Istiklal caddesi

Πάμε μια βόλτα στην Istiklal;
Από την Πλατεία Ταξίμ της Πόλης προς τον Γαλατά κατηφορίζει ο διασημότερος πεζόδρομος της Πόλης, κι ένας απ' τους διασημότερους δρόμους του κόσμου. Για να ακριβολογούμε πρόκειται για την "κοίτη" ενός αέναου ανθρώπινου ποταμού που "ρέει" μέρα-νύχτα και προς τα κάτω και προς τα επάνω.

                                       

Ωραιότατα κτίρια νεοκλασικά των αρχών του 20ου αιώνα δίπλα σε πιο μοντέρνα φιλοξενούν προξενεία, σχολεία, γραφεία, καταστήματα κάθε είδους, κινηματογράφους, εστιατόρια, γλυκοπωλεία, μπαράκια, fast foodάδικα. Πλανόδιοι καστανάδες και κουλουρτζήδες, μουσικοί, γραφικοί και ευρηματικοί τύποι, ζητιάνοι, πωλητές λαθραίων και imitation κι ό,τι βάλει ο νους του ανθρώπου φτιάχνουν ένα σκηνικό ζωντάνιας και πολυμορφίας που δύσκολα περιγράφεται.
Ένα συμπαθητικό τραμ μ' ένα μικρό βαγόνι εξυπηρετεί τους λίγους που το προτιμούν.
Ας την περιδιαβούμε...

Ξυλοπόδαροι μεταξύ των περιπατητών...δεν τρέχει και τίποτα...

Η παρασκευή του gozleme είναι ένα αξιοθέατο. 

Οι κυρίες σαν ζωντανές κούκλες στη βιτρίνα επιδεικνύουν την τέχνη τους.

Από τις Άνδεις της Νότιας Αμερικής το συγκρότημα

Ο μπακλαβάς είναι τούρκικο ή ελληνικό γλυκό; 

Δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά, 

πάντως οι μπακλαβάδες τους δεν "παίζονται"!

Φυσικά μια στάση στο Saray είναι απαραίτητη. Προτιμήστε muhalebi με μαστίχα!

Θα μπορούσε να είναι η αμβροσία των θεών του Ολύμπου!

 Το πιάτο αυτό λέγεται iskender και είναι το διάσημο πιάτο της Προύσας. 

Θα βρείτε πολύ καλό Bursa iskender στην αρχή της Istiklal (πολύ κοντά στο Ταξίμ).

Το φαγητό εκτίθεται με τρόπο σαγηνευτικό. 

Πολύ δύσκολα θα αποφύγεις τον πειρασμό.

Δεκάδες στενάκια με τεράστιο ενδιαφέρον ξεκινούν από την Istiklal.

Κεραμικά και φωτιστικά, διακοσμητικά με αραβουργήματα, μαντήλες 

κι ό,τι άλλο ανατολίτικο σε άπειρες ποσότητες

 φρεσκότατα λαχανικά...

τουρσιά σαν πίνακας ζωγραφικής...

 

ψάρια ολοζώντανα -επάνω τα πλατιά είναι τα περίφημα καλκάνια!

Η βόλτα δεν σταματά ούτε με κρύο, ούτε με βροχή

Η στοά των λουλουδιών ή Στοά Χρηστάκη, 

οικοδόμημα του Έλληνα Χρηστάκη Ζωγράφου του 1876

φιλοξενεί εστιατόρια με άπειρους δαιτημόνες.

Το Σισμανόγλειο Μέγαρο που ανήκει στο ελληνικό προξενείο.

Η γαλανόλευκη κυματίζει στη διάσημη οδό, εδώ που χτυπά η καρδιά της Πόλης

και θυμίζει σε όσους γνωρίζουν πως κάποτε εδώ υπήρχαν πάρα πολύ αξιόλογα, 

πλούσια ελληνικά μαγαζιά και εργαστήρια,

τα οποία καταστράφηκαν στις 6 Σεπτεμβρίου 1955 από τον τουρκικό όχλο 

σε ένα πογκρόμ πρωτοφανούς αγριότητας.

Όλα ξεκίνησαν όταν διαδόθηκε η φήμη πως έγινε απόπειρα βομβιστικής επίθεσης στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, κάτι που αποδείχθηκε 

ψεύδος και προβοκάτσια των τουρκικών αρχών.

Αποτέλεσμα: Σκοτώθηκαν 30 Έλληνες, βιάστηκαν και τραυματίστηκαν 2.000, περιουσίες αμύθητες καταστράφηκαν, σπίτια, καταστήματα σχολεία, εκκλησίες λεηλατήθηκαν, ακόμα και οι τάφοι των Πατριαρχών στο Μπαλουκλί συλλήθηκαν. Και το χειρότερο ...χιλιάδες Ρωμιοί εγκατέλειψαν την Πόλη κι ήρθαν στην Ελλάδα για να σωθούν. 

Η ομογένεια δέχτηκε τεράστιο πλήγμα που ποτέ δεν θεραπεύθηκε.

Η Istiklal την επόμενη ημέρα παρουσίαζε αυτό το θέαμα

Ξεκίνησα από τα θυμηδέστερα και κατέληξα στα λυπηρότερα.
Η επίσκεψη στην Πόλη τα έχει αυτά. Είναι η Πόλη των πόλεων, έχει ένα συναρπαστικό παρόν, μια ζωντάνια ασυναγώνιστη κι έναν πλούτο διαχρονικό!
Αλλά για μας παραμένει ένας πόνος, μια μνήμη άληστος και οδυνηρή!
*Θα επιστρέψω και με άλλα ενδιαφέροντα ...