Σμύρνη και αλόη

Ήτανε όμορφος Σεπτέμβρης! 

Γλυκός όπως όλοι οι Σεπτέμβρηδες!

Είχε γλυκάνει η πύρα του καλοκαιριού.

Οι αυλές μοσχοβολούσανε φρεσκοπλυμένες.

Η θάλασσα γλυκοφιλούσε την ποδιά της.

Ήθελε να ζήσει! Είχε πολλή ζωντάνια

και χαρά και τραγούδια και μουσική

κι ανθρώπους εύθυμους, κοινωνικούς

και όνειρα και πλούτο και επιθυμιές!

Ήτανε όμορφος ο Σεπτέμβρης στη Σμύρνη,

στην Σμύρνη την γκιαούρ, 

που ήτανε τόσο ελληνική σαν την Αθήνα!

που ήταν τόσο κοσμική σαν το Παρίσι!

που ήταν σαν την Πόλη ζωντανή και ξεμυαλίστρα!

Πόσο διψούσε για ζωή!

Και πόσο γεύτηκε τον θάνατο!

και πώς τυλίχτηκε η ομορφάδα της με σμύρνα και αλόη!

Σταυρός και τάφος έγινε για εκείνην ο Σεπτέμβρης! (Σ.Κ.)