Αντί για αφορισμούς!!!

Πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που κατέχοντας θέση ευθύνης έχουν την αποφασιστικότητα και την ψυχραιμία να παίρνουν αποφάσεις από τις οποίες κρίνονται οι ζωές -επιβίωση και ποιότητα ζωής- εκατομμυρίων ανθρώπων! Τι χάρισμα είναι αυτό! Να είσαι ηγέτης! Αναρρωτιέμαι πώς κοιμούνται αυτοί οι άνθρωποι! Εγώ έχω μια οικογένεια με τα τρέχοντα ή τα έκτακτα προβλήματά της και πολλές φορές ξαγρυπνώ με αγωνία, στεναχώρια, απογοήτευση κτλ. Αυτοί που έχουν να κάνουν με χίλια δυο θέματα ασυγκρίτως πιο επείγοντα και καθοριστικά για εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια ανθρώπους από πού αντλούν δύναμη, φώτιση, ετοιμότητα, ψυχραιμία, θάρρος! Νομίζω πως χρέος όλων μας είναι να προσευχόμαστε για τους ηγέτες μας. Να τους χαρίζει ο Θεός πρωτίστως φώτιση! Χωρίς τη φώτιση του Θεού πώς να πάρουν σωστές αποφάσεις; Ακόμη κι αν υπάρχει η ανθώπινη γνώση και η καλή θέληση και η φιλοπατρία, συνήθως οι δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν είναι "βουνά"! Μόνο η πίστη δύναται "και όρη μεθιστάνειν". "Καν τω όρει τούτω είπητε, άρθητι και βλήθητι εις την θαλασσαν, γενήσεται", είπε ο Κύριος στους μαθητές Του και το λέει σε όλους τους Χριστιανούς. Και τα εθνικά μας θέματα και τα κοινωνικά και τα οικονομικά και τα επιδημιολογικά είναι όρη που πρέπει να μετακινηθούν. Αν οι ηγέτες μας είχαν πίστη στον Θεό θα είχαν στα χέρια τους το πιο ισχυρό όπλο. Θα είχαν σύμμαχό τους Αυτόν που ορίζει τα σύμπαντα! Μάλλον δεν έχουν. Αλλά, αν εμείς νομίζουμε πως έχουμε, αν έχουμε την εντύπωση πως είμαστε του Χριστού, ας πέσουμε στα γόνατα κι ας προσευχηθούμε γι'αυτούς που μας κυβερνούν αντί να τους αφορίζουμε...!