Πώς να ιδούν το φως τα κλειστά μάτια;
Πώς να δουν τον Θεό τα ανθρώπινα μάτια;
Το Φως, το άπλετο Φως, το φωταγωγούν πάσαν κτίσιν.
Φως ο Πατήρ, Φως ο Υιός, Φως και το Πνεύμα το Άγιον!
το ανυπόφορο, το αβάσταχτο θεϊκό Φως
έγινε για λίγο ορατό!
Άνοιξαν για λίγο τα ανθρώπινα μάτια!
Επέτρεψε το Φως ν' ανοίξουν!
Μπήκαν μέσα στο Φως οι τρεις
και είδαν...
Είδαν και έπεσαν χαμαί!
"Ου μη ίδωσιν το πρόσωπόν μου και ζήσονται...!"
Αλλά και γλυκάθηκαν και αναπαύθηκαν.
"Καλόν εστίν ημάς ώδε είναι!"
Εδώ να μείνουμε!
Εδώ είναι όμορφα!
Είναι ζεστά,
Είναι φωτεινά,
Είναι ειρηνικά!
Εδώ στο Φως να μείνουμε!
Εδώ να μείνουμε για πάντα!
Ο γλυκασμός, η ανάπαυση!
Προηγήθηκε όμως η ανηφόρα.
Η ανηφόρα εις το όρος το υψηλόν!
Άξιζε όμως τον κόπο!
Αν άξιζε, λέει!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου