Φίλιπποι-Παγγαίο

Σάββατο 10 Οκτωβρίου
Ξεκινάμε, όπως πάντα από την Πλατεία Αριστοτέλους στις 8.30, με ψιλόβροχο. Ο ουρανός κλειστός όσο παίρνει το μάτι. Οι μετεωρολογικές προβλέψεις δυσοίωνες. Ωστόσο ελπίζουμε στην αγαπητική πρόνοια του Θεού...
Μέσω Εγνατίας κατευθυνόμαστε προς Καβάλα υπό βροχήν. Η πρώτη μας στάση κατά το πρόγραμμα θα ήταν στους Φιλίππους, αλλά μια καθυστέρηση στην τηλεφωνική μας επικοινωνία με τον ξεναγό μας "στέλνει" πρώτα στο Βαπτιστήριο της Αγίας Λυδίας ακριβώς πάνω (βορειοδυτικά) από τον Αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων.
Ένα ήρεμο, πανέμορφο τοπίο μας υποδέχεται χωρίς βροχή (σημειωτεόν)...



...ερείπια κάποιας αρχαίας κρήνης ή βαπτιστηρίου...


...ο πολύ όμορφος ναός της Αγίας Λυδίας με τα θαυμάσια ψηφιδωτά
και την φιάλη στο κέντρο του.

Στον πρόναο το ψηφιδωτό* παριστάνει την Β΄περιοδεία του Αποστόλου Παύλου και το πέρασμά του στη Μακεδονία, ενώ στον τρούλο αντί για τον Παντοκράτορα βλέπουμε τη Βάπτιση του Χριστού (μάλλον μοναδική περίπτωση!). Όλη η επιφάνεια του ναού εσωτερικά επιστρωμένη με τα φημισμένα μάρμαρα της περιοχής.



Ακριβώς απέναντι από την είσοδο του ναού κυλάει ένα ποταμάκι του οποίου οι όχθες έχουν κατάλληλα διαμορφωθεί ώστε να γίνονται βαπτίσεις.
Κατά την παράδοση εδώ βαπτίστηκε η πρώτη Ευρωπαία Χριστιανή, η Λυδία η πορφυροπώλις.



Κατά τον Ευθύμη Μπαργιώτα το ποταμάκι κάνει ένα μεγάλο και απροσδόκητο γύρισμα για να χυθεί στον Στρυμόνα περνώντας πίσω από το Παγγαίο. (Το επιβεβαίωσα στο Google maps).
Επισπεύδουμε λίγο την παραμονή μας στον ευλογημένο αυτόν τόπο γιατί μας περιμένει ο ξεναγός μας στους Φιλίππους, προς μεγάλη δυσαρέσκεια των ιδιοκτητών του καταστήματος αναμνηστικών, οι οποίοι μας ακολουθούν διαμαρτυρόμενοι: "Ήρθατε σε τέτοιο ιερό και όμορφο χώρο και φεύγετε τόσο βιαστικά. Έχουμε το πορφυρό μαντίλι της Αγίας Λυδίας. Πάρτε το για ευλογία κτλ".

Συναντάμε τον Γιάννη Κιουρκτσόγλου στο εκδοτήριο-αναψυκτήριο των Φιλίππων. Έχουμε από το λεωφορείο μετρήσει ακριβώς τα εισιτήρια, τα ολόκληρα, τα μειωμένα για άνω των 65 και τα ελευθέρας και δεν καθυστερούμε ούτε λεπτό. Μια ανεπαίσθητη ψιχάλα μας προτρέπει να ανοίξουμε τις ομπρέλες μας, τις οποίες ωστόσο σύντομα θα ξανακλείσουμε.
Πληροφορούμαστε την ιστορία της πόλεως των Φιλίππων. Πολύ ενδιαφέρουσα. Ξεκινάει από το 360π.Χ, με την ονομασία Κρηνίδες και φθάνει μέχρι τα ύστερα βυζαντινά χρόνια περίπου τον 14ο αιώνα. (Για έγκυρες πληροφορίες πατήστε εδώ).



Ξεκινάμε από τα τείχη των οποίων τα απομεινάρια βλέπουμε να κατεβαίνουν από την ακρόπολη προς εμάς και το θέατρο το οποίο είναι κατασκευασμένο από μάρμαρα της περιοχής.(Πληροφορίες εδώ).



