...carry each other...

Άκουγα ένα αγγλικό τραγούδι στο ραδιόφωνο. Δεν ξέρω ποιος το τραγουδούσε. Δεν είμαι καθόλου καλή σ' αυτά. Επίσης δεν καταλάβαινα όλους τους στίχους γιατί και τα αγγλικά μου είναι λίγα. Μου έκανε όμως πολλή εντύπωση το ρεφραίν: "carry each other". Ο ένας να κουβαλάει τον άλλον. Μάλλον θα μιλάει για ένα ζευγάρι. Μου άρεσε πάρα πολύ σαν σύνθημα ζωής. Με αφορμή αυτό το τραγούδι αφιερώνω τις παρακάτω σκέψεις στο σύζυγό μου που ...κουράστηκε να με κουβαλάει:

Κουβαλώ εσένα που είσαι θυμώδης και δύστροπος,
που είσαι σχολαστικός και γκρινιάρης.
Κουβαλάς εμένα που είμαι αναβλητική,
που είμαι ακατάστατη και αμφιθυμική.
Κουβαλάμε μαζί ένα φορτίο που το φτιάχνουμε οι δυο μας,
που το βαραίνουν οι αδυναμίες μας.
Θέλουμε να το ξεφορτωθούμε γιατί λυγίσαμε από το βάρος.
Αν το θελήσουμε, είναι απλό: Χωρίζουμε.
Μα δεν το θέλουμε. Δώσαμε υπόσχεση στο Θεό και την τηρούμε...
Σε παρακαλώ λοιπόν, κουβάλα με, μα μη βαρυγκομάς.
Κι εγώ υπόσχομαι να κουβαλώ αδιαμαρτύρητα εσένα.
Μες στον ιδρώτα και την κούρασή μας
παρηγοριά ας είναι τα λόγια της Γραφής:
"Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτως αναπληρώσατε τον νόμον του Θεού"
Αυτό το φορτίο θα μας δικαιώσει...