Η Παναγιά της Ελλάδας

(Με πολλή κατάνυξη κι επισημότητα γίνεται κάθε χρόνο η περιφορά της ιερής εικόνας. 

Τα παλικάρια του ελληνικού ναυτικού σεμνύνονται ιδιαίτερα να την κουβαλούν 

ως πολύτιμο θησαυρό και πολυαγαπημένο πρόσωπο!

     Σωτήριον έτος 1823! Έχει ξεσπάσει η Επανάσταση στο Μοριά και στη Στερεά Ελλάδα! Οι Έλληνες ζουν το όνειρο της λευθεριάς. Οι πρώτες νίκες, οι πρώτοι ήρωες, οι πρώτες βάσιμες ελπίδες για μια λεύτερη Ελλάδα κάνουν τις καρδιές να σκιρτούν. Μα είναι ακόμα όλα τόσο βαριά και τόσο δύσκολα! Μια χούφτα ξυπόλητοι τάχουν βάλει με τις στρατιές του Σουλτάνου και με τη σκληρή διπλωματία των Ευρωπαίων.
    Κι εκεί μέσα στην αβεβαιότητα, τη δυσκολία, τον σκληρό αγώνα και τα σύννεφα του διχασμού που έχουν κιόλας πλακώσει την ελληνική ψυχή έρχεται μια ουράνια παρηγοριά! Εξ ύψους δύναμις!
Στην Τήνο στ' όμορφο αιγαιοπελαγίτικο νησί των ναυτικών και των μαρμαράδων σ' ένα χωράφι, λέει, του Αντωνίου Δοξαρά, στη Χώρα, βρέθηκε μετά από πολύμηνη έρευνα μια εικόνα της Παναγίας.
    Είχε φανερωθεί πολλές φορές η ίδια η Παναγία στη Μοναχή Πελαγία που ασκήτευε στο Κεχροβούνι και την προέτρεψε να παρακινήσει τους νησιώτες να ερευνήσουν στο συγκεκριμένο μέρος για την εύρεση της εικόνας της. Σπιθαμή-σπιθαμή έγιναν οι έρευνες και στις 30 Ιανουαρίου του '23 η αξίνα του κ.Δημήτρη από το Φαλατάδο καρφώθηκε πάνω σ' ένα ξύλο και τό 'σχισε σχεδόν στη μέση. Όταν έσκυψε να το τραβήξει απ' το αξίνι του κόντεψε να λιποθυμήσει από το ξάφνιασμα και τη χαρά του. Ήταν μια εικόνα! Τη σκούπισε με το ρούχο του κι αντίκρισε την Παναγιά μας απ' τη μια μ' ένα ανοιχτό βιβλίο στα πόδια της κι απ' την άλλη τον Αρχάγγελο Γαβριήλ.

(Αντίγραφο της ιερής εικόνας του Ευαγγελισμού)

      Ο Ευαγγελισμός της Παναγίας! Γονατίζει και φιλά το εικόνισμα τρελός από χαρά κι από συγκίνηση. Έρχονται κι οι άλλοι σκαφτιάδες. Γονατίζουν, ψάλλουν, κλαίνε. Η Παναγιά τους φανερώθηκε επιτέλους! Έρχεται ο Μητροπολίτης Γαβριήλ -τι σύμπτωση, φέρει το όνομα του Αρχαγγέλου!- και μεταφέρει την εικόνα στην εκκλησιά της Χώρας, το Ναό των Ταξιαρχών.
      Ολονύκτιες αγρυπνίες, παρακλήσεις, χαιρετισμοί τελούνται ακατάπαυστα. Όλο το νησί ξεσηκώνεται για να τιμήσει τη χάρη Της. Και σιγά-σιγά και τα γειτονικά νησιά κι όλη η σκλαβωμένη-αγωνιζόμενη Ελλάδα μαθαίνει το νέο. Τα καράβια κουβαλούν προσκυνητές, ανάμεσά τους, τον Θοδωρή Κολοκοτρώνη, τον Ιωάννη Μακρυγιάννη, τον Αντρέα Μιαούλη!
       Δεήσεις καρδιακές και έμπονες από ανθρώπους βασανισμένους κι αποκαμωμένους απ' τη σκλαβιά, τη φτώχεια, τις ταπεινώσεις συγκινούν την Παναγιά, τη Μάνα κι αρχίζουν τα θαύματα. Βρύση ακένωτος, πηγή ιάσεων η Παναγία! Κι όσοι εισακούονται προσφέρουν τα χρυσά τους, τα ασήμια τους, τα μαργαριτάρια τους. Η εικόνα πνίγεται στα τάματα.

