Αναγνώστες

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Απ’ Αγάπη και πόνο το σταυρό σου θα φτιάξεις...



Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν 
καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι.

Όποιος θέλει στα χνάρια του Χριστού να βαδίσει,
εαυτόν απαρνείται, τον σταυρόν αυτού αίρει
και πιστά ακολουθεί…
Τον σταυρό του καθένας με δική του απόφαση φτιάχνει
από δυο υλικά που δωρεάν μα και άφθονα βρίσκει.
Πρώτα παίρνει τον πόνο…
Τον δικό του. Αυτόν που το σώμα και τα πάθη γεννούν.
Κι αν ο πόνος ο δικός του δεν φθάνει,
πολύ κοντά του  υπάρχει μία τράπεζα πόνου,
που είναι πάντα, μα πάντα γεμάτη…
Είν΄ ο πόνος του άλλου, του αδελφού, του πλησίον
που είν΄ ατέλειωτος κι εναγώνια αχθοφόρο ζητεί .
Κι ύστερα παίρνει του Χριστού την Αγάπη,
του Χριστού, που για μας σε Σταυρό μαρτυρίου καρφώθη.
Κι η Αγάπη τον πόνο που μάζεψε τον πυρώνει, τον λυώνει.
Υλικό δυνατό, μα και εύπλαστο τώρα κρατεί.
Κι αν σιωπήσει, θ΄ακούσει του Σοφού Δημιουργού τη φωνή:
«Δούλεψέ το και φτιάξε το δικό σου σταυρό.
Δώσ’ του όποιο ύψος και πλάτος και βάρος θελήσεις.
Μόνο τούτο -σου λέω- θυμήσου:
Πως στο τέρμα αυτής της ζωής
ο σταυρός σου μια σκάλα θα γίνει
κι ως τα ουράνια θα φτάσει
και κλειδί δυνατό που θ’ ανοίξει  για σένα
του κλειστού Παραδείσου την θύρα.
Πάρε Αγάπη πολλή, μα και πόνο και φτιάξε
δυνατό κι αψηλό τον δικό σου σταυρό!».

Σταυρούλα Κουμενίδου


8 σχόλια:

gkoios@yahoo.com είπε...

Πολύ όμορφα συνταιριασμένα ο πόνος, ο Σταυρός και η αγάπη, Σταυρούλα. Μόνο η Αιώνια Πηγή της Αγάπης, ο Χριστός,μέσω του ορατού Του συμβόλου, Του Σταυρού, μπορεί να ενώσει τον πόνο του διπλανού με την αγάπη του πλησίον. Και όπως όμορφα ποιητικά το αναφέρεις, γίνεται σκάλα, που οδηγεί στον Δημιουργό του, τον κατά Χάριν θεό, μέσω της σταυρικής εν Χριστώ θυσιαστικής αγάπης.

Λήμνος είπε...

Σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη:και το σχόλιο, Γιώργο!
Καλή σου ημέρα!

Ωραιοζήλη! είπε...

Σταυρούλα μου....χρόνια πολλά για την γιορτή σου αν και λιγάκι καθυστερημένα....σε σκεφτόμουν αλλά δεν βρήκα τον χρόνο....
Σου εύχομαι ο καλός Θεός να σου εκπληρώνει όλα τα προς σωτηρίαν αιτήματα σου... :)))
Καλή σου εβδομάδα!

Λήμνος είπε...

Να είσαι καλά "ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ"! Ευχαριστώ για τις ευχές! Πάντοτε ευπρόσδεκτες. Εξάλλου ακόμη δεν έγινε η απόδοση της εορτής. Είμαστε "μέσα"στη γιορτή ως το Σάββατο. Σε χαιρετώ.

follow me ... σκέψεις, απόψεις είπε...

Πολύ δυνατά μηνύματα Σταυρούλα!
Με συνεπήρε ο συνειρμός, Σταυρός, πόνος, Αγάπη! Χρόνια Πολλά, (λίγο καθυστερημένα, αλλά έχω διάφορα τρεχάματα αυτό το καιρό)με Υγεία, μ' ενθουσιασμό και αισιοδοξία για τη ζωή.
Εύχομαι ο Θεός να σου χαρίζει ευτυχία και γαλήνιο γέμισμα ψυχής!
Πολλά φιλιά!:))

Λήμνος είπε...

Σ΄ευχαριστώ πολύ, Κaterina. Ελπίζω τα τρεχάματα να είναι για καλό!

Unknown είπε...

Εκπληκτικό, Σταυρούλα το ποίημά σου, εμπνευσμένο από τον πόνο όλου του κόσμου αλλά και την αγάπη του Θεού που μας βοηθά να τον υπομένουμε αλλά και τον γιατρεύει.

Λήμνος είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ, Σταμάτη! Μακάρι πέρα από τα όμορφα λόγια να υπάρχει αυθεντικό βίωμα!