Ταξίδι στην Κέρκυρα

Ένα ταξίδι με παρέα αγαπημένη είναι πάντοτε συναρπαστικό. Αυτή τη φορά προορισμός ήταν το καταπράσινο και πανέμορφο νησί των Φαιάκων που μας καλοδέχθηκε φρεσκοπλυμένο κι ολόδροσο από τις πρόσφατες βροχές. Σε μας όμως χάρισε έναν υπέροχο καιρό και πολύ όμορφες και ενδιαφέρουσες εικόνες και εμπειρίες. Σας χαρίζω μερικές:

 Στάση καθ' οδόν και επίσκεψη στην Παναγία του Μικρόκαστρου

Καφές και πολύ θερμή ομιλία από την Γερόντισσα μετά τη Θεία Λειτουργία.

 Η πρώτη μέρα ήταν πολύ βροχερή.

Το παλιό φρούριο της Κέρκυρας 

όπως το αντικρίζουμε ερχόμενοι με το πλοίο. Βενετσιάνικο φυσικά!

Στο παρατηρητήριο του Κάιζερ πάνω από τον Πέλεκα.

Δεν καταφέραμε να δούμε την περίφημη δύση του ηλίου.

Είχε αρκετή συννεφιά αλλά έπρεπε να φύγουμε και σχετικά νωρίς για να προλάβουμε το δείπνο.

Είμαστε στο νησί του Αγίου Σπυρίδωνα.

 αλλά έχουμε την ευλογία να προσκυνήσουμε και λείψανο του Αγίου Χαραλάμπους 

στο χωριό Πέλεκας στην Εκκλησία της Παναγίας Οδηγήτριας.

 

Ξενάγηση στο ΚΠΕ Λευκίμμης σε παλιές αποθήκες αλατιού. 

Κάποτε εδώ υπήρχαν βουνά από αλάτι. 

Οι αλυκές έχουν εγκαταλειφθεί, 

όπως και κάθε άλλη πρωτογενής οικονομική δραστηριότητα στην Ελλάδα.

("Άξια ως επράξαμεν απολαμβάνομεν").

Ανεβαίνουμε στις αμμοθίνες της λίμνης Κορυσσίων.

Στο καταπράσινο νησί υπάρχει και ολίγη έρημος.

Δεν είναι παράδοξο!

Χάρμα οφθαλμών τα μπουκάλια με τα λικέρ κουμ κουάτ και λιμοντσέλο

στην πρώτη σειρά και τα μαντολάτα και τα άλλα κερκυραϊκά γλυκά.

Δεν θυμάμαι ποιος είναι ο κύριος του οποίου ο ανδριάντας επιβλέπει το όμορφο πάρκο.

Πάντως το κτίριο δεξιά φιλοξενεί το Σινοϊαπωνικό Μουσείο, 

κάτι πολύ διαφορετικό και αξιοθέατο.

 

Να και η στολή ενός Σαμουράι!

Το κανάλι που χωρίζει το φρούριο από την πόλη της Κέρκυρας 

είναι μια διώρυγα σε μικρογραφία και εκτελεί χρέη μαρίνας.

Η μέρα ήταν φωτεινή και πεντακάθαρη και η επίσκεψη στο φρούριο πολύ ενδιαφέρουσα.

Το Ψήφισμα της Βουλής της Επτανήσου που επικυρώνει την παραχώρηση των Επτανήσων στην Ελλάδα από τη Αγγλία, ως δώρο προς τον νέο Βασιλέα Γεώργιο τον Α΄. Έτος 1863.

Η Μπομπάρδα του 1634 σε άριστη κατάσταση 

προστατεύει το παλιό φρούριο με βεληνεκές 500 μέτρων.

Η θέα από το ψηλότερο μπαλκόνι του Φρουρίου δικαιώνει τους κοπιάσαντας.

Τι έπαθαν οι εκδρομείς μας; ...για πού το ΄βαλαν με τόσα πολλά...

Η χαρά της Αδελφής Μαριάμ και της Αδελφής Αρσενίας 

αλλά και ημών που ανταμώσαμε μετά από πολλά χρόνια δεν περιγράφεται 

(Μονή Παντοκράτορος)