Αναγνώστες

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Δέκα Παρθένοι


Μωρές και απρονόητες

ήταν οι πέντε εκ των δέκα.

Ελάχιστο το λάδι στα δοχεία,

τέλειωσε πριν ο Νυμφίος έλθει.

Κι εγώ μωρή και απρονόητη.

Με τόσο λίγη πίστη!

Με τόσο λίγη υπομονή!

Με τόσο λίγη αγάπη!

Μου σώνονται αμέσως.

Και δυστυχώς αυτά τα τρία δεν δανείζονται.

Πρέπει εγκαίρως να τ' αποκτήσω

με πολλή επιμονή και προσευχή,

με ματωμένα γόνατα,

μ' ανυποχώρητο αγώνα.

Στήριξέ με, Κύριε,

και διώξε μακριά μου τον πειρασμό της ραθυμίας,

της σκληρότητας, της απιστίας,

ώστε να μείνει "λάδι" στο δοχείο μου,

νάναι αρκετό, να φθάσει ως τη στιγμή

που ο Νυμφίος θαρθεί για μένα.

Θα με καλέσει δίπλα Του στο "γλέντι" της αιώνιας ζωής.

2 σχόλια:

maria ds είπε...

Αυτή η ρόπη μας προς τη ραθυμία, τη χαλαρότητα, την αναβλητικότητα είναι αυτοκαταστροφική.Και πράγματι, οι αρετές δεν δανείζονται. Χαρίζονται όμως από Αυτόν που τις έχει. Εύχομαι για όλους...

Λήμνος είπε...

Καλή Ανάσταση, Μαρία, με εγρήγορση!