Πόσο παρήγορο είναι να αισθάνεται κανείς αδύναμος!
Πόσο ανθρώπινο είναι να είναι κανείς αδύναμος!
Είμαι άνθρωπος και κάνω λάθη.
Έχω αδυναμίες, τι περιμένεις λοιπόν από μένα;
Επειδή είμαι αδύναμη μόνη μου γι' αυτό χρειάζομαι εσένα.
Όχι γιατί είσαι εσύ παντοδύναμος και αλάνθαστος και τέλειος.
Έχεις κι εσύ πολλές αδυναμίες.
Αλλά αλλού υστερώ εγώ και αλλού εσύ.
Κι εσύ χρειάζεσαι εμένα. Μαζί γινόμαστε δυνατοί.
Μες στην ενότητα και τον συνδυασμό μας βρίσκεται η ισχύς.
Όταν αισθανθείς πολύ δυνατός, όταν αισθανθώ πολύ δυνατή,
μπορεί εωσφορικά να θελήσουμε να αυτονομηθούμε.
Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, μακάριοι οι ταπεινοί τη καρδία!
Μακάριοι όσοι μπορούν να είναι και να χαίρονται που είναι αδύναμοι!
Χαιρετίσματα ιδιαιτέρως στον εν Αμερική ξάδερφο Ιωάννη που μου έκανε την τιμή να δηλώσει αναγνώστης μου.
της Σταυρούλας Σκέψεις και προβληματισμοί για να οδηγηθούμε σε μια ευχαριστιακή θεώρηση της ζωής μας
8 σχόλια:
"Εν ασθενεία τελειούται"
Μια λογική αντίθετη με την "κοινή" που υπηρετούμε όλοι μας καθημερινά.
Καλή αδυναμία!
Geia sou Stavroula -- sygginitika ta osa grafeis kai prepei na omologisw oti to briskw dyskolo na ta diabazw.
To tragoudi sto opoio eixes anefer8ei einai nomizw tou mousikou sygkrotimatos U2 (pou mou aresoun poly parepiptontos), me ton titlo "One".
http://www.youtube.com/watch?v=sEEPWLQfCDg
Sas euxomai katanoisi kai kouragio.
Καλημέρα Σταυρούλα μου απο τη Κύπρο! Βαθυστόχαστο!!!!!! Εύγε!!!!
πάτερ Ανρέας
Γιάννη μου, ειλικρινά χαίρομαι που επικοινωνούμε. Πράγματι δικαιώνεται το internet ως μέσον επικοινωνίας.
Σ΄ευχαριστώ για τα σχόλιά σου. Μερικές φορές τα πράγματα γύρω μας και μέσα μας είναι πιο δύσκολα, μας κάνουν να αισθανόμαστε ασθενείς και αδύναμοι. Ελπίζουμε ότι τη δική μας αδυναμία θα την σκεπάσει, θα την ευλογήσει, θα την καλύψει ο καλός Θεός.
Με πολλή χαρά σε χαιρετώ. (Για την ώρα)
Πάτερ Ανδρέα, μάλλον πρέπει να πονάει κανείς για να στοχάζεται πιο βαθιά. Νάναι ευλογημένο!
Σταυρούλα μου πολύ χαίρομαι που σε βρήκα εδώ, και μπορούμε να ανταλλάσουμε κάποιες σκέψεις.
Το τραγούδι που αναφέρθηκες προηγουμένως το λέει καθαρά: "We can carry each other, but we are not the same".
Eίναι δύσκολο να παραδεχτούμε την αδυναμία μας. Μεγαλώσαμε πιστεύοντας στην αγάπη, και πως με αυτήν οδηγό,ολα είναι δυνατά. Είμαστε όμως τόσο διαφορετικοί σαν άνθρωποι. Πληγωνόμαστε, αλλά προσπαθούμε. Οσο χρειάζεται, όσο πρέπει, όσο αντέχουμε.
Καλώς όρισες linus dolly. Ευχαριστώ για το σχόλιο. But, who are you?
Δημοσίευση σχολίου