Προχωράμε προς το Μουσείο ανηφορίζοντας αρκετά σε μια πλαγιά. Κάποιοι ξεμένουν και επιστρέφουν στο Αναψυκτήριο. Μιλάμε για μια καλή άσκηση. (Θα ακολουθήσει αργότερα κι άλλη).
Στο Μουσείο ξεναγούμαστε*. Στην επιστροφή περνάμε από την Φυλακή του Αποστόλου Παύλου και την μεγάλη ανασκαμμένη έκταση της πόλης των Φιλίππων με την Αγορά, το macellum, το Οκτάγωνο κτλ.



Στο τέλος της ξενάγησης η βροχή ξαναρχίζει λίγο πιο δυνατή, αλλά ευτυχώς μας βρίσκει κοντά στο αναψυκτήριο κάτω από τις ομπρέλες του οποίου καταφεύγουμε και πίνουμε τον καφέ μας.
Γύρω στη 1.00 αναχωρούμε για την Μεσορόπη του Παγγαίου.
Μέσων ορέων οπή, έτσι ετυμολογείται η ονομασία Μεσορόπη, όπως μας εξηγεί η Ευανθία Μπαργιώτα, η φίλη μας, η οποία κατάγεται από εδώ και μας φιλοξενεί σήμερα στον αγαπημένο της τόπο. Καθ΄οδόν προς το χωριό μας μιλά για την ιστορία του, τα αξιοθέατα, τα εξωκλήσια και τις εκκλησιές, τους αγαπημένους Αγίους, την αναμόρφωση του χωριού από την καλή δημοτική αρχή, τα προϊόντα, τα καταστήματά του.
Η ιστορία του χωριού, όπως και των γειτονικών του στις υπώρειες του Παγγαίου ξεκινάει από τα χρόνια του Φιλίππου και συνδέεται με την χρυσοφορία του Παγγαίου.

Επιζωγραφισμένος εξωτερικός τοίχος παλιάς οικίας στη Μεσορόπη

Μέσα από όμορφα στενά*



ανηφορίζουμε προς τις Καστανιές (εκτελώντας το δεύτερο μέρος της σημερινής μας άσκησης)
όπου και θα γευματίσουμε.



Καστανιές- Η ταβέρνα που μας φίλεψε εξαιρετικό φαγητό και φημισμένο ντόπιο κρασί
(σε πολύ προσιτή τιμή-ευχαριστούμε ιδιαιτέρως το ζεύγος Μπαργιώτα για την συνεννόηση).
Η περιήγησή μας στην πανέμορφη φύση της περιοχής γίνεται πολύ βιαστικά γιατί θέλουμε να προλάβουμε τον Εσπερινό στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονος Παγγαίου.






Καθάρια νερά τρεχούμενα κυλούν ακατάπαυστα στα  αυλάκια του χωριού
και συμπληρώνουν και ακουστικά τη μαγεία του ορεινού χωριού.

Όμορφο δειλινό χωρίς βροχή στο Μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονος. Καφές στο αρχονταρίκι
και αναστάσιμος εσπερινός σε ήχο Β΄. Και οι δικοί μας ψάλτες (Ευθύμης και Θανάσης) συμπληρώνουν τον χορό. Ο Γέροντας της Μονής -δεν μάθαμε το όνομά του- μας μιλά στο τέλος. Μας προτρέπει να κλείσουμε τα εργαλεία του διαβόλου, τηλεοράσεις και internet και να αφοσιωθούμε στην προσευχή.



Αναχωρούμε στις 6.40 για Θεσσαλονίκη. Μόλις βγαίνουμε στην Εγνατία αρχίζει βροχή δυνατή έως καταρρακτώδης σχεδόν μέχρι τη Θεσσαλονίκη -συνειδητοποιούμε έτσι πιο καθαρά πως η αγάπη του Θεού μας χάρισε μια πολύ όμορφη αδιατάρακτη από πλευράς φαινομένων ημέρα.
Στη Θεσσαλονίκη διεξάγεται ο νυχτερινός Ημιμαραθώνιος και μας περιμένει ισχυρή ταλαιπωρία.
Κάτι έπρεπε να μας παιδέψει λίγο αφού όλα τα υπόλοιπα ήταν εξαιρετικά!
Εις το επανιδείν και επανεκδραμείν, φίλοι μου!

*Ένας απίστευτος πειρασμός με περίμενε όταν επεχείρησα να δω τις φωτογραφίες που έβγαζα όλη την ημέρα και τις οποίες ήθελα να ανεβάσω εις κοινήν θέαν. Τις έσβησα!!! κι ακόμα δεν έχω καταλάβει πώς. Θα επιχειρήσουμε με φίλο φωτογράφο να τις ανακτήσουμε, οπότε και εφόσον αυτό γίνει θα επιστρέψω με μερικές ακόμη ενδιαφέρουσες φωτογραφίες από την εκδρομή μας.