Αυτά τα λίγα...

Τακτοποιώντας ένα μπαούλο, βρήκα ένα παλιό ύφασμα με πολύ όμορφο ντεσαίν. Τα χρώματά του, το σχέδιό του μου φάνηκαν συναρπαστικά. Ας το κάνω κάτι, σκέφτηκα, ένα μπλουζάκι... Ωστόσο, όταν πήγα να τοποθετήσω το πατρόν και άρχισα να το καρφιτσώνω, διαπίστωσα πως το ύφασμα ήταν σαθρό, σχιζόταν στα χέρια μου. Μετέφερα πιο πέρα το πατρόν, πάλι τα ίδια. Όπου πήγαινα να καρφιτσώσω, το ύφασμα άνοιγε. Λυπήθηκα πολύ! Ήταν τόσο όμορφο!
Και δεν σας το κρύβω εκείνη τη στιγμή μου θύμισε την πατρίδα μου! Είναι τόσο όμορφη! τόσο λαμπρή, τόσο ξεχωριστή! Κι όμως, όπου πας να την ακουμπήσεις για κάποιο μέτρο, για μια μεταρρύθμιση, για μια ελπιδοφόρα παρέμβαση, ανοίγει, σχίζεται, δεν αντέχει, αποκαλύπτει τη φθορά και τη διαφθορά της!
Ο αγώνας του πρωθυπουργού για μέτρα και ισοδύναμα μου θυμίζει τη δική μου προσπάθεια να βρω γερό ύφασμα. Πάει ν' αγγίξει τους μισθούς και τις συντάξεις! Κάτω τα χέρια, κόκκινη γραμμή! Πάει να βάλει υψηλότερο ΦΠΑ στα νησιά και στον τουρισμό, ξεσηκώνονται με το δίκιο τους οι νησιώτες και οι τουριστικές επιχειρήσεις. Πάει να μειώσει τις αμυντικές δαπάνες, πρόβλημα εθνικής άμυνας! Πάει ν' αυξήσει τη φορολογία στις επιχειρήσεις, υφεσιακό μέτρο, λουκέτα, ανεργία! Και πάει λέγοντας κι όλοι έχουν δίκιο γιατί καμιά τάξη δεν ευημερεί πλέον, πουθενά δεν περισσεύει, όλοι στράγγισαν.
Ωστόσο -καθώς όλοι τις τελευταίες μέρες μπήκαμε σε γενναίο προβληματισμό και κάτι σκεφτόμαστε- θα ήθελα να κάνω δυο-τρεις προτάσεις οικονομίας προς όλους τους πολιτικούς αρχηγούς οι οποίοι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κάθισαν στο ίδιο τραπέζι και ένωσαν τις δυνάμεις τους (πρωτοφανές κι ελπιδοφόρο):
1)Να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών σε 200 ή και λιγότερους, όπως και των μητροπολιτών.
Για τους δεύτερους -ανήκω συνειδητά, τιμώ και σέβομαι την εκκλησία- μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι μπορούν να μειωθούν χωρίς να χάσει η εκκλησία κύρος ή λειτουργικότητα. Μαζί τους θα μειωθούν και πολλά λειτουργικά έξοδα και πολλοί παρατρεχάμενοι της προσκολλήσεως.
2)Έχουμε τρεις-τέσσερις τέως Προέδρους Δημοκρατίας και άπειρους τέως βουλευτές και υπουργούς οι οποίοι λαμβάνουν από το πάμφτωχο ελληνικό κράτος μια βαρβάτη σύνταξη για την πολιτική τους σταδιοδρομία. Να κληθούν προσωπικά, να φιλοτιμηθούν και να τους ζητηθεί, εφόσον από άλλες πηγές έχουν επαρκή έσοδα για μια αξιοπρεπή διαβίωση, να παραιτηθούν από αυτές τις συντάξεις. Να καταστεί μάλιστα στο πανελλήνιο γνωστό το αποτέλεσμα αυτής της διαβούλευσης.
Θυμίζω εδώ ότι ο Καποδίστριας δεν άγγιξε οβολό δημοσίου χρήματος.
"Εφ´ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν".
