Η Κυριακή των Μυροφόρων έχει μια ιδιαίτερη γλύκα!
Ακόμη και το όνομά της μου προκαλεί μια εσωτερική γαλήνη και πληρότητα!
Οι γενναίες μυροφόρες τα ξημερώματα εκείνου του λαμπρού Σαββάτου, κινούμενες από μια υπέρλογη αγάπη - που προσπέρασε και το καθεστώς τρομοκρατίας εκ μέρους του Συνεδρίου και του φανατισμένου λαού, αλλά κι εκείνη τη λογική φωνή που ρωτούσε "τις αποκυλήσει ημίν τον λίθον;"- έφθασαν με λαχτάρα στον τάφο του Ιησού για να τον βρουν κενό και να γίνουν οι πρώτες μάρτυρες της Αναστάσεως.
Αλλά έχουμε και τους δυο άνδρες μυροφόρους, τον Ιωσήφ και τον Νικόδημο, τους τολμήσαντας εισελθείν εις τον Πιλάτον και ζητήσαι το σώμα του κατάκριτου.
Γυναίκες και άνδρες αφιερωμένοι στο χρέος έναντι των αγαπημένων νεκρών!
Μύρα πρόσφεραν στον Ιησού, μυρωμένη κι αδαπάνητη στους αιώνες η μνήμη τους!
Η μέρα αυτή είναι ξεχωριστή στην καρδιά μας και για έναν ακόμη λόγο. Για τριάντα έξι χρόνια έχει συνδεθεί με την μνήμη και την τιμή του αγαπημένου μας πατρός Λεωνίδα. Αυτή την ημέρα τελούνταν πάντοτε το μνημόσυνό του. Μόνο φέτος λόγω των αυστηρών περιστάσεων δεν μας συγκέντρωσε στο ταπεινό εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου η σεβάσμια μνήμη του.
Ο μακαριστός και αείμνηστος πατήρ Λεωνίδας, μητροπολίτης Θεσσαλονίκης και ιδρυτής των Εκπαιδευτηρίων μας.
Ο τρυφερός "παππούλης" μας που αγαπούσε τα παιδιά, τα πουλιά και τα λουλούδια.
Πλήθος κόσμου τον θυμάται, τον τιμά, τον ευγνωμονεί.
Ας είναι αναπαυμένη η ψυχή του!
Το έργο του τεράστιο, εθνικό, κατηχητικό, ιεραποστολικό, φιλανθρωπικό.
Η κατακλείδα, η σφραγίδα του έργου του είναι τα Εκπαιδευτήρια "Ο Απόστολος Παύλος" που από το 1976 μέχρι σήμερα ακολουθώντας τις δικές του νουθεσίες και υποθήκες, με το δικό του όραμα αγωνίζονται να μορφώσουν το νου αλλά και τις ψυχές των παιδιών που φοιτούν σ' αυτά.
"Ευλόγησέ μας, πατέρα μας! Πρέσβευε για τους μαθητές μας, για όλα τα παιδιά της Ελλάδας, γι' αυτή τη γενιά που θα σηκώσει το βάρος των δικών μας αμαρτημάτων!"
"Ας είναι αιωνία σου η μνήμη!"
Ακόμη και το όνομά της μου προκαλεί μια εσωτερική γαλήνη και πληρότητα!
Οι γενναίες μυροφόρες τα ξημερώματα εκείνου του λαμπρού Σαββάτου, κινούμενες από μια υπέρλογη αγάπη - που προσπέρασε και το καθεστώς τρομοκρατίας εκ μέρους του Συνεδρίου και του φανατισμένου λαού, αλλά κι εκείνη τη λογική φωνή που ρωτούσε "τις αποκυλήσει ημίν τον λίθον;"- έφθασαν με λαχτάρα στον τάφο του Ιησού για να τον βρουν κενό και να γίνουν οι πρώτες μάρτυρες της Αναστάσεως.
Αλλά έχουμε και τους δυο άνδρες μυροφόρους, τον Ιωσήφ και τον Νικόδημο, τους τολμήσαντας εισελθείν εις τον Πιλάτον και ζητήσαι το σώμα του κατάκριτου.
Γυναίκες και άνδρες αφιερωμένοι στο χρέος έναντι των αγαπημένων νεκρών!
Μύρα πρόσφεραν στον Ιησού, μυρωμένη κι αδαπάνητη στους αιώνες η μνήμη τους!
Ο μακαριστός και αείμνηστος πατήρ Λεωνίδας, μητροπολίτης Θεσσαλονίκης και ιδρυτής των Εκπαιδευτηρίων μας.
Πλήθος κόσμου τον θυμάται, τον τιμά, τον ευγνωμονεί.
Ας είναι αναπαυμένη η ψυχή του!
Το έργο του τεράστιο, εθνικό, κατηχητικό, ιεραποστολικό, φιλανθρωπικό.
Η κατακλείδα, η σφραγίδα του έργου του είναι τα Εκπαιδευτήρια "Ο Απόστολος Παύλος" που από το 1976 μέχρι σήμερα ακολουθώντας τις δικές του νουθεσίες και υποθήκες, με το δικό του όραμα αγωνίζονται να μορφώσουν το νου αλλά και τις ψυχές των παιδιών που φοιτούν σ' αυτά.
"Ευλόγησέ μας, πατέρα μας! Πρέσβευε για τους μαθητές μας, για όλα τα παιδιά της Ελλάδας, γι' αυτή τη γενιά που θα σηκώσει το βάρος των δικών μας αμαρτημάτων!"
"Ας είναι αιωνία σου η μνήμη!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου