Άξιος!!!

"Άξιος!" Η ευχή ηχεί δυνατά και ενθουσιαστικά μέσα στο ναό  της Αγίας Τριάδος κατά τη χειροτονία εις διάκονον του νεαρού Αθανασίου (πατρός Αθανασίου πλέον).
"Άξιος" μέχρι τώρα για να μπει στον στίβο της ιεροσύνης, κυρίως όμως "Άξιος" να είναι από δω και πέρα να "βαστάσει τον ονειδισμόν του Κυρίου", όπως του εύχεται ο χειροτονών επίσκοπος.
Βαριά απόφαση, δύσκολος δρόμος για ένα παλικάρι μόλις είκοσι τριών ετών, γι΄αυτό ας τον συνοδεύουν θερμές οι προσευχές μας.
Ο δρόμος της ιεροσύνης μια συνεχής αυταπάρνηση, μια ολόψυχη παράδοση στο Θεό.

"Πάρε τον νουν μου, Κύριε, για να τον κάνεις νουν Χριστού.
Πάρε την καρδία μου, Κύριε, και πύρωσέ την, αλλοίωσέ την,
      ώστε να αγαπήσει υπερβολικά Εσένα και τις εικόνες Σου,
     τους ανθρώπους, που καλούμαι να υπηρετήσω.
Πάρε τα χέρια μου, Κύριε, για να τελείς επί γης τη Θεία Ευχαριστία.
Πάρε τα πόδια μου, Κύριε, κάμε τα φτερά για να τρέχω,
      να προφθαίνω στον ανθρώπινο πόνο της ψυχής και του σώματος".

Βαριά η απόφαση! Πάντα ήταν βαριά, ίσως στις μέρες μας να έγινε βαρύτερη.
Είναι τόση η εκκοσμίκευση, τόση η αποστασιοποίηση των νέων από την Εκκλησία!
Η ιεροσύνη φαντάζει κάτι εξωπραγματικό! (Για να μην χρησιμοποιήσω βαρύτερους όρους).
Είναι ονειδισμός για την αγάπη του Χριστού!
Μα και απροσμέτρητη ευλογία!
Για τον ίδιο τον ιερωμένο, για την οικογένειά του, για όλο τον κόσμο!
Ας είναι ευλογημένος ο Αθανάσιος!
Ας είναι ευλογημένη και άξια και η διακόνισσα Μαρία. Θα έχει κι αυτή μεγάλο μερίδιο στη δυσκολία, τον κόπο, τον ονειδισμό, αλλά και στην ευλογία του Θεού.
Ας είναι ευλογημένοι οι γονείς, ο Βασίλειος και η Μαρία!
Έδωσαν στην Εκκλησία με πολλή προθυμία και χαρά το παιδί τους!

Αν ο Θεός μετρήσει και το ποτήριον ύδατος που θα προσφερθεί στους μαθητές Του (Μαρκ. 9,41) πόσο θα μετρήσει την ολοπρόθυμη προσφορά του παιδιού σας στην Εκκλησία!