Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

Η δοξολογία της 28ης Οκτωβρίου

Χρόνια πολλά για την σημερινή ημέρα! Εύχομαι η πατρίδα μας να ζήσει ελεύθερη και σώφρων!!!!
Μακάρι η Παναγιά μας να μην κωλυθεί από την ασέβεια και τη ραθυμία μας και να συνεχίσει να μας περιφρουρεί και να μας σκεπάζει! Φυσικά η βασικότερη ευχή να συνέλθουμε ως έθνος, αλλά και προσωπικά και να βρούμε πάλι βηματισμό συνετό και φιλόχριστο!
ΑΛΛΑ... τα συμβαίνοντα με απογοητεύουν...
Βρέθηκα σήμερα το πρωί μετά από πολλά χρόνια σε μια εκκλησία του κέντρου της Θεσσαλονίκης για τη Θεία Λειτουργία. Μετά την απόλυση της Θ. Λειτουργίας μάταια περίμενα - ήλπιζα- να τελεσθεί η Δοξολογία για τη σημερινή εθνική μας εορτή! Μαθημένη από τον Άγιο Αθανάσιο Παλαιοκάστρου, όπου εκκλησιάζομαι τα τελευταία 25 χρόνια, θεωρούσα αυτονόητο πως όλη η Ελλάδα ευγνωμονεί και δοξάζει τον Θεό αυτή την ημέρα. Ειλικρινά λυπούμαι!!!! Αν η Εκκλησία δεν θυμάται και δεν τιμά τις επετείους μας με τον μοναδικό ευχαριστιακό τρόπο που αυτή γνωρίζει, οδεύουμε ολοταχώς προς την λήθη και καταστροφή!
Παραθέτω κάποια σημεία της Δοξολογίας, πολύ δυνατά και πολύ διδακτικά, και συγχαίρω και ευχαριστώ θερμά τον π.Εμμανουήλ Κοντάκη, τον ιερέα της ενορίας μας, ο οποίος αν και μόνος του -δεν υπάρχει άλλος εφημέριος στην μεγάλη πλέον ενορία μας-, δεν παραλείπει και δεν προσπερνά καμιά εορτή, και καμιά τελετή μνήμης και ευχαριστίας.



Λέει λοιπόν η δοξολογία η οποία ψάλλεται μεγαλειωδώς: "Η δεξιά Σου, Κύριε, δεδόξασται εν ισχύι. Η δεξιά Σου, Κύριε, έθραυσεν εχθρούς.
Εν τω πλήθει της δόξης Σου συνέτριψας τους υπεναντίους.
Ταλαιπωρία εταλαιπωρήσαμεν, ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής.
Οι αγροί ημών διεμερίσθησαν, οι οίκοι ηρημώθησαν και ημείς περιυβρίσθημεν.
Αυτοί συνεποδίσθησαν και έπεσαν, ημείς δε ανέστημεν και ανωρθώθημεν.
Αλαλάξατε τω Θεώ πάσα η γη, πάντα τα έθνη κροτήσατε χείρας. Αλληλούια..."
Εν συνεχεία διαβάζεται από τον ιερέα η εξής ευχή:
"Εὐχαριστοῦμέν σοι, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὅτι καὶ αὖθις ἐπὶ τὴν εὔσημον ταύτην ἡμέραν ἤγαγες ἡμᾶς, ἐπινίκιον ᾠδὴν σοὶ ἀναμέλψαι τῷ εὐεργέτῃ καὶ σωτῆρι ἡμῶν. Ἰδοὺ γὰρ οἱ Ἄρχοντες ἡμῶν καὶ πᾶσα συναγωγὴ λαοῦ ἐπὶ ταὐτὸ συναχθέντες ἀνάμνησιν ἐπιτελοῦμεν ἔργου θαυμαστοῦ καὶ μεγάλου, ὃ ἡ δεξιά σου εἰργάσατο ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν, εἰς ἔνδειξιν, ὅτι ἡμέρα Κυρίου ἐπὶ πάντα ὑβριστὴν καὶ ὑπερήφανον καὶ ἡμέρα πτώσεως ἐπὶ πάντα ὑψηλὸν καὶ μετέωρον· τοὺς γὰρ ἐνδόξους συνετάραξας μετὰ ἰσχύος καὶ τοὺς ὑψηλοὺς τῇ ὕβρει συνέτριψας μετὰ δυνάμεως, Διὰ τοῦτο, Κύριε, σήμερον τῆς αἰνέσεώς σου πλήρης ἡμῶν πᾶσα ἡ γῆ καὶ ἐν εὐγνωμοσύνῃ καὶ ἀγαλλιάσει βοῶμέν σοι· Τὰς ὁδούς σου, Κύριε, γνώρισον ἡμῖν καὶ τὰς τρίβους σου δίδαξον ἡμᾶς, νομοθέτησον ἡμᾶς ἐν τῇ ὁδῷ σου καὶ ὁδήγησον πάντας, τοὺς Ἄρχοντας καὶ τὸν Λαόν, ἐπὶ τὴν ἀλήθειάν σου, ὅτι πολλοὶ κυκλόθεν οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν καὶ μακάριος ὁ λαός, οὗ ἐστι βοηθὸς Κύριος ὁ Θεὸς αὐτοῦ, Ἔτι δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν τῶν μαρτύρων ἀδελφῶν ἡμῶν δεόμεθά σου, τῶν τε ἐν πολέμῳ πεσόντων, τῶν τε ἀναιρεθέντων καὶ τῶν ἐν αἰχμαλωσίᾳ καὶ ἐξορίᾳ τελειωθέντων, ἵνα αὐλισθῶσιν ἐν ἀγαθοῖς καὶ ἀναπαύσωνται μετὰ δικαίων καὶ ἵνα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν ὡς βοτάνη ἀνατείλῃ, ὅπως ἂν οἵ τε ζῶντες καὶ οἱ ἐπ' ἐλπίδι ἀναστάσεως κεκοιμημένοι εὐχαριστήριον αἶνον καὶ δοξολογίαν σοὶ ἀναπέμπωμεν τῷ κραταιῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