(η εικόνα της Παναγίας δεν διακρίνεται πια από τα αφιερώματα)

       Στο μεταξύ έχει αρχίσει κιόλας η ανέγερση ναού προς τιμήν της Παναγίας. Με τα καλύτερα λευκά μάρμαρα της Δήλου οι καλύτεροι τεχνίτες του νησιού θα φτιάξουν το ναό όπως τον βλέπουμε σήμερα μέσα σε δέκα χρόνια. Όταν οι εργασίες δεν μπορούσαν λόγω οικονομικών δυσκολιών να συνεχιστούν η Παναγιά έκανε το θαύμα της. Ερχόταν κάποιος απ' τα ξένα να αφήσει ένα μεγάλο ποσό για το έργο. Ήθελε η Παναγιά να γίνει αυτός ο Ναός, να στεγαστεί η Εικόνα της και να γίνει το κέντρο το θρησκευτικό της Ελλάδας που τότε ξαναγεννιόταν με ωδίνες ζωής και θανάτου.

    (ο μεγαλοπρεπής ναός της Παναγίας)

     Σωτήριον έτος 1940! Δεκαπενταύγουστος! Η Τήνος λαμπροφορεμένη, πλημμυρισμένη από κόσμο γιορτάζει την Κοίμηση της Θεοτόκου. Ανοιχτά του λιμανιού το καταδρομικό Έλλη σημαιοστολισμένο τιμά την Παναγία.

      Δυο πλοιάρια γεμάτα προσκυνητές, το "Έσπερος" και το "Έλση" πλησιάζουν προς την προβλήτα. Είναι 8.23 π.μ. Η πανηγυρική Θεία Λειτουργία μόλις έχει αρχίσει. Θα ακολουθήσει, όπως χρόνια τώρα συνηθίζεται, η λιτάνευση της ιερής εικόνας. 

     Τότε συμβαίνει κάτι φοβερό κι αναπάντεχο: Εκρήξεις-σεισμοί που κόβουν την ανάσα όλων των προσκυνητών. Η μια στη θάλασσα χτυπά την "Έλλη" στα ίσαλα του πλοίου στο καζάνι, σκάζει ο λέβητας κι ο καπνός τινάζεται στον ουρανό. Ακολουθεί και δεύτερη που σηκώνει πίδακα νερού. Άλλες δυο εκρήξεις  στην προκυμαία ανασηκώνουν τα κράσπεδα και τα νερά ως και σαράντα μέτρα και προκαλούν τραυματισμούς και το θάνατο μιας προσκυνήτριας από συγκοπή. 

    Αλλά η Παναγιά προφθαίνει να κάνει το θαύμα της. Οι δυο τορπίλες πριν σκάσουν στην προκυμαία έχουν περάσει κάτω από τα δυο πλοιάρια τα γεμάτα κόσμο, τα προσπερνούν και σκάζουν τελικά στην προκυμαία. Πάνω στο καταδρομικό ο κυβερνήτης καταφέρνει να απεγκλωβίσει τους τραυματίες και να διατάξει την εκκένωση του πλοίου, ευτυχώς εγκαίρως πριν αυτό βυθιστεί, μια ώρα περίπου μετά τον τορπιλισμό του. Εννέα νεκροί και είκοσι τέσσερις τραυματίες, τα θύματα της ύπουλης και ανίερης επίθεσης. Το ιταλικό υποβρύχιο "Ντέλφινο" έχει κάνει τον τορπιλισμό. Ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά παρότι το πληροφορείται θα το κρατήσει μυστικό για διπλωματικούς λόγους μέχρι τις 30 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, οπότε θα κηρυχτεί ο πόλεμος εναντίον των Ιταλών.

    Η Παναγιά της Τήνου! Η Παναγιά της Ελλάδας! Έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα δυο κορυφαία δρώμενα της νεοελληνικής ιστορίας: την ελληνική Επανάσταση του '21 και τον πόλεμο του '40!
Γι' αυτό κι έχει δικαιωματικά γίνει το προσκυνηματικό κέντρο του ορθόδοξου ελληνισμού!
Η χάρη Της ας μας προστατεύει πάντοτε κι εμείς ας Την επικαλούμαστε με αγάπη, με ευλάβεια, με την ακλόνητη πίστη ότι μας αγαπά και πρεσβεύει για μας!