Οι εκλεκτοί του Θεού

     Στην Ογκολογική Κλινική του Ιπποκρατείου πλήθος ασθενών βαδίζουν τον Γολογοθά του πόνου και της ταλαιπωρίας τους. Ο π.Ονούφριος κάνοντας πράξη την εντολή αγάπης του Θεανθρώπου κάθε κυριακάτικο απόγευμα είναι εκεί για να διακονήσει όποιον ασθενή βρει μοναχικό ή εγκαταλειμμένο. Λέει δυο θερμά λόγια συμπαράστασης, βοηθάει στο φαγητό, στην καθαριότητα των ασθενών. Οι νοσηλευτές τον γνωρίζουν και τον εμπιστεύονται.
     Μεταξύ των ασθενών και μια συμπαθής μεσήλικη κυρία που υποφέρει από καρκίνο του παχέος εντέρου. Έχει εγχειριστεί ήδη δυο φορές και της έχουν κάνει παρά φύσιν έδρα για να εξυπηρετείται η λειτουργία του εντέρου. Στον πόνο της έχει προστεθεί η ταλαιπωρία και η κακοσμία αυτής της διαδικασίας. Ωστόσο είναι "τυχερή" γιατί έχει πάντα δίπλα της έναν άγγελο, μια πρόθυμη και γλυκότροπη κυρία που την περιποιείται με πολλή αγάπη και στοργή. Ο π.Ονούφριος την βρίσκει πάντοτε εκεί και στ' αλήθεια την καμαρώνει και τη χαίρεται. "Σίγουρα θα είναι η αδελφή της" σκέφτεται.
    Αυτή τη φορά η κυρία-άγγελος δεν έχει έρθει κι ο π.Ονούφριος προθυμοποιείται να εξυπηρετήσει την πάσχουσα κυρία. "Δεν ήρθε σήμερα η αδελφή σας;" την ρωτάει. "Μπορώ, αν θέλετε, να σας εξυπηρετήσω σε ό,τι χρειάζεστε". Η κυρία τον κοιτάζει και τα μάτια της βουρκώνουν. "Δεν είναι αδελφή μου, πάτερ. Είναι μια ξένη γυναίκα την οποία εγώ προκαταβολικά "πλήρωσα" με τον χειρότερο τρόπο. Της πήρα τον άντρα, της διέλυσα το σπιτικό της. Κι αυτή αγόγγυστα και πρόθυμα με υπηρετεί χωρίς ούτε μια στιγμή να αναφερθεί σε ό,τι πέρασε εξαιτίας μου. Κάθε βράδυ κλαίγοντας παρακαλώ το Θεό εμένα να συγχωρέσει και σε κείνη να χαρίσει όλα τα αγαθά Του".

    Ο πατήρ Ονούφριος σταυροκοπιέται: "Μέγας είσαι, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα Σου. 

Σ' όλες τις γενιές υπάρχουν οι εκλεκτοί Σου!"

*Ωφέλιμα βιώματα του σήμερα