Καμιά φορά ανατρέχω σε παλιότερες αναρτήσεις που λειτουργούν και ως σελίδες ημερολογίου. Διάβαζα λοιπόν μία του Μαΐου 2019 με τον τίτλο "τουρίστας στην πόλη μας" η οποία κατέληγε έτσι:
"... Θα επανέλθω με κάποιο άλλο μνημείο της "πάμπλουτης, αλλά αδικημένης από τους δημοτικούς άρχοντες και τους κατοίκους της, πόλης μας. Συγχωρέστε μου αυτήν τη ρήση. Οι δρόμοι της, θαρρείς, πως είναι κακοτράχαλοι, η συγκοινωνία θλιβερή, η όψη των κτιρίων της θυμίζει πολύχρωμες κουρελούδες και τα σκουπίδια ξεχειλίζουν στους κάδους και επιπολάζουν σε κάθε στάση λεωφορείων...ούτε ένα όμορφο παρτέρι...
Τουρίστας στην πόλη μου χθες...είδα δυο θησαυρούς 1700 και 700 περίπου ετών* και θαύμασα. Είδα και την σύγχρονη αθλιότητά μας και πόνεσα πολύ...
Να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο;"
* Αναφέρομαι στα μνημεία Ροτόντα και Άγιος Παντελεήμονας
Χθες, 16/10/25, περπάτησα στο κέντρο της πόλης μας και ειλικρινά ξαφνιάστηκα ευχάριστα. Μπορώ να πω ότι τη βρήκα πολύ καθαρή. Είπα ένα μεγάλο μπράβο! στην τωρινή δημοτική αρχή. Τα πεζοδρόμια σκουπισμένα, οι κάδοι άδειοι. Σε πολλά σημεία ανακατασκευάζονται τα πεζοδρόμια. Όσο για τις αστικές μας συγκοινωνίες νομίζω πως είναι πλέον αξιοπρεπείς, ιδίως το μετρό μας, το καμάρι μας. Τα γκράφιτι, μάλλον οι μουντζούρες, δυστυχώς παραμένουν ως πληγή. Το πράσινο στην πόλη μας μάλλον φυτοζωεί! Πάντως ήρθε το καλύτερο που το 2019 ως μια φρούδα ελπίδα το ονειρυόμασταν! Να αναγνωρίζουμε και να λέμε τα καλύτερα, γιατί κάποιοι κοπίασαν γι' αυτά!!! Ας μην μένουμε μόνο στη μιζέρια, την επίκριση, την συνεχή απαίτηση!
