Κοιμήσου στην αγκάλη μου,
πού ΄ναι πλατιά σαν θάλασσα!
Κοιμήσου, κι όλοι οι ανθοί για σε
ομορφοστολιστήκαν!
Αστέρι, χρυσανθέ και φως μου
των θησαυρών ο πιο ακριβός
εσύ όλου του κόσμου!
Σωπάστε, ψάρια του γιαλού,
κι ανθίστε, κρίνα του αγρού,
να κοιμηθεί ο γιόκας μου
σ΄ευωδιαστό λιβάδι!
Πουλί μου, παρηγόρα με!
Διώξε μακριά τη λύπη!
Τι ΄ναι το παιδάκι μου άρρωστο
κι απόκαμα απ' τη θλίψη. (Σ.Κ.)
*Ζωγραφιές και στίχοι αφιερωμένοι στις μωρομάνες κόρες μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου