Όλα είναι πολύ καλά, κύριε!

"Κάποτε ζούσε ένας βασιλιάς που αγαπούσε πάρα πολύ το κυνήγι. Όλες τις ελεύθερες ώρες του - και ήταν πολλές, γιατί ήταν βασιλιάς σ' ένα πολύ μικρό κρατίδιο - τις περνούσε κυνηγώντας, παρέα μ' έναν πολύ αγαπημένο φίλο του. Ο φίλος ήταν πολύ αγαπητός γιατί δεν θύμωνε ποτέ. Πάντα αντιμετώπιζε με ψυχραιμία και αισιοδοξία και τις πιο δύσκολες καταστάσεις και ηρεμούσε αφάνταστα τον βασιλιά, όταν του έλεγε με γλυκύτητα και υπομονή "Όλα είναι πολύ καλά, κύριε!". Ο φίλος δεν σκόπευε ο ίδιος τα θηράματα, μόνο ετοίμαζε το όπλο του βασιλιά.
Ένα φθινοπωρινό πρωινό ξεκίνησαν πάλι για το κυνήγι. Ο βασιλιάς έπαιρνε το όπλο που του το γέμιζε ο φίλος του και σκόπευε τα ζωάκια, τα πουλάκια, ό,τι τέλος πάντων περνούσε αμέριμνα μπροστά του. Κάποια στιγμή το όπλο του εκπυρσοκρότησε στα χέρια του και του έκοψε τον αντίχειρα. Ο βασιλιάς σφάδαζε από τον πόνο. Ο φίλος με την ίδια γλυκύτητα όπως πάντα, του είπε: "Όλα είναι πολύ καλά, κύριε!". Αυτή τη φορά ο βασιλιάς όχι μόνο δεν ηρέμησε, αλλά εξοργίστηκε κι έρριξε τον "φίλο" στη φυλακή, να περάσει εκεί την υπόλοιπη ζωή του. Ε! πια, αυτό ήταν κοροϊδία!
Πέρασε λίγος καιρός. Το χέρι του βασιλιά έγειανε, αλλά βέβαια έλειπε ένα δάχτυλο. Ξαναθυμήθηκε το αγαπημένο του χόμπυ. Αποφάσισε να πάει πάλι για κυνήγι. Μάλιστα αυτή τη φορά θα πήγαινε για δύσκολο κυνήγι στη ζούγκλα. Στην αρχή όλα πήγαιναν πολύ καλά. Ο βασιλιάς βρήκε το παλιό του κέφι. Δυστυχώς όμως έπεσε σε ενέδρα ιθαγενών ανθρωποφάγων. Τον έπιασαν και άρχισαν την τελετουργία. Πρώτα έπρεπε, σύμφωνα με τις δεισιδαιμονίες τους, να ελέγξουν αν ήταν απολύτως αρτιμελής. Έκαναν εξονυχιστικό έλεγχο από τις τρίχες της κεφαλής του μέχρι τα ακροδάχτυλά του. Όταν αντίκρισαν την κολοβωμένη άκρα χείρα, εγκατέλειψαν έντρομοι το θύμα τους κι έφυγαν μακριά φωνάζοντας τις προσευχές τους στα πνεύματα στα οποία παρά λίγο θα πρόσφερναν ως θυσία το βασιλιά. Όταν ο βασιλιάς συνήλθε από την απόλυτη τρομάρα του και κατάλαβε τι είχε συμβεί, θυμήθηκε το ρητό του φίλου του "Όλα είναι πολύ καλά, κύριε!". Πράγματι είχε δίκιο. Χάρη στον κομμένο του αντίχειρα γλίτωσε τη ζωή του.
Καταφέρνει να βγει από τη ζούγκλα, επιστρέφει στο κρατίδιό του και τρέχει κατ' ευθείαν στη φυλακή. Πέφτει στα γόνατα και ζητά συγνώμην από τον φίλο του που τόσο άσπλαχνα τον είχε ρίξει εκεί μέσα. Μα εκείνος χαμογελαστός, ατάραχος, γλυκός του λέει: "Όλα έγιναν πολύ καλά, κύριε! Αν δεν ήμουν στη φυλακή, θα με είχαν φάει οι ιθαγενείς. Σίγουρα θα ήμασταν μαζί στο κυνήγι, μαζί και στην παγίδα. Και βέβαια εσύ θα γλίτωνες χάρη στο κομμένο δάχτυλο, εγώ όμως ... "Όλα είναι πολύ καλά, κύριε!".

*Αφιερώνεται με πολλή αγάπη και απόλυτη κατανόηση της δυσκολίας του σε κάποιον φίλο που λόγω ατυχήματος βρίσκεται καθηλωμένος στο κρεβάτι, αλλά και σε όλους όσοι υποφέρουμε μικρά ή μεγάλα βάσανα.