Υπάρχει και η εξής εκδοχή της ευχής, ακόμη πιο συγκλονιστική: "Ευχαριστούμεν σοι, Κύριε ο Θεός ημών, ότι τη ση αγαθότητι επί την εύσημον ταύτην ημέραν ήγαγες ημάς αναμέλψαι σοι ωδήν επινίκιον τω Σωτήρι ημών. Ιδού γαρ οι άρχοντες ημών συνήχθησαν επί το αυτό και πάσα συναγωγή λαού ανάμνησιν επιτελούμεν έργου θαυμαστού και μεγάλου, ό η δεξιά Σου ειργάσατο εν ταις ημέραις ημών. Λαός γαρ πόρρωθεν ιταμός και ανελέητος ανέβη ως λέων εκ της μάνδρας αυτού, εξήρε και εξήλθεν εκ του τόπου αυτού εξολοθρεύων έθνη, τιθείς την γην εις ερήμωσιν και πόλεις καθαιρών παρά το μη κατοικείσθαι αυτάς. Εσαλεύθη και έντρομος εγενήθη η γη. Οι κατοικούντες αυτήν είδον τα όρη και ην τρέμοντα και πάσας τας θαλάσσας ταρασσομένας, τον ουρανόν φλεγόμενον και πάσας τας πόλεις εμπεπυρισμένας, και εισέδυσαν εις τα σπήλαια και εκρύβησαν εις τας τάφρους. Και ήκεν εφ΄ημάς το έθνος το οπλομάχον και είπον ημίν. Κύψατε, ίνα παρέλθωμεν. Ο δε λαός σου ανέστη και εν τω ονόματί σου ημύνατο αυτοίς και εδίωξεν οπίσω αυτών, και εδίωξεν είς χιλίους και δύο μετεκίνησαν μυριάδας. Αλλ' έδει πληρωθήναι την βουλήν σου, ο Θεός, και έστρεψας την νίκην ημών εις ήτταν και ήλθον τα έθνη εις την κληρονομίαν σου και εμίαναν την χώραν ημών. Έθεντο τα θνησιμαία των δούλων σου βρώματα τοις πετεινοίς του ουρανού και τας σάρκας των οσίων σου τοις θηρίοις της γης. Εξέχεαν το αίμα αυτών ωσεί ύδωρ  και επί το άλγος των τραυματιών σου προσέθηκαν πληγάς. Έθου ημάς ως λίθον καταπατούμενον και εις χουν θανάτου κατήγαγες ημάς. Οι μισούντες ημάς διήρπαζον εαυτοίς και εγεννήθημεν όνειδος τοις γείτοσιν ημών. Οι υιοί ημών και αι θυγατέρες ετελεύτησαν εν λιμώ. Επένθησεν η γη και εκ πάσης οικίας ήρθη ευφροσύνη και χαρά. Και εκλαίομεν ου τους τεθνηκότας, ουδέ εθρηνούμεν επ' αυτοίς, αλλ' εκλαίομεν εν κλαυθμώ τους εκπορευομένους, ότι ουκ ην επιστρέψαι έτι και ιδείν την γην της πατρίδος αυτών.
Ότε δε συνετελέσθη η πονηρία των αμαρτωλών και επλήσθη η ταπείνωσις ημών, εβρόντησεν εξ ουρανού ο Κύριος και ο Ύψιστος έδωκε φωνήν αυτού και εξαπέστειλε βέλη και εσκόρπισε τους εχθρούς ημών και αστραπάς επλήθυνε και συνετάραξεν αυτούς. Άμα τω δοξασθήναι αυτούς και επαρθήναι εκλιπόντες ωσεί καπνός εξέλιπον, οι μεγαλορρημονούντες ωνειδίσαντο αισχύνην και εντροπήν και εγενήθησαν αιχμάλωτοι οι αιχμαλωτεύσαντες ημάς, ότι ημέρα Κυρίου επί πάντα υβριστήν και υπερήφανον και επί πάντα υψηλόν και μετέωρον. Ο γαρ Δεσπότης Κύριος Σαβαώθ συνταράσσει τους ενδόξους μετά ισχύος, και οι υψηλοί τη ύβρει συντριβήσονται..
Διά τούτο, Κύριε, σήμερον της αινέσεώς σου πλήρης η γη ημών και αι ψυχαί ημών ευγνωμοσύνης πλήρεις βοώσι προς Σε. Συ βασιλεύς ημών, Συ άρχων, Συ και κριτής, ότι η δικαιοσύνη Σου εις τον αιώνα έσται και το σωτήριόν Σου είς γενεάς γενεών. Τας οδούς Σου, Κύριε, γνώρισον ημίν και τας τρίβους Σου δίδαξον ημάς. Νομοθέτησον ημάς εν τη οδώ Σου και οδήγησον ημάς, τους άρχοντας και τον λαόν, επί την αλήθειάν Σου, ότι έτι πολλοί κυκλόθεν οι εχθροί ημών και μακάριον το έθνος, ού εστί Κύριος ο Θεός αυτού. 
Έτι δε και υπέρ των ψυχών των μαρτύρων αδελφών ημών δεόμεθά Σου, Κύριε, ίνα αυλισθώσιν εν αγαθοίς και αναπαύσωνται εν σκηναίς δικαίων και τα οστά αυτών ως βοτάνη ανατείλη, ίνα οί τε ζώντες και οι επ' ελπίδι αναστάσεως κεκοιμημένοι ευχαριστίαν και δόξαν προσφέρομέν Σοι, τω Κυρίω της ζωής και του θανάτου εις τους αιώνας".

Μεγαλειώδεις ευχές γεμάτες μηνύματα και διδάγματα! Κι όμως τις κλείσαμε κι αυτές στο ντουλάπι των περιττών και των άχρηστων... Αλήθεια τι μας απέμεινε;

*Μνημονεύω και του πατρός μας, ο οποίος τέτοια ημέρα τελούσε στον ιερό ναό των Αγίων Αποστόλων κατανυκτικότατη αγρυπνία!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου