Το παράπονο

Κυριακές Μεγάλης Τεσσαρακοστής!
Τελείται η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου.
Η ευχή της Αγίας Αναφοράς αυτής της Λειτουργίας είναι, πιστεύω, ό,τι υψηλότερο και συγχρόνως ό,τι βαθύτερο έχει εκφραστεί από ανθρώπινο νου, με τη φώτιση βέβαια του Αγίου Πνεύματος. Είναι η κορύφωση της ορθόδοξης λατρείας.
Κι ενώ θα έπρεπε να αναγινώσκεται εις επήκοον πάντων των πιστών ώστε να συμμετέχουν και να κατανύσσονται και να κατανοούν, όσον ένεστι, την αγάπη του Θεού που σχεδιάζει τη σωτηρία μας και προσφέρει τον Μονογενή Υιό Του ίνα συμμόρφους ημάς ποιήσει της εικόνος Αυτού,
αναγινώσκεται από τους περισσότερους ιερείς μυστικά -και δυστυχώς και βιαστικά και κομματιασμένα και κακοποιημένα για να προλάβουν- και οι πιστοί ακούν μόνο το παρατεταμμένο ααα και ιιι των ψαλτών που σέρνουν το "Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ..." και το "Επί σοί χαίρει, Κεχαριτωμένη..." ως εκεί που δεν αντέχεται άλλο, για να προλάβει ο ιερέας να διαβάσει μόνος του, ν΄ακούσει μόνος αυτός κι ο εαυτός του την υπέροχη αυτή ευχή.
Σε κάθε Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου θυμώνω γιατί εν ονόματι μιας στραβής παράδοσης αποκλείεται ο λαός του Θεού από τη λατρεία. Ακούει μόνο ξεκάρφωτα παραγγέλματα που δεν συνδέονται μεταξύ τους και τα μουσικά τσαλίμια των ψαλτάδων.
Αναρωτιέμαι, μόνο για τους ιερείς έγραψε ο Μέγας Βασίλειος τη Θεία Λειτουργία;
Δεν θέλω καινοτόμες αλλαγές στη λατρεία μας, την οποία από μικρή ηλικία γνώρισα κι αγάπησα,  αλλά δεν αντέχω αυτή την κακοποίηση και τον αποκλεισμό.
Μαλιστα αν οι πιστοί ακούμε και γνωρίζουμε τις ευχές αυτές, μαθαίνουμε Δογματική,μαθαίνουμε τι πιστεύουμε και δεν πέφτουμε εύκολα θύματα προσηλυτισμού των αιρετικών και αλλοδόξων.
Παραθέτω ένα ελάχιστο δείγμα του μεγαλείου των ευχών του Μεγάλου Βασιλείου και πιστεύω πως θα με δικαιώσετε.
"Ότε δε ήλθε το πλήρωμα των καιρών, ελάλησας ημίν εν αυτώ τω Υιώ σου, δι' ού και τους αιώνας εποίησας. Ός ών απαύγασμα της δόξης σου και χαρακτήρ της υποστάσεώς σου, φέρων τε τα πάντα τω ρήματι της δυνάμεως αυτού, ουχ αρπαγμόν ηγήσατο το είναι ίσα σοί τω Θεώ και πατρί, αλλά Θεός ών προαιώνιος, επί της γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη και εκ παρθένου αγίας σαρκωθείς,εκένωσεν εαυτόν, μορφήν δούλου λαβών, σύμμορφος γενόμενος τω σώματι της ταπεινώσεως ημών, ίνα ημάς συμμόρφους ποιήση της εικόνος της δόξης αυτού....
...ηυδόκησεν ο μονογενής σου Υιός, ο ών εν τοις κόλποις σού του Θεού και Πατρός, γενόμενος εκ γυναικός, της Αγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, γενόμενος υπό νόμον, κατακρίναι την αμαρτίαν εν τη σαρκί αυτού, ίνα οι εν τω Αδάμ αποθνήσκοντες ζωοποιηθώσιν εν αυτώ τω Χριστώ σου".
Και λίγο παρακάτω όλα και όλοι μπαίνουν μέσα στη στοργική αγκαλιά και έγνοια και πρόνοια του Θεού που τον παρακαλούμε: "Μνήσθητι, Κύριε, του περιεστώτος λαού...τα ταμεία αυτών έμπλησον παντός αγαθού, τας συζυγίας αυτών εν ειρήνη και ομονοία διατήρησον, τα νήπια έκθρεψον, την νεότητα παιδαγώγησον, το γήραςπερικράτησον, τους ολιγοψύχους παραμύθησαι, τους εσκορπισμένους επισυνάγαγε, τους πεπλανημένους επανάγαγε και σύναψον τη Εκκλησία...χηρών πρόστηθι, ορφανών υπεράσπισον, αιχμαλώτους ρύσαι, νοσούντας ίασαι. Των εν βήμασι και μετάλλοις και εξορίαις και πικραίς δουλείαις όντων μνημόνευσον ο Θεός..."
Εύχομαι να φωτίσει ο Θεός τους ιερείς μας...