Τη νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης... όπως πάντα!

"Ἐξηγόρασας ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου τῷ τιμίῳ σου Αἵματι, 

τῷ σταυρῷ προσηλωθείς καὶ τῇ λόγχῃ κεντηθείς 

τὴν ἀθανασίαν ἐπήγασας ἀνθρώποις. Σωτὴρ ἡμῶν δόξα σοι."

Επί το έργον...

στον πρόναο του Αγίου Αθανασίου Παλαιοκάστρου...

την μακρά νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης...

"Ἑλκόμενος ἐπὶ σταυροῦ, οὕτως ἐβόας Κύριε· 

Διὰ ποῖον ἔργον, θέλετέ με σταυρῶσαι Ἰουδαῖοι; 

ὅτι τοὺς παραλύτους ὑμῶν συνέσφιγξα; 

ὅτι τοὺς νεκρούς, ὡς ἐξ ὕπνου ἀνέστησα; 

Αἱμόρρουν ἰασάμην, Χαναναίαν ἠλέησα, 

διὰ ποῖον ἔργον θέλετέ με φονεῦσαι Ἰουδαῖοι; 

ἀλλ' ὄψεσθε εἰς ὃν νῦν ἐκκεντᾶτε, Χριστὸν παράνομοι."

"Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός, ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε, 

τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή, ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα, αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα, 

τὸ στόμα τὴν ἐν ὄξει κερασθεῖσαν χολὴν τῇ γεύσει, 

τὰ ὦτα τὰς δυσσεβεῖς βλασφημίας,

 ο νῶτος τὴν φραγγέλωσιν καὶ ἡ χεὶρ τὸν κάλαμον,

 Αἱ τοῦ ὅλου σώματος ἐκτάσεις ἐν τῷ σταυρῷ, 

τὰ ἄρθρα τοὺς ἥλους καὶ ἡ πλευρὰ τὴν λόγχην. 

Ὁ παθὼν ὑπὲρ ἡμῶν καὶ παθῶν ἐλευθερώσας ἡμᾶς. 

Ὁ συγκαταβὰς ἡμῖν φιλανθρωπίᾳ καὶ ἀνυψώσας ἡμᾶς, 

παντοδύναμε Σωτήρ, ἐλέησον ἡμᾶς."