"Τρώγε για να ζεις και μη ζεις για να τρως".

 Σήμερα μου σφηνώθηκε αυτή η ρήση στο μυαλό και για να βρω ποιος την είπε έκανα μια ενδιαφέρουσα βολτούλα στο διαδίκτυο, τον εύκολο παντογνώστη. (Θυμήθηκα τώρα και τον Φωτεινό Παντογνώστη! Τι ωραία απασχόληση και παιγνιώδης ευκαιρία μάθησης των παιδικών μας χρόνων!!).

Λοιπόν την είπε ο Κικέρων, ο γνωστός Ρωμαίος ρήτορας και πολιτικός.

Αλλά πριν από αυτόν ο δικός μας ο Σωκράτης είχε πει το παρόμοιο "Οι μεν λοιποί ζώσιν ίνα εσθίωσιν, αυτός δε εσθίω ίνα ζω". ( Οι άλλοι ζουν για να τρώνε, αλλά εγώ τρώω για να ζήσω). Ο Σωκράτης δεν έλεγε απλώς ωραία λόγια -που έμειναν ως ρητά και τα πιπιλίζουμε σήμερα σαν νόστιμες καραμέλες-, αλλά έκανε πράξη και βίωμα τα πιστεύω του. Απόδειξη ο θάνατός του.

Πάντως αν ίσχυε αυτή η αρχή στη ζωή μας θα βλέπαμε πολλά καλά:

Πρώτον θα μπορούσαν να επιβιώσουν όλα τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων στον πλανήτη μας, γιατί η γη έχει να μας θρέψει όλους, αλλά δεν της το επιτρέπει η απληστία, η αχόρταστη λαιμαργία ημών των πλουσίων. (Πλούσιοι: οι κακομαθημένοι Αμερικανοί και Δυτικοευρωπαίοι κυρίως).

Δεύτερον θα κερδίζαμε υγεία και ευεξία, γιατί η πολυφαγία και η εξ αυτής παχυσαρκία είναι αιτία πάμπολλων ασθενειών.

Τρίτον θα κερδίζαμε καλλιγραμμία και θα γλιτώναμε από τις ατέλειωτες δίαιτες και τις προσπάθειες αδυνατίσματος.

Τέταρτον θα μειώναμε αισθητά τις δαπάνες μας.

Πέμπτον θα μικραίναμε το οικολογικό μας αποτύπωμα και θα αφήναμε τον ταλαίπωρο πλανήτη μας να αναπνεύσει. Θα αφήναμε δε και στις επόμενες γενιές χώρο και προοπτική ζωής. (Με τον σημερινό ρυθμό κληροδοτούμε στα παιδιά μας μόνο πείνα και απόγνωση).

Φυσικά από πνευματικής απόψεως η ολιγοφαγία-νηστεία όπως την προτείνει η εκκλησία μας είναι σωτήρια, ισχυρότατο όπλο στον αγώνα του χριστιανού για πνευματική εγρήγορση, νήψη και μετάνοια.

Ίσως να βρείτε εσείς κι άλλα οφέλη.

Προσωπικά θα γράψω αυτό το ρητό με μεγάλα ωραία γράμματα σ' ένα χαρτί και θα το κολλήσω στην πόρτα του ψυγείου μας!

Στην ιντερνετική βολτούλα μου βρήκα πολλά ενδιαφέροντα ρητά σχετικά με το φαγητό και είπα να σας... κεράσω μερικά!

Ρώτησαν τον Κυνικό Φιλόσοφο Διογένη κάθε πότε να τρώει ο άνθρωπος και πήραν την ευφυή απάντηση:  "Ει μεν πλούσιος, όταν θέλη, ει δε πένης, όταν έχη". (Αν είσαι πλούσιος, όποτε θέλεις, κι αν είσαι φτωχός, όποτε έχεις".

Ο Μένανδρος ο ποιητής έγραψε  "Η κοιλία και πολλά χωρεί κωλίγα". Όπως την μάθεις δηλαδή.

 Φιλοσοφημένη αν και σκληρά ρεαλιστική η άποψη του Καναδού περιβαλλοντολόγου David Suzuki "Ίσως όλος ο κόσμος να είναι στην πραγματικότητα ένα τσιμπούσι στο οποίο κάθε ζωντανός οργανισμός είναι προσκεκλημένος. Πρώτα, έρχεσαι σαν καλεσμένος. Αργότερα, προς το τέλος, είσαι μέρος του μενού".

"Θα πρέπει να βρούμε με ποιον θα φάμε και θα πιούμε, πριν βρούμε τι θα φάμε και θα πιούμε".

Μας λέει ο Επίκουρος. 

Ο Μέγας Βασίλειος, ο κάτισχνος και ασθενικός -όχι ο χοντρούλης ο εμπορικός- μας λέει  "Βρωμάτων πολυτέλεια λαιμόν μεν τέρπει, τρέφει δε σκώληκα ακολασίας ακοίμητον". ( Η πολυτέλεια των φαγητών είναι τερπνή για τον λαιμό, αλλά τρέφει και ένα σκουλήκι ακολασίας που δεν κοιμάται). 

Και μερικά χιουμοριστικά αλλά πολύ αληθινά:

Η δίαιτα είναι το μόνο παιχνίδι στο οποίο κερδίζεις όταν χάνεις. Karl Lagerfeld, 1933-2019, Γερμανός σχεδιαστής μόδας

Η δυσπεψία είναι οι τύψεις ενός ένοχου στομαχιού. Alphonse Karr, 1808-1890, Γάλλος συγγραφέας

 Το γλύκισμα: δυο λεπτά στο στόμα, δυο ώρες στο στομάχι και όλη τη ζωή στα μπούτια. Γαλλική παροιμία.