Αυτοπροαίρετοι μελλοθάνατοι!

29η  Μαΐου
Η αποφράδα ημέρα ξημερώνει...
Από τη νύχτα ξεκινούν οι επιθέσεις των Οθωμανών...
Ένα ποτάμι, μια οργισμένη θάλασσα, ο συρφετός των επιτιθεμένων...
τους έχουν τάξει λάφυρα κι αμόλυντες παρθένες...
Στα τείχη τα χιλιομπαλωμένα, οι λιγοστοί υπερασπιστές
σχωρέθηκαν, κοινώνησαν και μες στις λίστες του θανάτου
τα ονόματά τους καταχώρισαν!
Κι ο βασιλεύς αφού τα περιδιάβηκε,
αφού όλους χαιρέτησε κι αποχαιρέτησε,
πήρε κι αυτός θέση πολεμιστή και μελλοθάνατου!
Δυο μέρες πριν είχε απαντήσει στην απαίτηση παράδοσης της λατρεμένης Πόλης:
"Το την Πόλιν σοι δούναι, ούτ' εμόν, ούτ' άλλου τινός των κατοικούντων εν αυτή.
Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών".
Την ζωή και την πόλη τους τις έχουν καταθέσει στα χέρια του Θεού!
Αυτοπροαιρέτως!
Είναι αυτοπροαίρετοι μελλοθάνατοι!
Μια ελπίδα απομένει, μικρή, μικρούτσικη!
Η ελπίδα για της Παναγιάς το θαύμα!
Μα η Παναγιά έσφιξε την καρδιά της και δεν ανταποκρίθηκε
στων πολιορκημένων τις παρακλήσεις και τις οιμωγές!
..................................................................................................
Ξημέρωσε η 29η του Μαγιού!
Άνοιξη μυροβόλα και ολάνθιστη!
Κι οι γκιουλμπαξέδες, σαν πίνακες πανέμορφοι ζωγραφικής,
έγιναν το ντεκόρ της απερίγραπτης σφαγής και φρίκης!
Η Πόλις εάλω! Από τους Οθωμανούς,
από τον αλαζόνα νεαρό Μωάμεθ,
που τ' όνομά του σφράγισε της ιστορίας τα κατάστιχα!
Η Πόλις εάλω! Κι οι μελλοθάνατοι, σφάγια αυτοπροαίρετα
για τις μονές του ουρανού ταξίδεψαν γοργά κι ανάλαφρα!
Ας είναι η μνήμη τους αιώνια!
«Στέφανος αδαμάντινος εν ουρανοίς εναπόκειται αυτοίς
και μνήμη αιώνιος και άξιος εν τω κόσμω έσεται.
Υπέρ της πίστεως γαρ και ευσεβείας,
υπέρ της πατρίδος,
υπέρ του βασιλέως ως χριστού κυρίου,
υπέρ συγγενών και φίλων
προετίμησαν μάλλον αποθανείν ή ζην.
Και της εκλαμπροτάτης και περιφήμου ταύτης πόλεως και πατρίδος
και βασιλευούσης των πόλεων πασών
άχρι θανάτου υπερησπίσαντο".