της Σταυρούλας: Αναπεσών εκοιμήθη ως λέων

Μια πολύ ξεχωριστή εικόνα έχει φέτος ο Επιτάφιός μας αντί της συνήθους Αποκαθήλωσης.

Ας προσπαθήσουμε να την κατανοήσουμε.

Όταν ο Πατριάρχης Ιακώβ ευλόγησε τα παιδιά του, απευθυνόμενος στον Ιούδα από την γενιά του οποίου θα προερχόταν ο Χριστός ως άνθρωπος, είπε μεταξύ άλλων:

"Αναπεσών εκοιμήθης ως λέων και ως σκύμνος λέοντος, τις εγερεί αυτόν";

Κατά τους ερμηνευτές των Γραφών η ευλογία αυτή προτυπώνει τον θάνατο του Χριστού, αλλά και την Ανάστασή Του.

"Τον γαρ θάνατον Αυτού κοίμησιν εκάλεσεν και ύπνον" λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, "αλλά αμέσως συνδυάζεται και η Ανάστασις. "Τις εγερεί αυτόν;" Κανένας δεν μπορεί να εγείρει τον Ιησού Χριστό παρά μόνον ο ίδιος θα εγείρει τον εαυτό Του, όπως προείπε: "Εξουσίαν έχω θείναι την ψυχήν μου και εξουσίαν έχω λαβείν αυτήν" και "Λύσατε τον ναόν τούτον και εν τρισίν ημέραις εγερώ αυτόν".

Γιατί όμως ως λέων; Πάλι ο Χρυσόστομος ερμηνεύει: "Όπως ο λέοντας όχι μόνο όταν είναι ξύπνιος, αλλά και όταν κοιμάται είναι φοβερός, έτσι και ο Χριστός και σ' αυτόν τον Σταυρό και στον θάνατο είναι φοβερός και κάνει συγκλονιστικά θαύματα. Ο ήλιος στρέφει την τροχιά του, σχίζονται οι βράχοι, κλονίζεται η γη, σχίζεται το καταπέτασμα του Ναού, το σκότος τυλίγει την οικουμένη και νύχτα γίνεται η μέρα. Η τυραννίδα του θανάτου καταλύεται και αναπέμπονται τα σώματα των δεσμίων του Άδου. Ο θάνατος και ο διάβολος καταισχύνονται και ηττώνται κατά κράτος".

Ο Αναπεσών λοιπόν είναι ο Κύριος εν τω μνήματι.

Δίπλα Του η Μητέρα Του σαν να τον νανουρίζει, σαν να τον κανακεύει. Ίσως όμως να βλέπει με τα φωτισμένα μάτια της ψυχής της την ρομφαία που θα ξεσχίσει τα μητρικά της σπλάχνα. Γιατί δίπλα στον Χριστό εικονίζεται ο Άγγελος βαστάζων του φριχτού μαρτυρίου τα όργανα, τον σταυρό, το ακάνθινο στεφάνι, τους ήλους, το νεκροσέντονο.