Αναγνώστες

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2021

Λόγια του χιονιά

 


Χθες και προχθές χιόνισε πολύ στην Αττική. Χιόνισε πάρα πολύ για τα δεδομένα μιας πόλης που είναι  η "χαϊδεμένη" ενός φιλάνθρωπου ουρανού! Χιόνισε πάρα πολύ για τα δεδομένα ενός κράτους που δεν έχει στήσει τις υποδομές του σωστά, που έχει μάθει να μη σέβεται τους νόμους, που επί δεκαετίες δεν ακολουθεί την απλή λογική της πρόληψης, αλλά τρέχει αλαφιασμένο να συμμαζέψει τα οδυνηρά επακόλουθα της μακρόχρονης ανοργανωσιάς και απρονοησίας του. 

Με αφορμή τον χιονιά και όσα "πανέμορφα" πλάνα παρακολουθήσαμε στις τηλεοράσεις  γράφω δυο τρεις επίκαιρες σκέψεις:

1. Μερικές φορές τα καιρικά φαινόμενα μας ξεπερνούν. Καμιά πολιτική προστασία δεν μπορεί να αποτρέψει τις φονικές ενίοτε συνέπειές τους. Πάντα ο άνθρωπος ήταν, είναι και θα είναι εκτεθειμένος και ανυπεράσπιστος στη μανία της φύσης. Φυσικά παλιότερα ακόμη περισσότερο. Γι' αυτό και είχαν δαιμονοποιηθεί και θεοποιηθεί οι φυσικές δυνάμεις. Στην εποχή μας έχουμε θεοποιήσει τις δυνατότητες του ανθρώπου. Θεωρούμε ότι σε όλα τα δύσκολα μπορούμε να ανταποκριθούμε με επιτυχία, αλλά ...βρε, παιδί μου, φταίνε κάποιοι που είναι αμελείς -πάντα βέβαια κάποιοι άλλοι, όχι εμείς!  Όμως υπάρχουν περιπτώσεις που ο ουρανός μας νικάει!!! Ναι, δεν είμαστε παντοδύναμοι! Όταν ξεσπάει η μανία της φύσης ζούμε καταστροφές, θανάτους, τραυματισμούς,  οικονομικές ζημίες και βέβαια ξεβολευόμαστε! Επειδή εκτός από την παντοδυναμία μας έχουμε πιστέψει και στο βόλεμά μας, θεωρούμε φοβερό όταν χρειαστεί να μείνουμε χωρίς ρεύμα -δεν το λέω για εύκολο, το ξέρω πόσο δύσκολο είναι , τη στιγμή που τα πάντα σ' ένα σύγχρονο σπίτι εξαρτώνται από το ρεύμα- όταν πρέπει να πάρουμε το φτυάρι  και να καθαρίσουμε το πεζοδρόμιό μας, όταν θα αποκλειστούμε στα σπίτια μας, όταν πρέπει να αναβάλουμε προγραμματισμένες εργασίες, υποχρεώσεις κτλ. Τι να κάνουμε όμως; Υπάρχουν οι έκτακτοι λόγοι, τα έκτακτα φαινόμενα, οι έκτακτες ανάγκες. Ο ρυθμός της ζωής μας κάποιες φορές ανατρέπεται. 

2. Παρά τις δυσχέρειες -λόγω αφενός των καιρικών συνθηκών και αφετέρου της κληροδοτημένης απρονοησίας- ο σημερινός κρατικός μηχανισμός κινητοποιήθηκε με αποφασιστικότητα και ετοιμότητα. Όταν τη Δευτέρα το πρωί είδα στις ειδήσεις ότι έκλεισε η Εθνική οδός λόγω της χιονόστρωσης, είπα ΜΠΡΑΒΟ! μιλώντας μόνη μου και ενθυμούμενη εικόνες παλαιότερων περιστατικών πολύωρου αποκλεισμού χιλιάδων αυτοκινήτων -πέρασα κι εγώ παρόμοιο αποκλεισμό τον Ιανουάριο του 2017. Φυσικά από κάθε μέτρο απαγόρευσης κάποιοι θίγονται, αλλά "δυοίν κακοίν προκειμένοιν το μη χείρον βέλτιστον". Αυτά τα ρητά μαθαίναμε κάποτε! Όταν άκουσα συλλήβδην την αντιπολίτευση να κατηγορεί την κυβέρνηση γι' αυτό το μέτρο που προδίδει σωφροσύνη και φροντίδα για τους πολίτες και αξιέπαινη προνοητικότητα, ειλικρινά τα έχασα.  Μάλλον αυτοί που βγάζουν τις ανακοινώσεις των κομμάτων δεν ξέρουν ότι δεν αρκεί να περάσει το εκχιονιστικό, να καθαρίσει και να ρίξει αλάτι, αλλά πρέπει και όλοι οι οδηγοί να έχουν εμπειρία οδήγησης  στον πάγο και το χιόνι, να ξέρουν να βάζουν αλυσίδες και να τις έχουν μαζί τους, να φορούν όλα τα αυτοκίνητα σωστά ελαστικά, πώς αν ένα αυτοκίνητο κολλήσει, θα κολλήσουν από πίσω του κι όλα τα υπόλοιπα, πως αν το χιόνι είναι πυκνό, θέλει συχνότατη διέλευση των εκχιονιστικών και πάλι δεν επαρκούν κτλ. κτλ.. Αντί να πούμε μπράβο στον υπουργό που πήρε αυτή την απόφαση έγκαιρα και απέτρεψε ταλαιπωρία και ατυχήματα, έχουμε να κατηγορούμε! Φυσικά, αν είχε συμβεί το αντίθετο πάλι θα βρισκόταν η κυβέρνηση κατηγορούμενη. Αυτή η τακτική με ξεπερνάει όσο κι αν είναι συνήθης πρακτική στην μικροπολιτική σκηνή!! Με τη λογική της αντιπολίτευσης η  κυβέρνηση πρέπει να αποκτήσει ικανότητες θαυματοποιού και ταχυδακτυλουργού! Ας πούμε έπρεπε να απλώσει ένα πέπλο προστασίας πάνω από όλη την Ελλάδα για να μη μας αγγίξει η κακοκαιρία!

3. Στη διάρκεια των ακραίων φαινομένων και μετά ταύτα κάποιοι επωμίζονται ένα τεράστιο, γιγάντιο έργο. Κάποιοι ξενυχτούν, κάποιοι παίρνουν αποφάσεις που κρίνουν ζωές, κάποιοι επωμίζονται τεράστιες ευθύνες, κάποιοι υπερβαίνουν ωράρια και αντοχές. Στέκομαι με σεβασμό κι ευγνωμοσύνη μπροστά στους εναερίτες του ΔΕΔΔΗΕ που επί τρία εικοσιτετράωρα παλεύουν να αποκαταστήσουν τις χιλιάδες βλάβες μέσα στο χιόνι και στην παγωνιά με κίνδυνο ζωής και σωματικής ακεραιότητας, σε όλους τους κρατικούς και δημοτικούς υπαλλήλους που αγωνίζονται να κρατήσουν ανοιχτούς τους δρόμους, στο στρατό, στην ΕΜΑΚ, στους πυροσβέστες, στην πολιτική προστασία σε όλους όσοι είναι μέσα στη μάχη. Σας ευχαριστούμε όλους!

Εύχομαι το επόμενο φαινόμενο, προφανώς από Ν... να είναι ηπιότερο!! (Σκέφτομαι ονόματα από Ν! Μου έρχεται το Νέρων και τρομοκρατούμαι!!!)


 


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εκείνο το 1917 μάλλον θέλει αναθεώρηση...
Αντώνης

Λήμνος είπε...

Ο δαίμων του τυπογραφείου ή της αφηρημάδας. Ευχαριστώ!