορά
λαμπρή στολή και τους κάνει κι αυτούς βασιλόπουλα και τους παίρνει στο παλάτι
του να χαίρονται μαζί του όλα τα καλά της βασιλείας του». Ο Σταυρός του Χριστού
καταργεί τα εγκλήματά μας. Η Ανάσταση του Χριστού μας κάνει βασιλόπουλα και μας
βάζει στο παλάτι του Θεού, στη Βασιλεία των Ουρανών.
"Βρισκόμαστε, λέει, όλοι οι άνθρωποι σε μια μεγάλη ακρογιαλιά. Μπροστά μας ανοίγεται το πέλαγος και στο βάθος αχνοφαίνεται μια στεριά, η οποία φαντάζει πολυπόθητη και φωτεινή. Όλοι θέλουμε να περάσουμε το πέλαγος και να φτάσουμε στην απένατι στεριά. Μπαίνουμε στη θάλασσα και κολυμπάμε. Οι πιο πολλοί κουβαλάμε μαζί μας πολλά συμπράγκαλα, άλλος βαλίτσες, άλλος μπόγους. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε, το νερό μας τραβάει, βυθιζόμαστε, βουλιάζουμε, πνιγόμαστε, μα οι πιο πολλοί όχι μόνο δεν αφήνουν το φορτίο τους για να γλιτώσουν, αλλά το σφίγγουν ακόμη περισσότερο και δυστυχώς χάνονται στην υδάτινη άβυσσο. Κάποιοι καταλαβαίνουν τι πρέπει να κάνουν, τα πετούν όλα και κολυμπούν και έστω με δυσκολία και κόπο πολύ, φθάνουν στο φωτεινό τέρμα. Λίγοι, πολύ λίγοι μπαίνουν απ' την αρχή ξαρμάτωτοι στο πέλαγος και κυριολεκτικά πετούν και φτάνουν απέναντι". Μας περιμένει φως και αιώνια δόξα στη Βασιλεία του Θεού. Πρέπει να διαπεράσουμε την θάλασσα του βίου. Ας μην συμπνιγούμε σφίγγοντας πάνω μας τις μέριμνες του αιώνος τούτου...
«Όπως όταν δούμε έναν ανδριάντα να διαλύεται μέσα στο χωνευτήρι, γνωρίζουμε ότι δεν χάνεται το μέταλλο από το οποίο είχε φτιαχτεί, αλλά ότι η διάλυση γίνεται για να επιτύχουμε μια νέα καλύτερη κατασκευή, το ίδιο πρέπει να σκεφτόμαστε και για το σώμα που διαλύεται. Ο Θεός διαλύει στη γη το πήλινο σώμα σου, για να σου κατασκευάσει ανδριάντα χρυσό και αθάνατο. Η γη που δέχεται το φθαρτό σου σώμα θα σου αποδώσει σώμα άφθαρτο και ακήρατο» μας λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Ας έχουμε ζωηρά μέσα μας συνεχώς τη βεβαιότητα πως πέρα από αυτή την ταλαίπωρη ζωή υπάρχει μια φωτεινή, ένδοξη αιωνιότητα που μας περιμένει όλους όσοι θα ελπίσουμε, θα πιστέψουμε και θα αγαπήσουμε τον αναστάντα Κύριό μας.
«Όπως όταν δούμε έναν ανδριάντα να διαλύεται μέσα στο χωνευτήρι, γνωρίζουμε ότι δεν χάνεται το μέταλλο από το οποίο είχε φτιαχτεί, αλλά ότι η διάλυση γίνεται για να επιτύχουμε μια νέα καλύτερη κατασκευή, το ίδιο πρέπει να σκεφτόμαστε και για το σώμα που διαλύεται. Ο Θεός διαλύει στη γη το πήλινο σώμα σου, για να σου κατασκευάσει ανδριάντα χρυσό και αθάνατο. Η γη που δέχεται το φθαρτό σου σώμα θα σου αποδώσει σώμα άφθαρτο και ακήρατο» μας λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Ας έχουμε ζωηρά μέσα μας συνεχώς τη βεβαιότητα πως πέρα από αυτή την ταλαίπωρη ζωή υπάρχει μια φωτεινή, ένδοξη αιωνιότητα που μας περιμένει όλους όσοι θα ελπίσουμε, θα πιστέψουμε και θα αγαπήσουμε τον αναστάντα Κύριό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου