Προσκυνήματος Μονής Οσίου Νικάνορος συνέχεια

Μερικές φωτογραφίες από το εσωτερικό της Μονής Οσίου Νικάνορα, όπου ισχύει το άβατον για τις γυναίκες σύμφωνα με την διαθήκη του Οσίου, την οποία άγρευσα στο διαδίκτυο:

Η Διαθήκη του Οσίου Νικάνορος

α. Να ζείτε κοινοβιακά και να μην έχετε δικά σας-ξεχωριστά πράγματα.

β. Να αγαπάτε πρώτα-πρώτα τον Θεό.

γ. Να έχετε αγάπη, επίσης, αναμεταξύ σας και να είστε μονοιασμένοι.

δ. Να έχετε υπομονή και ταπείνωση.

ε. Να τηρείτε με ακρίβεια την παράδοση των Αγίων Πατέρων, όσα έγραψαν για την Πίστη και την ενάρετη διαγωγή, αλλά και όσα ορίζει το τυπικόν του Αγίου Σάββα περί εκκλησιαστικής τάξεως και αρετής.

στ. Ποτέ να μη δεχθείτε γυναίκα στο Μοναστήρι είτε καλογριά είναι, είτε κοσμική ή μητέρα Βασιλέως ή Βασίλισσα. Ούτε παιδί αμούστακο και αγένειο να δεχθείτε.

ζ. Ποτέ να μη χειροτονήσετε ανάξιο Διάκονο ή Ιε­ρέα. Γιατί τίποτε άλλο δεν παροργίζει τον Θεό τόσον, όσον ο ανάξιος Ιερεύς. Εάν δεν υπάρχει κανένας άξιος να γίνει Ηγούμενος από το ίδιο Μοναστήρι, να πάτε και να ερευνήσετε, για να βρείτε εις το Μοναστήρι του Βαρλαάμ. Εάν πάλιν δεν υπάρχει ούτε εκεί, πηγαίνετε στο Μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου, στη Σκήτη της Βέροιας ή στο Μοναστήρι του αδελφού μου και συνασκητού Διονυσίου και ζητήσατε μετά πολλών δακρύων και δεήσεων κανένα άξιον αδελφό, για να προχειρίσετε Ηγούμενο.

η. Εάν, τέλος, δεν ευρεθεί ούτε εκεί, ας γίνει από την Αδελφότητα. Αρκεί να είναι ευλαβής και σώφρων και άξιος ιερεύς.

θ. Να μην επιτρέπετε σε κανέναν από σας τους Μοναχούς να πηγαίνει στα πανηγύρια των κοσμικών, διό­τι ο θείος νόμος προστάζει «Αββάς εις λιτήν κοσμικού καθίσας, ως νεκρόν λογίζεται αυτόν ο Θεός».

ι. Αργός να μη κάθεται ποτέ κανένας σας, αλλά ή θα προσεύχεται στο κελί του ή θα αναγιγνώσκει τάς θεόπνευστους Γραφάς ή θα εργάζεται άλλος στο αμπέ­λι, άλλος στον κήπο και άλλος σε οποιαδήποτε άλλη εργασία, διότι ο Απόστολος Παύλος λέγει «Ο μη εργα­ζόμενος μηδέ εσθιέτω».

ία. Ποτέ κανείς, αγαπητά μου παιδιά, να μη έχει δικό του κομπόδεμα, χωριστά από τον Ηγούμενο, μήτε να κρατάτε κακία ο ένας στον άλλον. Ούτε, επίσης, να κατηγορείτε ο ένας τον άλλον και να έχετε έχθρα ανα­μεταξύ σας.

ιβ. Ούτε να σηκώνετε χέρι ο ένας κατά του αλλού. Να σας διακρίνει πάντοτε αγάπη, υπομονή και ταπεί­νωση.

ιγ. Εάν δε κάποιος δεν θέλει να φύλαξη αυτές τις συμβουλές μου, ας διωχθεί από το Μοναστήρι. Γιατί αυτός μοιάζει με το ψωριασμένο πρόβατο και, αν παραμείνει, υπάρχει κίνδυνος να μολευτούν και τα υπόλοιπα λογικά πρόβατα της μάνδρας του Χριστού.

ιδ. Εάν, καμιά φορά, συμβεί και σκανδαλισθεί ο έ­νας με τον άλλον, ας συμφιλιώνονται, προτού να βασιλεύσει ο Ήλιος. Γιατί, αλλιώς, ευρίσκει έδαφος ο διάβο­λος και τους οδηγεί σε μεγαλύτερα αμαρτήματα.

ιέ. Οι Γέροντες και προχωρημένοι στην αρετή και την πρακτική άσκηση να συμβουλεύετε και να καθοδηγείτε όσους είναι ακόμη άπειροι και νέοι. Οι νεώτεροι, πάλιν, να υποτάσσεσθε στους πρεσβυτέρους και να ακούτε με προσοχή και αγάπη τις συμβουλές των.

ιστ. Εάν βάλετε καλά στο μυαλό σας όλα, όσα σας είπα προφορικά και όσα γράφω στη διαθήκη μου και τα τηρήσετε, θα αξιωθείτε να μπείτε στην Ουράνιο Βασι­λεία, για να ευφραίνεστε πάντοτε με όλους τους Δικαίους. Εάν όμως δεν τα φυλάξετε, ο μισθός της παρακοής σας θα είναι «ή αιώνια Κόλασης»!

Πριν την Κοίμησή του (στις 7 Αυγούστου του έτους 1594 μ.Χ.) ο Όσιος, αφού κοινώνησε των Αχράντων Μυ­στηρίων, τους είπε τα εξής παρηγορητικά λόγια:

- «Ήρθε ή ώρα, τέκνα μου, να πηγαίνω προς τον ποθούμενο Δεσπότη μου! Σεις αγωνισθείτε με όλη τη δύναμη σας να ευαρεστήσετε ενώπιον του Θεού και Αυτός θα σας προστατεύει πάντοτε και θα σας χαρίζει την ψυχική και τη σωματική σας υγεία! Σ' Αυτόν στηρίξτε όλες τις ελπίδες σας! και μη λυπήστε, διότι σας αποχωρίζομαι σωματικώς. Πνευματικώς θα είμαι πάντοτε μαζί σας! Εάν δε εύρω παρρησία στον Δεσπότη Χριστόν εγώ ο ανάξιος, θα μεσιτεύω πάντοτε για τη σωτηρία σας!»

Εξωτερική άποψη της Μονής του Οσίου Νικάνορα

Η είσοδος στην αυλή της Μονής-Όλα τα κτίρια πετρόκτιστα.

Ο τάφος του Οσίου πίσω από την κόγχη του ιερού του Καθολικού

Εξωτερικές τοιχογραφίες στο Καθολικό

Η εσωτερική αυλή της Μονής

Η είσοδος στο Καθολικό με το τάλαντο έτοιμο προς κρούσιν!

 Το Μετόχι του Αγίου Δημητρίου, όπως φαίνεται από ψηλά, από την Μονή.

Ο Αλιάκμονας και το Μετόχι από τον εξώστη της Μονής. Μαγευτική η θέα!

Άλλη μία για να χορτάσουμε ομορφιά!!!!!

Ευχαριστώ πολύ τον συμπέθερό μου και συνεκδρομέα Κώστα Σιδηρόπουλο που μου έστειλε τις φωτογραφίες.