Τριώδιον

"Μη προσευξώμεθα φαρισαϊκώς, αδελφοί.
Ο γαρ υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται.
Ταπεινωθώμεν εναντίον του Θεού
τελωνικώς διά νηστείας κράζοντες.
Ιλάσθητι ημίν, ο Θεός τοις αμαρτωλοίς".

Έτσι ανοίγει το εκκλησιαστικό βιβλίο που ονομάζεται Τριώδιον...
μ'αυτόν τον ύμνο που μας καλεί σε τελωνική ταπείνωση και νηστεία.
Αυτός είναι ο δρόμος που οδηγεί στο Χριστό, στην Ανάσταση,
στη Βασιλεία του Θεού, στην αιωνιότητα...

Κι ο άλλος δρόμος αρχίζει μ' αυτό που ο κόσμος λέει "τριώδιο"
και εννοεί καρναβάλι, μασκαρέματα, γλέντια, οινοποσία,
πειράγματα, ξεγυμνώματα, χορούς αισθησιακούς και οδηγεί πού άραγε;
Μετά τη διασκέδαση -όχι ψυχαγωγία*- θα έρθει η κούραση,
το σκόρπισμα της ψυχής, το άδειασμα, η απογοήτευση,
τα μεγαλύτερα αδιέξοδα, το τίποτα.

Ποιον δρόμο θα διαλέξουμε; Σε ποιο τέρμα θέλουμε να φθάσουμε;
Ας αναλογιστούμε τι νόημα και τι αξία θέλουμε να δώσουμε στη ζωή μας, στην ύπαρξή μας κι ας κάνουμε την επιλογή μας...

*διασκέδαση: από το ρήμα σκεδάννυμι που θα πει σκορπίζω, διασκορπίζω, διασπείρω, διαχέω, 
ψυχαγωγία: αγωγή της ψυχής, φροντίδα κι ανέβασμα της ψυχής
τεράστια η διαφορά ανάμεσα στις δύο ελληνικές λέξεις