Εξ αφορμής...

Ακούω και διαβάζω διάφορα σχόλια για την απόφαση του Τούρκου Πρέδρου να μετατρέψει την Αγια Σοφιά σε τζαμί. Από κορώνες εκδίκησης και "φοβερών" αντιποίνων και  οργισμένη επίθεση κατά της ολιγωρίας και ατολμίας των δικών μας πολιτικών μέχρι ψύχραιμες ιστορικοπολιτικές εκτιμήσεις και φιλοσοφικές εμβαθύνσεις. Θα καταγράψω κι εγώ -έτσι για την δική μου προσωπική ιστορία, για το ημερολόγιό μου- τις "εφημερεύουσες" σκέψεις μου (Από τον φίλο Ιάκωβο Μαρτίδη κλεμμένος ο επιθετικός προσδιορισμός).

1. Αν έχει το δικαίωμα ο Ερντογάν; Από τη στιγμή που δύναται, εφόσον έχει την ισχύ, έχει και το δικαίωμα. Ιστορικά αυτό δεν συμβαίνει; Όποιος έχει τη ισχύ, επικρατεί. Με το "σας" και με το "σεις" δεν γράφτηκε η ιστορία. Με συγκρούσεις, αυθαιρεσίες και καταπατήσεις. (Δυστυχώς, αλλά αυτό έτσι είναι).

2. Το ότι έκανε πρώτο παγκόσμιο ζήτημα την αλλοίωση του χαρακτήρα του μνημείου δείχνει πολλά. Πρώτον ότι πρόκειται για το νούμερο ένα μνημείο της χώρας του. Έχουν χτιστεί χιλιάδες τζαμιά στους "μουσουλμανικούς" αιώνες , αλλά με την Αγία Σοφία κανένα δεν συγκρίνεται, κανένα δεν την φθάνει, όσα πλούτη κι αν δαπάνησαν οι Σουλτάνοι. 

Δεύτερον ο Ερντογάν έχει προ πολλού προσπεράσει και βάλει στη γωνία τον Κεμάλ Ατατούρκ και θεωρεί τον εαυτό του απευθείας διάδοχο των Οθωμανών, όχι πια των Νεοτούρκων. Αν του επιτρέψει ο Αλλάχ, τα σχέδιά του μάλλον περιλαμβάνουν ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Λίαν επικίνδυνο!!! Εμείς είμαστε οι πρώτοι που θα καταπιεί! Δεν ξέρω τι μπορεί να μας σώσει! Μπορεί τα χρηματοοικονομικά του να είναι φτωχά, αλλά έχει έναν λαό σφριγηλό -το δικό μας δημογραφικό θα μας καταστρέψει-, υποδομές εξαιρετικές, εγχώρια παραγωγή των πάντων και τις "Μεγάλες" Δυνάμεις υποστηρικτικές ή ανεκτικές για τους δικούς τους λόγους.

Τρίτον το μεταναστευτικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ο τέλειος Δούρειος Ίππος. Δεν θα χρειαστεί πόλεμος, όπως τον ξέρουμε. Η μουσουλμανοποίηση της Ελλάδας έχει ήδη ξεκινήσει και αν το βλέπουμε εμείς τώρα πλέον ολοφάνερα, λέτε να μην το έχει ήδη ο Ερντογάν συμπεριλάβει στα ισχυρά του όπλα;

Τέταρτον ωστόσο έχει περάσει πλέον στον χώρο της "ύβρεως" και μάλλον θα προκαλέσει τη θεϊκή επέμβαση. Μόνο εκεί ελπίζουμε και φυσικά αυτή είναι μια τεράστια ελπίδα!!!

3. Στο καθ' ημάς χρέος τώρα: Πρέπει να διαμαρτυρηθούμε σε όλους τους τόνους, αλλά φυσικά γνωρίζουμε ότι εις αέρα πυκτεύουμε και εις ώτα μη ακουόντων κραυγάζουμε.

Αλλά μαζί με τις διαμαρτυρίες ας κάνουμε και την αυτοκριτική μας. Την Αγία Σοφία, όπως και την Πόλη και την Αυτοκρατορία την χάσαμε οριστικά το 1453 εξαιτίας της διαφθοράς, των διενέξεων και της καλοζωΐας. Όποιος διαβάζει ιστορία, φρίττει από όσα συνέβησαν και προ του 1204 και προ του 1453. Δυστυχώς παρά τις απώλειες και τα δεινά της σκλαβιάς, παραμένουμε αμετανόητα ίδιοι. Διενέξεις, διχόνοια, σκληρές πολιτικές αντιπαραθέσεις, πολλή διαφθορά και τρυφηλός βίος μας χαρακτηρίζουν - ιδιαίτερα σήμερα ο τελευταίος. Δεν ομονοούμε να χαράξουμε μια εθνική στρατηγική, μια σταθερή εξωτερική πολιτική με στόχους και με όραμα. Επίσης έχουμε διαγράψει από τη ζωή μας την αγωνιστικότητα, την σκληραγωγία, τον έντιμο ας είναι και λίγο στερημένο βίο. Πάνω απ' όλα "να περάσουμε καλά"! Αυτό είναι το σύνθημα και η ευχή μας!.Και το χειρότερο δεν αγαπούμε την πατρίδα μας, ούτε τιμούμε και σεβόμαστε την πίστη μας. Μας έπιασε ο πόνος για την ΑγιαΣοφιά. Η Αγία Σοφία είναι το σύμβολο της πίστης μας και του Βυζαντινού πολιτισμού. Πόσοι Έλληνες πιστεύουν ζωντανά; Και πόσοι θεωρούν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία ένδοξο κομμάτι της ιστορίας μας; Πόσα βυζαντινά μνημεία στον ελλαδικό χώρο είναι άγνωστα, περιφρονημένα και απαξιωμένα! Πόσο φαρμάκι δήθεν "απομυθοποίησης" έχει χυθεί εναντίον των Βυζαντινών και όχι μόνο, από τους δικούς μας ιστορικούς! Κι αν την είχαμε δική μας την Αγία Σοφία δεν ξέρω πόσο θα την τιμούσαμε και θα την εκτιμούσαμε. Κάτι ξέρει ο Θεός περισσότερο από εμάς και την παρέδωσε σε χέρια αλλοθρήσκων. Ίσως να έχουν περισσότερο σεβασμό και φόβο Θεού κι ας μην θεωρηθεί προκλητικός ή ασεβής αυτός ο λόγος.

4. Με αξίωσε ο Θεός πολλές φορές να προσκυνήσω στην Αγία Σοφία! Δεν πήγα ως τουρίστρια. Πήγα ως προσκυνήτρια. Προσευχήθηκα εσωτερικά, σιγοέψαλα, εμνήσθην ημερών αρχαίων κραταιών και ενδόξων, πόνεσα πολύ, αλλά και θαύμασα γιατί η Αγία Σοφία είναι ΔΕΟΣ!!!! Ένιωσα αυτό που αισθάνθηκε και ο Προκόπιος: "Εν αυτώ ο νους προς τον Θεόν επαιρόμενος αεροβατεί, ου μακράν που ηγούμενος Αυτόν είναι! Τούτου του θεάματος ουδείς έλαβε πώποτε κόρον, αλλά παρόντες μεν άνθρωποι τοις ορωμένοις γεγήθασιν, απιόντες δε τοις υπέρ αυτού διαλόγοις αποσεμνύνονται!" (Αυτό το απόσπασμα το θυμάμαι από την ιστορία της Β΄Γυμνασίου. Τότε μας έβαζαν οι καθηγητές μας να απομνημονεύουμε ρητά και κείμενα. Τώρα κάτι τέτοιο θεωρείται άδικος βασανισμός του παιδικού μυαλού, το οποίο αρκεί να παραγεμίζουμε με ό,τι επιπόλαιο και σαχλό θεωρήσαμε αναγκαιότερο. Δείγμα κι αυτό της παρακμής μας και σοβαρότατη αιτία όσων δεινών μας έχουν επισωρευθεί).

Δεν έχω δει γλυκύτερες μορφές από αυτές της Δέησης στον γυναικωνίτη της Αγίας Σοφίας. Και μόνο αυτές αν είχαν διασωθεί θα πρόδιδαν την ασύγκριτη καλλιτεχνική αλλά κυρίως πνευματική της αξία!!

Και κατά θαυμαστό τρόπο -δεν μπορεί να είναι απλά τυχαίο- διασώθηκε οριακά η υπέροχη μορφή της Παναγίας που προδίδει μητρικό πόνο, υποταγή αλλά και παρρησία στον Υιό και Θεό της, ξεχείλισμα αγάπης κι εμπιστοσύνης σ' Εκείνον! Δόξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι!!!!

Σπανιότατη παράσταση από το εσωτερικό της Αγίας Σοφίας προ της Αλώσεως.