της Σταυρούλας

Κόσμος και Εκκλησία

Ίσως καμιά άλλη ημέρα σ' όλη τη χρονιά δεν είναι τόσο φανερή η διάσταση Εκκλησίας και κόσμου, όσο την Κυριακή της Τυρινής και την Καθαρή Δευτέρα.
Απ' τη μια το φρόνημα του κόσμου με τα γλέντια τα ασύδοτα και υπερβολικά σπάταλα, με λόγια και δρώμενα γεμάτα υπονοούμενα, προσβλητικά για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, με ένα γενικό και απόλυτο "χύσιμο" του ανθρώπου.
Από την άλλη η Εκκλησία που μας καλεί σε περισυλλογή και μετάνοια με ακολουθίες κατανυκτικές που μιλούν βαθιά στην ψυχή, την κατανύσσουν, την καταπραΰνουν, την προβληματίζουν, την ηρεμούν, τη συμμαζεύουν και με νηστεία που φαίνεται πως ζορίζει λίγο το σώμα, αλλά πόσο μας βοηθάει να νικήσουμε τα πάθη και τις ορμές, να ξεκολλήσουμε από τις ηδονές και τη θεραπεία τους και να στρέψουμε το νου στο Θεό και στα πνευματικά αγαθά Του!
Το πώς βιώνουμε αυτές τις δυο ημέρες είναι, νομίζω, κριτήριο και απόδειξη του πού θέλουμε στ' αλήθεια να ανήκουμε. Μ' όλες τις αδυναμίες και τα σφάλματα και τις αβλεψίες και τα ξεστρατίσματα που μπορεί ως άνθρωποι να κάνουμε, δίνουμε ένα δείγμα πίστεως και ζωής αυτές τις ημέρες.
Ας μας ελεήσει ο Θεός όλους, πρώτα εμάς που λέμε ότι Τον αγαπούμε και Τον πιστεύουμε, αλλά και τους ανθρώπους που φαίνεται πως προτιμούν τον κόσμο. Για όλους ετοιμάστηκε πλούσιο δείπνο και αληθινή, πνευματική ευωχία. Μακάρι κάποτε να μας προφθάσουν και να μας ξεπεράσουν στη μετάνοια και να δικαιωθεί ο ποιητής του Μεγάλου Κανόνος: "Χριστός ενηνθρώπησε καλέσας εις μετάνοιαν ληστάς και πόρνας. Ψυχή μετανόησον, η θύρα ηνέωκται της βασιλείας ήδη και προαρπάζουσιν αυτήν φαρισαίοι και τελώναι και μοιχοί μεταποιούμενοι".
Καλή Σαρακοστή!