Κι ο Πλαστήρας κοιμόταν σ' ένα ράντζο κι αρνήθηκε να βάλει τηλέφωνο για να μην έχει κάτι περισσότερο από τους φτωχούς Έλληνες.
3)Επίσης όλοι οι μισθοί των εν ενεργεία μητροπολιτών, υπουργών, βουλευτών, διοικητών οργανισμών, γενικών γραμματέων και όλων των βολεμένων που ξεφεύγουν προς τα πάνω να κουρευτούν σημαντικά.
Δεν ξέρω πού ακριβώς θα μπει ο πήχης προς τα πάνω, αλλά όταν η πατρίδα πεθαίνει δεν μπορεί κάποιοι ακόμη να βολεύονται. Πάει, της το ήπιαμε όλο το αίμα. Τώρα πίνουμε φαρμάκι!!!!
3)Όλες οι συντάξεις και οι μισθοί άνω των 800 ευρώ να μειωθούν κλιμακωτά. Οι κόκκινες γραμμές που έβαζε μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ ας κρατηθούν μόνο για τις πολύ χαμηλές συντάξεις και μισθούς. Δεν έχω καμιά αντίρρηση να μειωθεί η σύνταξή μου, αν αυτή η μείωση μου εξασφαλίσει την καταβολή της στο μέλλον και την καταβολή των συντάξεων των συμπολιτών μου.
4)Ανάσα στους μικρούς του ιδιωτικού τομέα! Στράγγισαν οι άνθρωποι. Ο ύπνος τους έχει γίνει ένας εφιάλτης χρεών, δανειστών, προστίμων, αβεβαιότητας, απόλυσης, ανεργίας, αναδουλειάς. Τώρα που έκλεισαν κι οι τράπεζες εξοντώθηκε και ό,τι είχε ξεμείνει ακόμη ζωντανό. Εδώ να μπουν κόκκινες γραμμές!!! Όχι φόροι στο 26-29% και προκαταβολή φόρου στο 100%.
5)Να βρεθεί ένας τρόπος επαναπατρισμού και επανακατάθεσης των διαφυγόντων κεφαλαίων στις τράπεζες. Σκέφτομαι πως αν ελέγχονταν οι αγορές αγαθών..., αν ας πούμε για κάθε αγορά άνω των 100 ευρώ ζητούνταν τραπεζικός λογαριασμός και ΑΦΜ και γινόταν έλεγχος καταθέσεων και κίνησης κεφαλαίων και μπλοκάροταν η συγκεκριμένη αγορά εφόσον οι καταθέσεις του αγοραστή είχαν προσφάτως "κάνει φτερά για το εξωτερικό ή για το στρώμα του"... Κάτι τέτοια μέτρα δεν θα είχαν άραγε αποτέλεσμα; Κι ας ακούγονται λίγο ανελεύθερα. Όταν διακυβεύεται η επιβίωσή μας και το μέλλον των παιδιών μας, ας στερηθούμε και λίγη αυτοδιάθεση κι ελευθερία.
6)Στις ιδιωτικές κλινικές και τα ιατρικά κέντρα γίνεται όργιο φοροδιαφυγής. Οι κλινικές πληρώνονται βέβαια για τα νοσήλια και κόβουν αποδείξεις κατά κανόνα. Με τους γιατρούς και ιδιαίτερα τους χειρουργούς δεν υπάρχει αρχή και τέλος. Τα χρήματα από χέρι σε χέρι, ούτε απόδειξη, ούτε τίποτα. Ή καμιά μικροαπόδειξη, - πχ για βαρύ ορθοπδικό χειρουργείο που συνήθως η αμοιβή του γιατρού είναι πάνω από 2.000 ευρώ, κόβεται απόδειξη 100, 200 ευρώ - έτσι για τα μάτια της εφορίας. Φυσικά στη φοροδιαφυγή συμμετέχουν και οι ασθενείς οι οποίοι γλιτώνουν έτσι ένα σημαντικό ποσό. Δεν νομίζω πως είναι δύσκολο να γίνει φορολογικός έλεγχος σ' αυτούς τους χώρους.
Αυτά τα λίγα, εφικτά ή ανέφικτα δεν ξέρω, με πολλή λύπη και αγάπη...